مهمان هفته: الهام چاوشی

سپیده کلارستاقی

مهمان این شماره هنرمند جوانی است که بیش از دو دهه از عمر خود را صرف تابلوهای مختلف نقاشی کرده است. از کودکی قلم‌مو به دست گرفت و به مرور آثار فیگوراتیو پخته و ناپخته‌ای با مواد و تکنیک رنگ روغن خلق کرد تا چیره‌دست شد. از قبلتر و بعدتر هم نمایشگاه گروهی قلمرو مانی و نمایشگاه گروهی حقیقت هنر و دیگر رویدادهای هنری میزبان آثارش بودند. اما تقاطع بخت‌مان شاید بهار 93 و گالری احسان بود. آنجا که نخستین نمایشگاه انفرادی اش برپا شد و با «لب ریخته‌ها» می‌خواست سری بین سرها دربیاورد. او که نقاشی را نزد اساتیدی چون بابک اطمینانی، وحید عزت‌پناه و شبنم شعبانی آموخته به خوبی می‌دانست که برای به تصویر کشیدن هنر مدرن می‌بایست از دریچه ذهن مخاطب شرقی به جهان نگاه می‌کرد و همین شد که آثار رئالیستی‌اش را کنار آثار مدرن به نمایش گذاشت. او دراینباره به ما گفت: «می‌دانم که مردم آثار واقع‌گرا را بیشتر می‌پسندند، اما من به عنوان یک هنرمند معتقدم با نقاشی‌های مدرن بهتر می‌توان به جامعه خدمت کرد. وقتی مردم این آثار را می‌بینند ابتدا صبر می‌کنم فهم خودشان از اثر را داشته باشند سپس اگر از من پرسیدند می‌گویم چه چیزی پشت این نقاشی است». به تماشای آثار الهام چاوشی با چاشنی هرمنوتیک بنشینید.