لطفا فراموش شو!

احساس واقعی خیلی از هواداران فوتبال در خصوص سال ۹۹، تقریبا همان چیزی است که خداداد عزیزی به زبان آورد. البته که او کلمه‌های چندان خوشایندی را برای بیان احساسش انتخاب نکرد اما تقریبا همه مردم ایران با این کلمه‌ها موافق بودند. ۹۹، سالی است که دوست داریم خیلی زود فراموش‌اش کنیم. هرچند که این سال اتفاقات و ماجراهای مثبتی برای بعضی ستاره‌ها و تیم‌ها نیز به دنبال داشته است. باید امیدوار باشیم یک سال بعد در چنین روزهایی، هراس کرونا را کنار بزنیم و در آستانه سال نو، دیگر نگران از دست دادن عزیزان‌مان نباشیم. آن‌وقت می‌شود فقط و فقط از فوتبال حرف زد و لذتش را برد!

آریا رهنورد

اتفاق ویژه سال: فوتبال برگشت

سال 99 در دوری محض از فوتبال شروع شد. چراکه بحران کرونا در کشور از اواسط اسفندماه اوج گرفته بود. در شروع این سال هیچ خبری از مسابقات لیگ برتر نبود اما فوتبال بالاخره برگشت و راهش را ادامه داد. خیلی‌ها دوست داشتند لیگ ناتمام بماند. خیلی‌ها حتی اصرار داشتند که اگر فوتبالیستی کرونا بگیرد، فوتبالش تمام می‌شود. با وجود همه موج‌های منفی اما لیگ برتر دوباره احیا شد و نوزدهمین فصل از آن سرانجام به پایان رسید. لیگ برتر بیستم هم راهش را آغاز کرد و حالا بیش از نیمی از آن هم سپری شده است. اگرچه در غیاب تماشاگرها، فوتبال شور و حال همیشگی‌اش را نداشت اما باز هم بازگشت فوتبال و تسلیم نشدن مقابل کرونا، ارزش و اهمیت زیادی داشت. حالا دیگر هیچ‌کس ایده تعطیلی رقابت‌های فوتبال را مطرح نمی‌کند و هیچ‌کس هم نگران این نیست که اگر کرونا بگیرد، فوتبالش به پایان خواهد رسید!

بدشانس‌ترین چهره سال 99 بدون شک دراگان اسکوچیچ بود. در درجه اول، ماجرای کرونا شرایط او و تیمش را به شدت تحت تاثیر قرار داد. بعد هم که با رای ای.اف.سی ایران در جایگاه تیم میزبان، ملزم به برگزاری ادامه دور مقدماتی جام جهانی در زمین بحرین شد

حسرت سال: غم مهرداد و علی...

تلخ‌ترین، گزنده‌ترین و نابودکننده‌ترین اتفاق سال 99، از دست دادن دو چهره شیرین و دوست‌داشتنی بود. مهرداد میناوند و علی انصاریان به فاصله چند روز در بیمارستان بستری شدند و متاسفانه تلاش‌ها برای نجات دادن آنها از چنگ ویروس کرونا، بی‌نتیجه ماند. دو مهمان پخش زنده دربی در صفحه رسمی باشگاه پرسپولیس، خیلی دیر به بیمارستان مراجعه کردند و همین موضوع شرایط‌ نگران‌کننده‌ای را برای‌شان به وجود آورد. هیچ‌کس انتظار نداشت دو ستاره پرروحیه فوتبال ایران، در این مبارزه شکست بخورند اما آنها بخش مهمی از لبخندهای فوتبال ایران را برای همیشه با خودشان بردند. اسم مهرداد و علی، همیشه به شوخی و لبخند گره خورده بود. آنها بمب روحیه بودند و انرژی همیشگی‌شان، دیگران را هم تحت تاثیر قرار می‌داد. به همین خاطر بود که از دست دادن آنها در یک بازه زمانی کوتاه، شوک وحشتناکی به مردم ایران وارد کرد. ماجرا فقط در فوتبال خلاصه نمی‌شد. تک تک مردم ایران با این دو چهره خاطره داشتند و به خاطر رفتن‌شان اندوهگین شدند.

تیم سال: پرسپولیس

عنوان بهترین تیم سال 99 فوتبال ایران، همانند چند سال گذشته برازنده پرسپولیس به نظر می‌رسد. قرمزها در این سال دوباره قهرمانی لیگ برتر را جشن گرفتند و به اولین تیم در تاریخ فوتبال ایران تبدیل شدند که در چهار فصل متوالی لیگ به قهرمانی می‌رسد. این سال برای قرمزها اتفاق مهم‌تری هم داشت. آنها برای دومین بار در سه سال گذشته راهی فینال لیگ قهرمانان آسیا شدند. هرچند که نتیجه نهایی این فینال برای همبازی‌های مهدی شیری خوشایند نبود اما عبور از همه رقبای غرب آسیا و رسیدن دوباره به فینال، یک اتفاق تاریخی برای این تیم محسوب می‌شد.

بازیکن سال: مهدی طارمی

فوتبال ایران در سال 99، ستاره‌های درخشان و ارزشمند زیادی داشت. مهره‌هایی که چه در لیگ ایران و چه در لیگ‌های خارجی خوش درخشیدند و موفقیت‌ قابل توجهی به دست آوردند. بهترین ستاره این سال اما بدون شک «مهدی طارمی» بود. بازیکنی که لباس پورتو را بر تن کرد و در بزرگ‌ترین باشگاه لیگ پرتغال، به یک ستاره کلیدی تبدیل شد. طارمی خیلی زود خودش را از نیمکت پورتو جدا کرد و با گل‌های درخشان و پنالتی‌های متعددی که برای این تیم گرفت، نقش مهمی در صعود باشگاه به یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا داشت. طارمی و پورتو با این روند، می‌توانند تیم شگفتی‌ساز این فصل لیگ قهرمانان باشند. آنها تا همین‌جا هم با حذف یووه و رونالدو، دست به یک شگفتی بسیار بزرگ زده‌اند.

مربی سال: یحیی گل‌محمدی

پس از چندین سال کار در لیگ برتر، یحیی بالاخره در سال 99 اولین قهرمانی‌اش در این لیگ را در قامت یک مربی جشن گرفت. او که وارث برانکو و کالدرون شده بود، پرسپولیس را با اختلاف فاحش روی سکوی اول لیگ برتر قرار داد. یحیی تبدیل به اولین مربی ایرانی تاریخ باشگاه نیز شد که پرسپولیس را به فینال لیگ قهرمانان آسیا می‌برد. در آخرین روزهای سال 99، گل ‌محمدی و تیمش همچنان صدرنشین لیگ برتر هستند. آنها در این سال بیشتر از هر تیم دیگری امتیاز جمع کرده‌اند.

خیانت سال: احسان علیه علی

اینکه علی کریمی شانسی برای ریاست فدراسیون فوتبال ندارد، مثل روز روشن بود اما هیچ‌کس انتظار نداشت در این انتخابات، حتی کاپیتان تیم ملی هم به جادوگر رای ندهد! دوربین‌های کنجکاو عکاس‌ها در سالن برگزاری انتخابات، رای احسان را شناسایی کردند و مشخص شد که آجورلو انتخاب او برای کرسی ریاست بوده است. همه می‌دانستند روسای هیات‌های فوتبال پشت کریمی درنمی‌آیند اما هیچ‌کس توقع نداشت فوتبالی‌ها نیز به او پشت کنند. در نهایت این شهاب‌الدین عزیزی خادم بود که توانست به عنوان رییس جدید فدراسیون فوتبال ایران معرفی شود.

محروم سال: عیسی آل‌کثیر  

شاید هیچ‌کس به اندازه عیسی آل‌کثیر، فراز و نشیب را در سال 99 درک نکرده باشد. او در همین سال به پرسپولیس ملحق شد و خیلی زود درخشش در این باشگاه را آغاز کرد. عیسی یکی از نفرات کلیدی تیم در مسیر رسیدن به فینال غرب آسیا بود اما به خاطر یک شادی گل، 6 ماه از همه فعالیت‌های فوتبالی و حتی از حضور در تمرین باشگاه پرسپولیس محروم شد. عیسی حالا آخرین روزهای محرومیت را سپری می‌کند و امیدوار است خیلی زود دوباره به ترکیب تیم یحیی برگردد.

بدشانس سال: دراگان اسکوچیچ

بدشانس‌ترین چهره سال 99 بدون شک دراگان اسکوچیچ بود. در درجه اول، ماجرای کرونا شرایط او و تیمش را به شدت تحت تاثیر قرار داد. بعد هم که با رای ای.اف.سی ایران در جایگاه تیم میزبان، ملزم به برگزاری ادامه دور مقدماتی جام جهانی در زمین بحرین شد. همین دو اتفاق بزرگ کافی به نظر می‌رسند تا سرمربی کروات این روزهای تیم ملی را بدشانس‌ترین چهره فوتبالی سال 99 بدانیم. با این روند بعید نیست کنفدراسیون فوتبال آسیا استفاده از توپ فوتبال در جریان دیدار با بحرین را برای تیم ملی ممنوع کند! اساسا صادر شدن هیچ حکمی علیه فوتبال ایران از سوی ای.اف.سی این روزها غیرممکن به نظر نمی‌رسد.

بازنده سال: محمود فکری

سال 99 برای محمود فکری خیلی خوب شروع شد اما مرد بدون شکست نیمکت نساجی با رفتن به استقلال همه چیز را خراب کرد. او خیلی زود در جمع آبی‌ها به یک مربی بازنده تبدیل شد و در نهایت نیمکت این باشگاه را ترک کرد. انتشار جملات این مربی پس از شکست روبه‌روی فولاد، بزرگ‌ترین ضربه را به اعتبار فکری در لیگ برتر زد.

بازگشت سال: دوباره فرهاد

برای سومین بار در سه سال گذشته، فرهاد مجیدی باز هم سرمربی استقلال شد. باز هم به محض برکناری یک مربی از باشگاه، این فرهاد بود که سکان هدایت آبی‌ها را بر عهده گرفت. مجیدی در دو تجربه قبلی هم عملکرد قابل قبولی داشته اما هر بار به شیوه نه‌چندان مناسبی از این باشگاه جدا شده است. او این بار قصد دارد زمان بیشتری در استقلال دوام بیاورد و به اولین جامش روی نیمکت این تیم دست پیدا کند.

متضرر سال: ذوب آهن

سال 99 دوباره ثابت کرد که چقدر جای خالی کمک داور ویدئویی در فوتبال ایران احساس می‌شود. در شروع لیگ برتر بیستم، ذوبی‌ها در چند مسابقه متوالی به شدت از اشتباه داوری ضرر کردند. در نهایت هم رحمان رضایی شغلش را از دست داد. جالب اینجاست که حتی از فصل آینده لیگ فوتبال عراق هم با وی.ای.آر برگزار می‌شود اما در لیگ برتر ایران خبری از این تکنولوژی نیست.

غایب سال: علی دایی

غایب بزرگ سال 99 علی دایی بود که در این سال هم هدایت هیچ تیمی را بر عهده نگرفت. بعضی‌ها معتقدند خانه نشینی دایی اجباری و دستوری است اما به نظر می‌رسد خود این مربی همچنان تمایلی به کار در بیرون از تهران ندارد. در این سال بحث پیشنهاد باشگاه اورتون به شهریار نیز مطرح بود که ظاهرا هنوز به نتیجه نرسیده است.

پدیده سال: محرم نویدکیا

بدون تردید عملکرد محرم روی نیمکت سپاهان در سال 99 فراتر از حد انتظار بوده است. تصور می‌شد او هم مثل سایر مربیان جوان لیگ، شروع خوبی را تجربه نکند و برای درخشیدن به زمان زیادی نیاز داشته باشد اما محرم پس از چند ماه سپاهان را به یک مدعی جدی قهرمانی در لیگ برتر تبدیل کرده است. فرم عالی مهره‌هایی مثل سروش رفیعی و سجاد شهباززاده نیز نشان می‌دهد که همه مهره‌های سپاهان در این فصل، حال و هوای بسیار مثبتی دارند.

منجنیق سال: نادر محمدی

یکی از خاص‌ترین و عجیب‌ترین چهره‌های فوتبال ایران در سال 99 نادر محمدی بوده است. بازیکنی که به خاطر حرکات آکروباتیک و پرتاب‌های بلندش به شدت مورد توجه قرار گرفته و چشم‌ها را خیره کرده است. حتی بعضی از صفحات و رسانه‌های خارجی نیز به پرتاب‌های بلند و خاص نادر واکنش نشان داده‌اند. محمدی با این توانایی، ممکن است دیر یا زود راهی باشگاه‌های بزرگ‌تر شود اما او باید مراقب باشد که پرتاب‌هایش، تنها استعداد فوتبالی‌اش نشوند و در زمین کارهای دیگری هم برای انجام دادن داشته باشد.