کاپیتان ریکاوری

آریا رهنورد

33 دقیقه پس از شروع نبرد خانگی تراکتورسازی با سپیدرود، اشکان دژاگه پس از برخورد با بازیکن حریف مصدوم شد و چاره‌ای به جز ترک زمین نداشت. آزمایش‌های اولیه نشان دادند که او برای مدتی دور از میادین خواهد بود. «اشه» برخلاف پیش‌بینی‌ها اردوی تیم ملی را از دست نداده و پس از ترک تبریز، به جایی برگشته که در یک سال گذشته همواره در آن حاضر بوده است. کاپیتان دوم تیم ملی حالا زیر نظر کادر پزشکی تیم کی‌روش، دوران ریکاوری را سپری می‌کند. او تصاویری از دوران درمانش را در شبکه‌های اجتماعی به نمایش گذاشته و حقیقت آن است که تعقیب‌کنندگان صفحه این فوتبالیست بیشتر از هر چیزی به تماشای همین ویدئوها عادت دارند. مصدومیت دژاگه ابدا عجیب به نظر نمی‌رسد. تعجبی هم اگر در کار باشد، مربوط به این موضوع است که او چطور 10 هفته دوام آورده و در این مدت توانسته مقابل همه آسیب‌دیدگی‌ها مقاومت کند! اشکان در چند سال گذشته، همواره در محاصره مصدومیت قرار داشته و بیشتر از حضور در زمین فوتبال، مشغول ریکاوری بوده است. فوتبال برای این ستاره، اساسا با ریکاوری در فاصله دو مصدومیت تعریف می‌شود.

اشکان دژاگه درست تا قبل از برگزاری جام جهانی 2014 در اوج دوران فوتبالش قرار داشت. او در سال منتهی به جام جهانی برزیل، در همه جام‌ها 25 بار برای فولام به میدان رفت و شش گل به ثمر رساند. اشه در طول فصل با مصدومیت خاصی روبه‌رو نشد و در آمادگی کامل به اردوی تیم ملی برای سفر به برزیل رسید. او برخلاف انتظارها، پس از جام جهانی پیراهن باشگاه العربی قطر را بر تن کرد و در طول فصل برای این تیم، 23 بازی انجام داد. دوران تیره اشه اما در همین قطر آغاز شد. آسیب‌دیدگی‌ها به سراغ این هافبک آمدند و او بسیاری از بازی‌های فصل دوم حضور در قطر را از دست داد. در آن فصل، او تنها 15 بار برای العربی به میدان رفت و در نیم‌فصل دوم، هواداران باشگاه قطری ستاره ایرانی‌شان را فقط سه بار در زمین دیدند. دژاگه یک نیم‌فصل را بدون تیم سپری کرد و در نیم‌فصل دوم فصل 17-2016 به باشگاه وولفسبورگ پیوست. این قرارداد در نگاه اول، فوق‌العاده به نظر می‌رسید اما اشکان با یک مصدومیت وحشتناک، شانس همراهی گرگ‌ها را از دست داد و نتوانست برای تیم سابقش بازی کند. او در این فصل تنها دو بازی برای تیم دوم باشگاه انجام داد و هرگز برای تیم اصلی وولفسبورگ به میدان نرفت. این کابوس در فصل گذشته نیز برای او تکرار شد. اشکان این بار نیم‌فصل اول را بدون تیم سپری کرد و در نیم‌فصل دوم به ناتینگهام فارست پیوست اما در اولین تجربه بازی برای این تیم، دوباره مصدوم شد و تا پایان فصل خانه‌نشین بود. باشگاه انگلیسی قرارداد این بازیکن را فسخ کرد و ترجیح داد به همکاری با اشکان پایان بدهد. درست به محض معرفی این استعداد ناب به فوتبال ایران، همه در انتظار حضور دژاگه در باشگاه‌های وطنی بودند اما آن سال‌ها، خود او تمایل زیادی به حضور در لیگ برتر نداشت و البته مالکی مثل زنوزی نیز در کار نبود تا هزینه‌های هنگفت قرارداد این ستاره را تامین کند. دژاگه در شرایطی به تراکتورسازی پیوست که در دو سال‌و‌نیم گذشته، تنها چهار بازی رسمی باشگاهی انجام داده بود و در جام جهانی نیز، تنها روی نیمکت تیم کی‌روش قرار داشت. او کمی «دیر» به فوتبال ایران آمد و وقتی این تصمیم را برای خودش گرفت که دیگر یک فوتبالیست هیجان‌انگیز به شمار نمی‌رفت. مصدومیت تازه، می‌تواند جایگاه این بازیکن در تراکتور و تیم ملی را به خطر بیندازد. کارلوس کی‌روش، همواره در هر شرایطی طرفدار سبک بازی اشه بوده اما اگر او نتواند به سرعت این مصدومیت را دریبل بزند، شانس همراهی تیم ملی در جام جهانی را از دست خواهد داد.