بدرود مرد خشمگین!

«سفر تازه‌ای را آغاز می‌کنم». این اولین واکنش کارلوس کی‌روش به جدایی از تیم ملی ایران است. او تصمیم گرفته به پیشنهاد فدراسیون فوتبال قطر پاسخ مثبت بدهد و قبل از پرواز از لیسبون به طرف دوحه، جدایی‌اش از تیم ملی ایران را در اینستاگرام به اشتراک بگذارد. حدس زدن این پایان چندان هم سخت نبود. چراکه اوضاع در جام جهانی برای این مربی اصلا خوب پیش نرفت. نکته تلخ در مورد او اما تصمیم اشتباهی است که برای بازگشت دوباره به تیم ملی گرفت. اتفاقی که بخش مهمی از اعتبار و محبوبیت او را در فوتبال ایران زیر سوال برد.

آریا رهنورد

 

    

دوران طولانی حضور کارلوس کی‌روش در تیم ملی ایران، با فراز و نشیب‌های زیادی همراه بود. او در اولین سال‌ها اصلا یک مربی محبوب به شمار نمی‌رفت و چند نتیجه بد روبه‌روی ازبکستان و لبنان، میزان اعتمادها به این مربی را به حداقل رسانده بود. در آخرین و سرنوشت‌سازترین روزهای مرحله مقدماتی جام جهانی 2014 اما همه، تصویر تازه‌ای از کارلوس را تماشا کردند. مردی که با کنار گذاشتن بهترین سنگربان و یکی از بهترین بازیکنان تیم، روبه‌روی بازیکن‌سالاری ایستاد و اولین شمه‌های جدیت همیشگی‌اش را به فوتبال ایران نشان داد. سه برد فراموش‌نشدنی در سه بازی آخر مقدماتی، ایران را از این جهنم عبور داد و تیم ملی بعد از یک دوره غیبت، با کارلوس به جام جهانی رسید. از آن دوره جام جهانی، بازی با آرژانتین خاطره‌ای است که هیچ‌وقت فراموش نمی‌شود. یک نمایش آرمانی از تیم ملی که با کمی خوش‌شانسی، می‌توانست یک پیروزی خارق‌العاده برای ایران رقم بزند اما حتی پایان تراژیکش، غرور هیچ‌کس را خدشه‌دار نکرد. تیم ملی البته نتوانست در آن دوره از جام جهانی از گروهش صعود کند. چند ماه بعد در استرالیا، تیم ملی نمایش‌های نسبتا خوبی در جام ملت‌ها داشت اما در بازی پرماجرای کانبرا مقابل عراق شکست خورد و به نیمه‌نهایی نرسید. با این وجود کی‌روش در تیم ملی ماند و به جنگیدن ادامه داد. مردی که حالا خشمگین‌تر شده بود و فدراسیون نیز دیگر کنترلی روی رفتارش نداشت. مردی که این بار حتی به جای رییس فدراسیون هم تصمیم می‌گرفت. ایران این بار صعود بی‌دردسری را به جام جهانی تجربه کرد و در خود جام نیز به صعود نزدیک شد اما باز هم به این آرزوی دیرینه نرسید. درست مثل جام ملت‌های آسیا که این بار با یک اشتباه مرگبار روبه‌روی ژاپن، رویای دیگری را از تیم ملی ایران گرفت. آن شکست تلخ، زمانی برای جدایی کی‌روش بود. هرچند که هنوز بخش‌هایی از این داستان باقی مانده بود.

بزرگ‌ترین اشتباه کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران، بازگشت به تیم ملی قبل از جام جهانی 2022 بود. او انگار به هر قیمتی می‌خواست بخشی از این تورنمنت باشد. کی‌روش اما دست به یک اشتباه تاریخی زد و حالا بخش مهمی از هوادارانش در فوتبال ایران نیز از جدایی این مربی استقبال کرده‌اند

بزرگ‌ترین اشتباه کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران، بازگشت به تیم ملی قبل از جام جهانی 2022 بود. او انگار به هر قیمتی می‌خواست بخشی از این تورنمنت باشد. شاید تلاش بی‌سرانجام برای رساندن کلمبیا و مصر به جام جهانی، موجب شده بود او هر راهی را برای حضور در این رقابت امتحان کند. از این جا به بعد، کی‌روش برای فوتبال ایران بیشتر به یک «بازنده» شباهت داشت. مردی که برای رفتن به جام جهانی، آویزان نیمکت تیم ملی‌ای شده بود که قبل از آن سرمربی داشت. به نظر می‌رسد آن‌که از جدایی کی‌روش و تیم ملی متضرر شد، خود کی‌روش بود. ایران بعد از انتخاب اشتباه ویلموتس، با اسکوچیچ راهش را پیدا کرد، بردهای زیادی را جشن گرفت و یک صعود هیجان‌انگیز به جام جهانی را پشت سر گذاشت. این مربی اما در دو نقطه متفاوت از دنیا، شکست خورد و هر بار هم عذرش را خواستند. او در حالی به سراغ انتشار یک تصویر از رختکن تیم ملی در دوران خودش رفت که اسکوچیچ هنوز روی نیمکت تیم نشسته بود. کمی بعد هم مشخص شد که کارلوس از ماه‌ها قبل با مدیران «بعدی» فدراسیون به توافق رسیده و حتی رقبای تیم ملی را هم زیر نظر گرفته است. طبیعتا این روند اشتباه و غیراخلاقی، نمی‌توانست به نتیجه خوبی برای او و تیمش منجر شود. کی‌روش این بار در ظاهر به لحاظ رفتاری کمی بهتر شده بود اما باز هم آن خلق و خوی دیکتاتورمآبانه را در تصمیم‌گیری به نمایش می‌گذاشت. اینکه او 25 بازیکن را در فهرست 26 نفره تیم ملی قرار داد و به همین سادگی یک سهمیه را از فوتبال ایران گرفت، اینکه او در انتخاب ترکیب اصلی دوباره سراغ همان چهره‌های محبوب خودش رفت و به بازیکنان کارآمدتر بازی نداد و اینکه او در انتخاب سیستم بازی با انگلیس دست به یک ریسک فاجعه‌بار زد، همه در نهایت به ضرر تیم ملی تمام شدند.

رقم زدن یک پایان خوب، هنری است که در مورد کی‌روش و تیم ملی وجود نداشت. او می‌توانست احترام و شخصیتش را حفظ کند و این‌چنین به مهره بازی مهدی تاج تبدیل نشود. کی‌روش اما دست به یک اشتباه تاریخی زد و حالا بخش مهمی از هوادارانش در فوتبال ایران نیز از جدایی این مربی استقبال کرده‌اند. او دیگر جواب‌هایی برای تیم ملی در جیب‌هایش نداشت. او باید می‌رفت، چراکه بدترین زمان ممکن را برای آمدن انتخاب کرده بود.