جدا افتاده!

 آریا طاری

پیش از برگزاری جام جهانی 2018 روسیه، تردیدهای عمیقی در مورد سطح آمادگی رامین رضاییان وجود داشت. در غیاب وریا غفوری، رامین تنها گزینه بازی در سمت راست خط دفاعی تیم کی‌روش به شمار می‌رفت و ضعف نسبی او در دفاع کردن، یک نگرانی بزرگ برای هواداران تیم ملی به وجود آورده بود. نمایش رامین در روسیه اما امیدوارکننده بود. اگر اشتباه منجر به گل او در دیدار با اسپانیا را کنار بگذاریم، رضاییان در سایر دقایق حضور در جام جهانی مستحکم نشان داد. او در همان جدال با اسپانیایی‌ها، یک بار توپ را از روی خط دروازه بیرون کشید و ثابت کرد که با تمام توانش به مبارزه برای تیم ملی ادامه می‌دهد. این تکل و این چند نمایش خوب اما برای پیوستن رضاییان به یک باشگاه بزرگ کافی نبودند. هر باشگاهی که تصمیم به جذب مدافع راست تیم ملی ایران می‌گرفت، بدون تردید ابتدا به سراغ عملکرد فصل گذشته او می‌رفت و رزومه رامین در اوستنده، رنگ و بویی از موفقیت نداشت. زمان نقل و انتقالات فوتبال در اروپا، چند روز قبل به پایان رسیده و رضاییان هنوز هم تیم ندارد. او البته با توجه به فسخ قرارداد با اوستنده، می‌تواند به عنوان «بازیکن آزاد» با تیم‌های اروپایی و یا ایرانی قرارداد امضا کند اما با توجه به سپری شدن چند هفته از شروع فصل تازه فوتبال در کشورهای مختلف، این بازیکن همین حالا نیز زمان زیادی را از دست داده و کار بسیار دشواری برای هماهنگ‌ شدن با تیم جدیدش خواهد داشت. رامین برای دومین مقطع در دوران فوتبالش، بدون تیم مانده و درست همانند تجربه قبلی، بدون هیچ مشکلی به تیم ملی دعوت می‌شود. مرور گذشته، نشان می‌دهد که او بازیکن محبوب کارلوس کی‌روش است اما تمدید بلاتکلیفی این فوتبالیست، شاید پیراهن تیم ملی را نیز از او بگیرد.

حرف و حدیث‌های بازگشت رامین به پرسپولیس، با مصاحبه‌های علی پروین داغ شده‌اند. پروین که همیشه رابطه خوبی با این بازیکن داشته، برای بازگرداندن او به جمع قرمزها تلاش می‌کند اما حقیقت آن است که رضاییان و برانکو، درست مثل دو خط موازی هستند که دیگر در هیچ شرایطی به هم نخواهند رسید. به نظر می‌رسد هر دو طرف این معادله، هنوز تحت‌تاثیر عواقب تصمیم خلق‌الساعه این بازیکن برای پیوستن به ریزه اسپور ترکیه هستند. اگر آن رفت و برگشت عجیب برای طارمی و رامین در کار نبود، پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالات محروم نمی‌شد و شاید امروز می‌توانست معضل دفاع راست را در مذاکره با رضاییان حل کند و حسین ماهینی را برای مدتی به نیمکت بفرستد. این انتقال حتی برای خود رامین نیز مفید به نظر می‌رسید. او بعد از شکست در پروژه اروپایی، می‌توانست دوباره در پرسپولیس دیده شود و در صورت درخشش در لیگ قهرمانان آسیا، از شانس خوبی برای بازگشت به فوتبال اروپا برخوردار باشد. آنچه میان رضاییان و پروفسور اتفاق افتاده، هر احتمالی برای همکاری دوباره آنها را به بن‌بست می‌کشاند. به نظر می‌رسد حتی اگر مهدی طارمی به پرسپولیس برگردد و یک روز دوباره پیراهن این باشگاه را بر تن کند، تا زمانی که مرد کروات روی نیمکت سرخ‌ها حضور دارد، گزینه‌ای به نام بازگشت رامین مطرح نخواهد شد.

نمودار پیشرفت رامین در یک سال گذشته، صعودی نبوده است. او با پیوستن به اوستنده در لیگ بلژیک، به آرزوی همیشگی‌اش برای بازی در فوتبال اروپا رسید اما نتوانست زمان زیادی در این کشور دوام بیاورد. دوران کوتاه حضور این بازیکن در اوستنده، به اشتباه‌های فردی متعددی گره خورده بود و تعجبی نداشت که در پایان فصل سرمربی باشگاه نام رامین رضاییان را در فهرست مازاد قرار بدهد. اوستنده حتی امیدی به فروش رضاییان در بازار نداشت و به سادگی قرارداد این بازیکن را بدون دریافت هیچ مبلغی فسخ کرد. رامین این اواخر به یک «فوتبالیست اینستاگرامی» تبدیل شده است. مهره‌ای که مدام ویدئوی جلسه‌های تمرینی نینجاوارش را در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کند. حقیقت اما این است که یک فوتبالیست، به چنین سطحی از تمرین نیاز ندارد و اساسا «عضله‌ها» تضمین‌کننده آمادگی یک بازیکن فوتبال نیستند. بهترین مقطع از دوران بازی رضاییان، به زمانی برمی‌گشت که او از فضای مجازی فاصله گرفته بود اما در ماه‌های گذشته این بازیکن همواره حضور پررنگی در این فضا داشته است. طرز فکر رضاییان، کمی متفاوت‌تر از ستاره‌های هم‌نسل‌ او در تیم ملی است و شاید همین موضوع، به این مدافع کناری لطمه وارد می‌کند. او خودش را بهتر از بازی در «باشگاه کوچک» بلژیکی می‌داند و این اعتماد به نفس غیرواقعی، برایش دردسرساز می‌شود. تقریبا همه ستاره‌های فعلی تیم ملی، حضور در اروپا را با پیوستن به یک باشگاه کوچک آغاز کرده‌اند تا روند پیشرفت را به صورت تدریجی طی کنند اما در رفتار رامین، نشانی از صبر و حوصله برای برداشتن تدریجی قدم‌های بزرگ دیده نمی‌شود. رضاییان بارها از علاقه‌اش به اروپا پرده برداشته اما بعید نیست خیلی زود، با در دست گرفتن پیراهن تیمی از لیگ برتر ایران، اعتراف کند که رویای اروپایی‌اش بیشتر به یک کابوس شبیه بوده است.

بین رامین و برانکو، صلحی برقرار نخواهد شد. سرمربی سرخ‌ها تا نیم‌فصل به حسین ماهینی اعتماد خواهد کرد و سپس مهدی شیری را در این بخش از زمین به بازی خواهد گرفت. رامین نیز در صورت بازگشت به لیگ برتر ایران، احتمالا پیراهن تراکتورسازی را خواهد پوشید. درست در روزهایی که صحبت از بازگشت این بازیکن به لیگ برتر می‌شود، «صادق محرمی» به شکل کنایه‌آمیزی در ترکیب ثابت دیناموزاگرب کرواسی به میدان می‌رود. وقتی رامین تصمیم به ترک سرخپوشان گرفت، صادق به عنوان یک جانشین گمنام توسط پرسپولیسی‌ها خریداری شد. هیچ‌کس تصور نمی‌کرد بعد از دو فصل، پای محرمی به فوتبال اروپا باز شود و رضاییان در آستانه دیپورت‌ شدن از اروپا قرار بگیرد. شاید رامین در شرایط فعلی، توانایی‌های بیشتری داشته باشد اما هیجان‌زدگی همیشگی او، در محرمی دیده نمی‌شود و همین آرامش و پرهیز از هیاهو، به روند پیشرفت صادق سرعت خارق‌العاده‌ای بخشیده است. رضاییان تصور می‌کرد با ترک پرسپولیس، آینده بهتری در انتظارش خواهد بود اما جانشین جوان او در همین باشگاه، حالا در اروپا توپ می‌زند و خودش، هنوز در بازار نقل و انتقالات تابستانی پیشنهاد قابل توجهی دریافت نکرده است. پیوستن محرمی به اردوی تیم ملی، حالا آینده ملی رضاییان را نیز تحت‌‌تاثیر قرار خواهد داد. صادق اگرچه در اینستاگرام محبوب‌تر و فعال‌تر از رامین نیست اما در زمین فوتبال، حرف‌های زیادی برای گرفتن دارد.