فرار با باکیچ

 آریا طاری

تقابل تیم‌های تراکتور و پرسپولیس در چارچوب هفته نهم لیگ برتر خلیج فارس، طبق انتظار به یکی از پرحادثه‌ترین و جنجالی‌ترین بازی‌های فصل تبدیل شد. این بازی که عصر پنجشنبه در ورزشگاه شهید سلیمانی (بنیان دیزل) تبریز و بدون حضور تماشاگران برگزار می‌شد، با نتیجه تساوی یک-یک به پایان رسید تا هیچ‌کدام از این دو مدعی بزرگ، به هدف اصلی خود که کسب سه امتیاز حیاتی بود، نرسند. بازی در طول ۹۰‌ دقیقه چنگی به دل نزد اما در دقایق پایانی با اتفاقات جذاب و خاصی همراه بود که نمی‌توان به راحتی از کنار آنها عبور کرد. 

این بازی نشان داد که پرسپولیس در فاز هجومی به ایده‌های جدید و خلاقیت بیشتری نیاز دارد که شاید حضور اوسمار ویرا بتواند آن را تامین کند. اوسمار همراه تیم به تبریز رفت و از روی سکوها شاهد تساوی تیمش بود

از مهم‌ترین صحنه بازی در نیمه دوم شروع کنیم. در دقیقه ۷۷ بود که پورعلی‌گنجی از زمین مسابقه اخراج شد و معادلات بازی را تغییر داد. او در یک موقعیت نزدیک به محوطه جریمه روی مهدی هاشم‌نژاد خطا کرد. در ابتدا داور کارت زرد نشان داد و با توجه به اینکه یک اخطار هم قبل از این گرفته بود، او را از زمین مسابقه اخراج کرد اما با فراخوانی از اتاق VAR  و بازبینی صحنه، تصمیم به اخراج مستقیم (به دلیل سلب موقعیت آشکار گلزنی) گرفت. این اخراج باعث شد پرسپولیس ۱۳‌ دقیقه پایانی را به علاوه وقت‌های اضافه، ۱۰ نفره ادامه دهد که به طور مستقیم در جریان بازی و گل اول تراکتور تاثیرگذار بود.

تنها سه دقیقه از اخراج پورعلی‌گنجی گذشته بود که شجاع خلیل‌زاده، کاپیتان تراکتور در محوطه جریمه پرسپولیس سرنگون شد و به شدت اعتقاد به خطای پنالتی داشت. با این حال، داور پس از مشورت با VAR، خطایی اعلام نکرد. کارشناسان داوری هم در مورد این صحنه اتفاق‌نظر نداشتند و برخی آن را خطای آشکار و سوخت شدن پنالتی به سود تراکتور قلمداد کردند. شاید اگر داور چند دقیقه قبل مدافع پرسپولیس را اخراج نکرده بود، در این صحنه به نفع قرمزهای تهران اعلام ضربه پنالتی می‌کرد. 

تراکتور با این تساوی، برای ششمین بازی متوالی (چهار شکست و دو تساوی) در کسب پیروزی برابر پرسپولیس در لیگ برتر ناکام ماند. قرمزهای تبریز حتی سال گذشته هم که قهرمان شدند، نتوانستند پرسپولیس را شکست دهند

یک ‌دقیقه مانده به پایان وقت‌های قانونی، امیرحسین حسین‌زاده، مهاجم جوان و آماده این روزهای تراکتور، قفل دروازه‌ها را شکست. روی یک ضدحمله سریع و پاس هوشمندانه هلیلوویچ، توپ به حسین‌زاده رسید. او با یک استپ و کنترل عالی و سپس یک شوت تماشایی و دقیق به گوشه دروازه، پیام نیازمند را مغلوب کرد. این گل در روز تولد حسین‌زاده به ثمر رسید و او را به تنهایی در صدر جدول گلزنان لیگ قرار داد. او حالا ۶‌ گل در کارنامه دارد و بالاتر از علیپوری قرار گرفت که در تبریز موفق به گلزنی نشد. شادی زودهنگام تراکتوری‌ها برای کسب پیروزی بزرگ، ورزشگاه ساکت را برای لحظاتی تحت تاثیر قرار داد.  به نظر می‌رسید تراکتوری‌ها پس از گل حسین‌زاده، کار را تمام‌شده می‌دانستند اما پرسپولیس که در شوک گل خورده و در وضعیت ۱۰ نفره قرار داشت، توسط ستاره مونته‌نگرویی خود مارکو باکیچ، از شکست گریخت. روی یک ضربه ایستگاهی از پشت ۱۸‌ قدم، باکیچ با یک شوت استثنایی و کات‌دار، توپ را به تور دروازه بیرانوند چسباند. این گل زیبا در دقیقه ۷+۹۰ به ثمر رسید تا پرسپولیس یک امتیاز ارزشمند را با خود به تهران ببرد.

تراکتور با این تساوی، برای ششمین بازی متوالی (چهار شکست و دو تساوی) در کسب پیروزی برابر پرسپولیس در لیگ برتر ناکام ماند. قرمزهای تبریز حتی سال گذشته هم که قهرمان شدند، نتوانستند پرسپولیس را شکست دهند. علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی‌فرد که سه تفنگدار پرسپولیس بودند و با این تیم جام‌های زیادی دشت کردند، در دو سال اخیر و پس از انتقال به تراکتور مقابل تیم سابق‌شان بدجور ناکام بوده‌اند. 

البته در این بازی حسین‌زاده بالاخره موفق شد طلسم ناکامی‌هایش مقابل پرسپولیس را از بین ببرد. او در هشت تقابل قبلی‌اش با پرسپولیس هیچ گلی نزده بود اما توانست در روز تولدش دروازه نیازمند را باز کند. حسین‌زاده که حالا عنوان بهترین گلزن لیگ را یدک می‌کشد، در تیم ملی هم روزهای خوبی را پشت سر گذاشته و حالا شانس زیادی برای حضور در جام‌جهانی دارد. 

با اخراج پورعلی‌گنجی، سناریو اخراجی‌های پرسپولیس مقابل تراکتور هم تکرار شد. سال گذشته و در بازی برگشت، خدابنده‌لو از پرسپولیس اخراج شد اما قرمزها توانستند آن بازی را با نتیجه دو بر صفر به سود خود تمام کنند. جالب اینکه در آن بازی هم کریم باقری هدایت پرسپولیس را به صورت موقت برعهده داشت و در این بازی هم با همین عنوان روی نیمکت پرسپولیس نشست.

پرسپولیس در غیاب سرمربی اصلی و با هدایت موقت باقری، تیمی منظم اما کم‌خلاقیت در فاز هجومی بود. بازی‌سازی بیشتر توسط مارکو باکیچ و سروش رفیعی در میانه زمین شکل می‌گرفت. خط دفاعی پرسپولیس تا قبل از اخراج، عملکرد قابل قبولی داشت، اما با خروج پورعلی‌گنجی، ساختار تیم دچار اختلال شد. با این حال، پرسپولیس روحیه تسلیم‌ناپذیری خود را در دقایق پایانی نشان داد و با یک ضربه آزاد استثنایی از باکیچ، از شکست فرار کرد. این بازی نشان داد که پرسپولیس در فاز هجومی به ایده‌های جدید و خلاقیت بیشتری نیاز دارد که شاید حضور اوسمار ویرا بتواند آن را تامین کند. اوسمار که آخر هفته گذشته خودش را به تهران رساند، همراه تیم به تبریز رفت و از روی سکوها شاهد تساوی تیمش بود.

یک رکورد دیگر هم در این بازی ثبت شد و آن رسیدن سروش رفیعی به رکورد ۱۵۰‌ بازی برای پرسپولیس بود. سروش رفیعی که در دو مقطع زمانی متفاوت برای پرسپولیس بازی کرده، همواره یکی از ارکان اصلی میانه زمین این تیم بوده است. او در مقطع اول حضور خود (از زمستان ۱۳۹۵) نقش مهمی در قهرمانی‌های ابتدایی دوره طلایی پرسپولیس ایفا کرد و پس از بازگشت در سال‌های اخیر، دوباره به یکی از موتورهای خلاقیت و بازی‌سازی تیم تبدیل شد. البته سروش در دو ‌فصل اخیر بیشتر از اینکه در داخل زمین حرف‌هایش را بزند و برای پرسپولیس موقعیت بسازد، بیشتر در بیرون زمین حاشیه داشته است. رابطه او با هوادار متمول پرسپولیس یکی از حواشی بزرگ او بوده که سروصدای فراوانی را به راه انداخته است.