جیو بدون لیو!

کاپیتان مسی بعد از جام جهانی، از تیم ملی خداحافظی نکرد اما تصمیم گرفت برای مدتی از فوتبال ملی دور باشد و حداقل برای چند ماه پیراهن آلبی‌سلسته را بر تن نکند. دوران زندگی بدون مسی، برای آرژانتینی‌ها با شکست دادن گواتمالا آغاز شد. در غیاب مرد شماره ۱۰، پائولو دیبالا نقش پررنگ‌تری ایفا خواهد کرد و مائورو ایکاردی نیز بالاخره به تیم ملی دعوت شده است. در بین نفرات تازه‌وارد به اردوی آرژانتین، مهره‌های جوانی نیز به چشم می‌خورند که شاید در جام جهانی بعدی، کابوس روسیه را از ذهن مردم کشورشان پاک کنند. پسر چولو سیمئونه، مهم‌ترین استعداد جوان این روزهای آرژانتین به شمار می‌رود. بازیکنی که در سری آ خوش درخشیده و با گل‌زنی در لباس تیم ملی، همه طرفداران آلبی‌سلسته را هیجان‌زده کرده است. هت‌تریک استثنایی سیمئونه برابر ناپولی، او را در کانون توجه قرار داد. جیو یک مهاجم قدرتمند و موقعیت‌شناس است. بازیکنی که می‌تواند هم به عنوان مهاجم نوک و هم به عنوان وینگر به میدان برود آرژانتینی‌ها اعتقاد دارند باستوس می‌تواند در آینده جانشینی برای زانتی افسانه‌ای باشد. گفته می‌شود او با پیشنهادهایی از سوی باشگاه بایرن‌مونیخ نیز روبه‌رو شده و در آینده‌ای نزدیک در بوندس‌لیگا و یا سری آ توپ خواهد زد

آریا  رهنورد

آقای تراکتور

وقتی ماجراهای عجیب آرژانتین در جام جهانی 94 و محرومیت دیه‌گو مارادونا اتفاق افتاد، «فابریتسیو باستوس» هنوز متولد نشده بود. این بازیکن متولد 1996 است. یک مدافع جوان که باوجود سن و سال نه‌چندان زیادش، از قدرت بدنی قابل توجهی برخوردار است. او در باشگاه ایندیپندنته توپ می‌زند و محبوبیت بسیار زیادی در بین هواداران این تیم دارد. باستوس چند ماه قبل نیز توسط خورخه سامپائولی به تیم ملی آرژانتین دعوت شد اما در نهایت در لیست نهایی این مربی برای حضور در روسیه قرار نگرفت. فابریتسیو در آرژانتین با لقب «تراکتور» شناخته می‌شود. لقبی که پیش از آن متعلق به خاویر زانتی بزرگ بوده است. آرژانتینی‌ها اعتقاد دارند باستوس می‌تواند در آینده جانشینی برای زانتی افسانه‌ای باشد. گفته می‌شود او با پیشنهادهایی از سوی باشگاه بایرن‌مونیخ نیز روبه‌رو شده و در آینده‌ای نزدیک در بوندس‌لیگا و یا سری آ توپ خواهد زد.

آلان و اولین تجربه

آلان نیز همانند فابریتسیو در سال 1996 متولد شده و مثل او، برای باشگاه ایندیپندنته توپ می‌زند. این مدافع میانی 183 سانتی‌متری، شاید ضعف‌های دفاعی پرشمار آلبی سلسته را برطرف کند. هرچند که خود او نیز در چند هفته گذشته به نیمکت باشگاهش تبعید شده و جایگاهش را در ترکیب ثابت تیم از دست داده است. این بازیکن که سال گذشته قهرمان جام سودآمریکانا شد، تا قبل از بازی با گواتمالا حتی در رده‌های سنی پایه آرژانتین تجربه فوتبال ملی نداشت و بالاخره برای اولین بار پیراهن تیم ملی را بر تن کرد. آلان کار دشواری برای تحت ‌تاثیر قرار دادن سرمربی آرژانتین دارد اما اگر به پیشرفتش تداوم ببخشد، بالاخره زمان کافی را در تیم ملی به دست خواهد آورد.

میمون پرانگیزه!

در آرژانتین «ماتیاس وارگاس» را با لقب «مونیتو» یا همان میمون کوچک می‌شناسند. او این لقب را به این خاطر به دست آورده که قامت بسیار کوتاه و بدن بسیار انعطاف‌پذیری دارد. ماتیاس یک سانتی‌متر از لئو مسی نیز کوتاه‌تر است و در پست هافبک هجومی به میدان می‌رود. او از 18 سالگی برای تیم بزرگسالان ولز سارلسفید توپ می‌زند و در 21 سالگی، همچنین در عضویت این باشگاه قرار دارد. ماتیاس برای اولین بار به اردوی تیم ملی فراخوانده شده و به هر قیمتی می‌خواهد استعدادش را به اسکالونی ثابت کند. پدر او عمر فرانسیسکو وارگاس یک فوتبالیست نسبتا شناخته‌ شده در کشور آرژانتین است اما وارگاس کوچک قصد دارد به دستاوردهایی بزرگ‌تر و مهم‌تر از پدرش در فوتبال برسد.

من ازکوئل 19 سال دارم

پالاسیوس جوان، یکی از تازه‌ترین محصولات لیگ فوتبال آرژانتین به شمار می‌رود. بازیکنی که وقتی تنها 16 سال داشت با ریورپلاته قرارداد بست. در استعداد فوتبالی این هافبک جوان، تردیدی وجود ندارد اما سبک زندگی او می‌تواند در آینده برایش دردسرساز باشد. او در همین سن و سال، حواشی بسیار زیادی در رسانه‌های آرژانتینی داشته و بیشتر از فوتبال به خاطر روابط خاصش با مدل‌های معروف شناخته می‌شود. لقب کنایه آمیز «بی‌وفا» به خاطر قطع شدن مکرر روابط او با چهره‌های شناخته‌شده برایش در نظر گرفته شده است. اگر ازکوئل بیشتر روی فوتبال تمرکز کند و کم‌تر به حواشی زندگی شخصی‌اش واکنش نشان بدهد، شانس خوبی برای پیوستن به یک باشگاه اروپایی در اختیارش قرار خواهد گرفت.

ژن خوب

جوان اول این روزهای فوتبال آرژانتین، جیووانی سیمئونه است. «ال چولیتو» این هفته برای اولین بار در یک بازی ملی به میدان رفت و در همین مسابقه با یک ضربه تماشایی، اولین گل را برای آرژانتین به ثمر رساند تا هواداران این تیم در سراسر دنیا را به وجد بیاورد. البته که نتیجه این بازی، ابدا اهمیتی نداشت اما درخشش جیووانی آرژانتینی‌ها را به آینده تیم‌شان امیدوار کرد. جیو در سال‌های بازی پدرش برای آتلتی، در مادرید متولد شد. او به لحاظ قانونی می‌توانست برای تیم ملی اسپانیا نیز به میدان برود اما از همان ابتدا آرژانتین را به عنوان انتخاب اول در ذهن داشت.

 وقتی پدر او سرمربی تیم ریورپلاته شد، سیمئونه کوچک نیز به این باشگاه پیوست. پدر او اما مدتی بعد سرمربیگری آتلتی را به دست آورد و این سرآغاز جدایی جیووانی از دیگو بود. پدر و پسر احساساتی مدت نسبتا زیادی را دور از هم سپری کرده‌اند. ال چولیتو از ریور به بانفیلد قرض داده شد و در سال 2016 با قراردادی به ارزش سه میلیون یورو به جنوا پیوست تا خیلی زود تجربه بازی در اروپا را به دست بیاورد. او در اولین بازی‌اش موفق به گل‌زنی برای جنوا شد و کمی بعد در جریان پیروزی بزرگ این باشگاه برابر یوونتوس، دو بار دروازه بیانکونری را باز کرد. واضح به نظر می‌رسید که جنوا برای چنین بازیکن بااستعدادی کوچک به نظر می‌رسد. در حالی که از اتلتیکومادرید به عنوان مقصد احتمالی جیو نام برده می‌شد، این بازیکن ترجیح داد در ایتالیا بماند و این بار برای فیورنتینا توپ بزند. هت‌تریک استثنایی سیمئونه برابر ناپولی، او را در کانون توجه قرار داد. جیو یک مهاجم قدرتمند و موقعیت‌شناس است. بازیکنی که می‌تواند هم به عنوان مهاجم نوک و هم به عنوان وینگر به میدان برود. او در نوجوانی جلسه‌های تمرینی طاقت‌فرسای پدرش را پشت سر گذاشته و همین موضوع برای پیشرفت خارق‌العاده‌اش کافی به نظر می‌رسد.

خونریزی به سبک مائورو

هیچ بازیکنی در اردوی تازه آرژانتین، باانگیزه‌تر از مائورو ایکاردی نیست. فوتبالیستی که به دلیل حواشی خاص زندگی شخصی و ازدواج جنجالی‌اش با وندا نارا، زیر فشار وحشتناک مارادونا قرار داشته و گفته می‌شود لئو مسی نیز رابطه خوبی با او ندارد. ایکاردی باوجود فصل فوق‌العاده‌ای که در اینتر پشت سر گذاشت، در جام جهانی 2018 غایب بود و حالا که مسی در تیم ملی نیست، نام او دوباره در فهرست آلبی سلسته دیده می‌شود. مائورو در اینتر به مرز پختگی رسیده و حالا دیگر همه انتظار دارند او در زمین دست به کاری بزند که داستان‌های مربوط به زندگی خصوصی‌اش برای

همیشه فراموش شوند.