یک کارشناس بازار مسکن مطرح کرد: ۱۲ هزار ملکی که تحت مالکیت بانک‌هاست، رقم قابل توجهی است، اما ورود آنها به بازار مسکن به سادگی قابل نقد نیست. در هر حال، ورود این دارایی‌ها به بازار ملک زمانی می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد که برای این ملک‌ها مشتری هم وجود داشته باشد.

فردین یزدانی در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز، افزود: در شرایط فعلی، چندان نمی‌توان تصور کرد که ورود این املاک به مرحله فروش به راحتی امکان‌پذیر باشد. نکته دیگر این است که بسیاری از این املاک احتمالا درگیر مسائل حقوقی هستند و برای وصول مطالبات بانک‌ها ضبط شده‌اند. بنابراین، خریداران نیز با هزینه‌های معاملاتی روبه‌رو خواهند شد.

او اظهار داشت: از سوی دیگر، با توجه به رکود شدید بازار و ایستایی قیمت‌ها نسبت به هزینه تمام شده، بعید می‌دانم ورود این حجم از ملک، تاثیر قابل توجهی در بازار مسکن داشته باشد. در واقع، اگر در نظر بگیریم که در سال‌های رکودی، حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار معامله مسکن انجام می‌شود، این تعداد چندان رقم بزرگی در مقیاس کشوری نیست. با این حال، اگر تمرکز این املاک در مناطقی مانند تهران باشد، می‌تواند بر بازار مسکن تهران اثرگذار باشد.

این کارشناس اقتصاد مسکن درباره تاثیر ملاکی بانک‌ها بر قیمت‌گذاری در بازار مسکن، توضیح داد: در خصوص تاثیر این املاک بر قیمت‌گذاری مسکن باید گفت در سطح ملی تاثیر چندانی ندارند، اما اگر تعداد قابل توجهی از آنها در مناطق خاصی متمرکز باشد، در آن صورت بانک‌ها می‌توانند به جای قیمت‌پذیری از بازار، قیمت‌گذار شوند؛ یعنی قیمت‌سازی کنند. در غیر این صورت، اگر این واحد در مناطق خاصی متمرکز نباشند، امکان قیمت‌گذاری به آن صورت وجود ندارد. به هر حال، برای پاسخ بهتر به این موضوع، اطلاعات دقیق‌تری نیاز است. با این حال از این دو حالت خارج نیست.

یزدانی همچنین بیان داشت: اگر سهم این املاک در تهران حدود پنج تا ۱۰ درصد از واحدهای آماده فروش باشد، آن وقت، بانک‌ها می‌توانند از طریق کمپین‌های بازاریابی قیمت‌گذاری کنند. اما اگر این املاک در سراسر کشور پراکنده باشند و نسبت آنها از کل بازار چندان قابل ملاحظه نباشد، نمی‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در قیمت‌گذاری داشته باشند. ضمن اینکه در شرایط فعلی رکود، ورود این املاک نه باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود و نه کاهش محسوسی در بازار مسکن ایجاد می‌کند.

او در پاسخ به این سوال که «آیا بانک‌ها مافیا و سوداگران بازار مسکن هستند»، گفت: در مورد اینکه بانک‌ها مافیای بازار مسکن هستند، من چنین باوری ندارم و به نظرم این مساله درست نیست.  این حجم از املاک تلنبار شده در بانک‌ها، بیشتر ناشی از وضعیت نابسامان اقتصادی و وصول نشدن مطالبات بانکی است. بنابراین، نمی‌توان بانک‌ها را مافیای بازار مسکن دانست؛ با این حال، این مساله که بانک‌ها نیز به سهم خود در بازار مسکن سوداگری می‌کنند، قابل کتمان نیست؛ هر چند این رفتار سوداگرانه چندان نمی‌تواند در بازار املاک تعیین‌کننده و اثرگذار باشد.

این تحلیلگر بازار مسکن  درباره سوداگری بانک‌ها، اظهار کرد: در هر صورت، بانک‌ها نیز به عنوان بازیگران بازار، از فرصت‌های سوداگرانه استفاده می‌کنند، اما به نظر من نقش تعیین‌کننده‌ای در شرایط فعلی ندارند. وضعیت بازار بسیار بحرانی‌تر از آن است که بتوان همه عوامل را به رفتار بانک‌ها نسبت داد.

یزدانی ادامه داد: برای نمونه، در منطقه ۲۲ تهران شرکت‌های بزرگی فعالیت دارند که از قدرت نسبی در قیمت‌گذاری منطقه برخوردارند و الزاما وابسته به بانک‌ها نیستند. با این حال، در شرایطی که سطح تقاضا در کف قرار دارد، این قدرت قیمت‌گذاری نیز تاثیر چندانی نخواهد داشت. «به طور کلی، به نظر من بانک‌ها آن‌گونه که تمام کاسه و کوزه‌ها سرشان شکسته می‌شود، مقصر بحران بازار مسکن نیستند، با این حال همانند سایر بازیگران، به سهم خود در این بازار نقش دارند.