به آینه نگاه کن مربی!

جواد نکونام بالاخره سکوتش را شکسته و به نتایج افتضاح فولاد در این فصل واکنش نشان داده است. نکو در هر سه مسابقه گذشته لیگ برتر شکست خورده و هر بار هم از رفتن به سالن کنفرانس خبری امتناع کرده است. این عادت همیشگی این مربی به شمار می‌رود که بعد از شکست، دستیارانش را به کنفرانس می‌فرستد. عادتی که نشان می‌دهد او در سال‌های حضور در فوتبال اروپا، اصلا به رفتار مربی‌ها بعد از شکست دقت نکرده است. به هر حال نکو از سکوت طولانی‌مدت فاصله گرفته و ظاهرا مقصر نتایج بد فولاد را نیز پیدا کرده است. مقصری که از نگاه جواد، برخی بازیکنان «بی‌مسئولیت» تیم هستند. این توجیه برای ناکامی فولاد، حتی از نتایج این تیم هم ناامیدکننده‌تر به نظر می‌رسد. آیا فقط بازیکنان مقصر رقم خوردن چنین نتایجی هستند؟ آیا کادر فنی نقش موثری در این نتایج بد نداشته است؟ پس با این حساب وقتی فولاد در فصل گذشته نتیجه می‌گرفت و در آسیا از گروهش صعود می‌کرد، این بازیکنان بودند که برای تیم موفقیت می‌آوردند؟ نمی‌شود وقت نتیجه‌های خوب، سرگرم ستایش از کادر فنی شد و مدام پیشنهاد دریافت کرد و وقت نتایج بد، مثل آوار روی سر بازیکنان خودی فرود آمد. این رفتار نشان می‌دهد نکونام از همین حالا با معضلی به نام مسئولیت‌پذیری روبه‌رو شده است. او باید مسئولیت نتایج بد تیمش را بپذیرد، باید کادر فنی را مقصر اصلی بداند و برای درست کردن اوضاع قدمی بردارد. حتی اگر بازیکنان فولاد در حد و اندازه خودشان ظاهر نشده‌اند، مقصر ماجرا کادر فنی خواهد بود. مگر رساندن بازیکنان به نقطه اوج و قرار دادن آنها در بهترین فرم، وظیفه کلیدی سرمربی تیم نیست؟ اگر هم برخی بازیکنان در حد فولاد نیستند، باز هم نکو مقصر است. چراکه همه این نفرات انتخاب خود او بوده‌اند و باشگاه هیچ‌کس را به او تحمیل نکرده است. آیا نکو نمی‌دانست که سعید آقایی و احسان پهلوان این اواخر در پرسپولیس اصلا خوب نبوده‌اند؟ آیا نکو نمی‌دانست که بازیکنانی مثل علیاری و کوشکی برای بردن بازی‌های سخت در نوک حمله کافی نیستند و علی قربانی نیز دیگر انرژی سال‌های جوانی‌اش را ندارد؟ او استراتژی درستی برای خرید بازیکن در فولاد نداشت. او از فولاد یک تیم مسن ساخت که به خصوص در دقایق پایانی بازی به شدت آسیب‌پذیر است. تیمی که امثال اشکان دژاگه بعد از مدت‌ها دوری از فوتبال در آن بازی می‌کنند. در چنین شرایطی مقصر دانستن بازیکنان، چیزی به جز رساندن یک آدرس غلط نیست.

نکو بارها خودش را تحت تاثیر مربیگری کارلوس کی‌روش دانسته اما ظاهرا یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کی‌روش را نیاموخته است. کارلوس شاید با دیگران تندی کند و دشمنان زیادی هم داشته باشد اما تحت هیچ شرایطی پشت بازیکنانش را خالی نمی‌کند. به همین خاطر است که بازیکنان تیم ملی، برای مربی‌شان هر کاری می‌کنند و حتی حاضرند به خاطر او، مربی قبلی تیم ملی را به درهای خروجی نزدیک کنند. خود نکو نیز در آخرین سال‌های دوران بازی گاهی با انتقادهای تندی روبه‌رو می‌شد اما کی‌روش همیشه پشت او می‌ایستاد. خصلتی که حالا در شاگرد سابق کی‌روش دیده نمی‌شود.