این جهنم را بهشت کنید!

آریا رهنورد

وقتی سوت پایان مسابقه رفت ایران و بحرین در منامه به صدا درآمد، فکرش را هم نمی‌کردیم که ناچار شویم مسابقه برگشت را هم در منامه برگزار کنیم. بدون تردید این یکی از عجیب‌ترین اتفاق‌ها برای تیم ملی در همه ادوار مقدماتی‌های جام جهانی است.

از آن روز تا حالا، چیزهای بسیار زیادی تغییر کرده است. حالا دیگر مارک ویلموتس روی نیمکت تیم ملی دیده نمی‌شود و به جای او، دراگان اسکوچیچ هدایت تیم ملی ایران را بر عهده دارد. نفراتی مثل مسعود شجاعی هم دیگر به اردوی تیم ملی دعوت نمی‌شوند. ویروس کرونا هم از راه رسیده و شرایط فوتبال در تمام دنیا را تغییر داده تا این مسابقه، بدون حضور تماشاگرها برگزار شود. اگر همه چیز کاملا عادی بود، این مسابقه مدت‌ها پیش با حضور صد هزار تماشاگر در استادیوم آزادی برگزار می‌شد.

بحرینی‌ها به راحتی از امتیاز میزبانی در دور رفت استفاده کردند و حالا که نوبت به میزبانی ایران رسید، همه چیز دستخوش یک تغییر ناخوشایند شد. با این حال برای تیم ملی، دیگر هیچ بهانه و توجیهی وجود ندارد. ما در دور رفت بیش از حد لغزش را تجربه کرده‌ایم و حالا همه پسران تیم ملی باید یکی از بی‌اشتباه‌ترین نبردهای زندگی‌شان را پشت سر بگذارند. بحرین، کم و بیش همان تیمی است که در دور رفت دیده بودیم.

تیمی که به جز یک بازیکن، همه نفراتش در لیگ کشور خودشان توپ می‌زنند. آنها با روحیه خوب ناشی از برد هشت بر صفر برابر کامبوج، خودشان را به این مرحله رسانده‌اند اما بدون شک این نتیجه برای تیم ملی ایران هراس‌آور نیست. چراکه این تیم در دور رفت، توانسته بود 14 بار دروازه کامبوج را باز کند. واضح است که تیم اسکوچیچ امروز با یک حریف کاملا تدافعی روبه‌رو می‌شود. ستاره‌های تیم ملی باید آماده روبه‌رو شدن با لایه‌های دفاعی حریف و همچنین اتلاف وقت همیشگی آنها باشند. فراموش نکنیم که این، همواره مهم‌ترین ویژگی فوتبال بحرین بوده است. بعید به نظر می‌رسد ترکیب تیم ملی در این مسابقه نسبت به مسابقه قبلی با هنگ‌کنگ، تغییر چندانی داشته باشد. نهایتا یک یا دو بازیکن از آن ترکیب، تغییر خواهند کرد. بازگشت مرتضی پورعلی‌گنجی، می‌تواند یک سناریوی محتمل برای تیم ملی باشد. چراکه شجاع در دیدار گذشته روی گل هنگ‌کنگ، مقصر نشان داد.

وقتی سوت پایان مسابقه رفت ایران و بحرین در منامه به صدا درآمد، فکرش را هم نمی‌کردیم که ناچار شویم مسابقه برگشت را هم در منامه برگزار کنیم. بدون تردید این یکی از عجیب‌ترین اتفاق‌ها برای تیم ملی در همه ادوار مقدماتی‌های جام جهانی است

در خط هافبک هم احتمال بازگشت احسان حاج‌صفی وجود دارد. کاپیتان تیم ملی که یک اخطاره هم بود، روبه‌روی هنگ‌کنگ استراحت کرد و حالا شاید به جای احمد نوراللهی یا علیرضا جهانبخش در ترکیب قرار بگیرد. حقیقت آن است که نمایش تیم اسکوچیچ در آن جدال، فوق‌العاده نبود اما ایران برابر آن حریف به مهم‌ترین ماموریتش یعنی دشت کردن هر سه امتیاز بازی رسید. تیم ملی شروع خوبی داشت و در همان چند دقیقه اول، حریف را به شدت تحت فشار قرار داد اما به ثمر نرسیدن یک گل زودهنگام، به ضرر پسران دراگان شد.

ایران درنهایت با خلاقیت فردی علی قلی‌زاده به گل اول دست پیدا کرد. موضوعی که نشان داد فیکس شدن این ستاره در تیم ملی تصمیم کاملا درستی بوده است. شاید ایران در آن نبرد به طور کلی نتوانست همه انتظارها را برآورده کند اما نباید از یاد برد که این تیم برای مدت‌ها از مسابقه‌های فوتبال دور بوده و روی یک چمن افتضاح به مصاف هنگ‌کنگ رفته است.

نکته امیدوارکننده در جدال قبلی، کیفیت بالای مهره‌های نیمکت‌نشین تیم ملی بود. ستاره‌هایی که در جریان مسابقه با هنگ‌کنگ به زمین آمدند، نشان دادند که به شدت آماده هستند و از انگیزه بالایی برای درخشش در تیم ملی برخوردارند. این مهره‌ها در جدال امروز با بحرین هم برای دراگان اسکوچیچ و تیمش، تعیین‌کننده خواهند بود.

شرایط تیم ملی، اصلا «عادی» نیست. ایران باید برای دومین بار در زمین تیم حریف بازی کند و این مرحله را بدون حتی یک میزبانی به پایان برساند. نه هوای شرجی بحرین و نه کیفیت ناامیدکننده چمن‌های این کشور اما حریف تیم ملی نمی‌شوند. پسران ایران آماده‌اند تا این جهنم را به بهشت تبدیل کنند. آنها آماده به نظر می‌رسند تا از تنگه وحشت هم عبور کنند و از این حصار، فاصله بگیرند.

ایران بارها و بارها نشان داده که در سخت‌ترین شرایط، به خوبی می‌تواند کنترل اوضاع را در دست بگیرد و اوضاع را عوض کند. این یکی از آن نبردهایی است که باید به عنوان یک خاطره خوب فراموش نشدنی، در ذهن هواداران فوتبال ایران ماندگار شود.