برخی کافه‌ها در شمار جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی قرار می‌گیرند
سفر به دل تاریخ با کافه‌نشینی در پایتخت!
امروزه کافه‌هایی که در شهرها فعالیت می‌کنند، بخشی از هویت فرهنگی آن شهر را نمایان می‌سازند. کافه‌ها مرکز معاشرت و مباحثه روشنفکران و فرهیختگان هر جامعه و مکان مناسبی هستند که ساعاتی در آنها سپری شود.
در میان کافه‌های بی‌شماری که این روزها احداث شده، تعدادی هستند که وجود آنها خود یک جاذبه فرهنگی و تاریخی به شمار می‌رود و حرف‌های بسیاری در دل خود نهفته دارند، رفتن به آنها و گذران اوقات نیز خود به نوعی سفر به حساب می‌آید.
امروز سری به این کافه‌ها در پایتخت خواهیم زد...
کافه رستوران گل رضائیه
در میان کافه‌های تهران، کافه رستوران گل رضائیه که از کافه‌های موج اول پایتخت به جای مانده، بدون شک از خاص‌ترین و نوستالژیک‌ترین کافه‌های تهران است. تاریخ تاسیس کافه رضائیه به سال 1310 برمی‌گردد. این کافه رستوران به وسیله فردی ارمنی به نام گارگنا آوانسیان در خیابان سی تیر که به صورت خانوادگی اداره میشد افتتاح شد. بعد از مدتی عزیزالله خوشامن کافه رستوران گل رضائیه را از صاحب اصلی آن خریداری کرد و در حال حاضر این کافه به دست شروین (از نوادگان عزیزالله خوشامن) اداره می‌شود. فضای کافه رستوران گل رضائیه این روزها رنگ و بوی سلیقه‌ای شروین را به خود گرفته است. نورپردازی داخلی کافه رستوران گل رضائیه به رنگ قرمز و در نگاه اول برای افرادی که به این کافه می‌روند بسیار جالب و جذاب است. دیوارهای این کافه پر از عکس‌های هنرمندان، بازیگران، خوانندگان و موزیسین‌های معروف همچون لنین، آلفرد هیچکاک، چارلی چاپلین و غیره است. در میان میز و صندلی‌های کافه رستوران گل رضائیه یک میز همیشه رزرو وجود دارد و کسی اجازه نشستن در روی آن را ندارد؛ گویا اشخاص خاصی این میز را برای همیشه برای خود رزرو کرده‌اند و هرگز قصد آمدن به آن را ندارند. داستان این میز شاید برای کسانی که می‌خواهند به این کافه بروند جالب باشد در گذشته‌های دور این میز پاتوق روشنفکران و فرهیختگانی همچون فروغ فرخزاد و صادق هدایت بوده که مالک کافه به یاد آن روزها و ادای احترام به این افراد برای همیشه این میز را به صورت رزرو قرار داده تا یاد و خاطره دورهمی‌های آنها برای همیشه در این کافه زنده بماند.
کافه رومنس
کافه رومنس، از کافه‌های منحصر به فردی است که در دل ساختمان قدیمی خیابان فردوسی تهران و در کوچه ضرابی قرار دارد. این کافه در ساختمان قدیمی که در اواخر دوره‌ی قاجار، به سفارت آلمان، هندوستان و انگلیس تعلق داشت احداث شد. میز و صندلی‌های خوش فرم لهستانی و پرده‌های حریر در این کافه حکایت از اصالت کافه رومنس دارد. در کافه رومنس تمامی اقشار جامعه از افراد سالخورده گرفته تا جوان‌های قبراق را می‌بینید که برای به دست آوردن تجربه‌های نو پا به این کافه گذاشته‌اند. این کافه در شهریور سال 1388 کار خود را به صورت رسمی در ساختمان قدیمی آغاز کرد. فضای کافه از 4 سالن مختلف که هر سالن ویژگی‌ها و دکوراسیون‌های مخصوص به خودش را دارد تشکیل شده است. فضای باز و وسعت زیاد کافه رومنس، امکان برگزاری نمایشگاه‌های بسیاری را در طول سال در این کافه فراهم می‌کند، به عبارتی می‌توان گفت کافه رومنس جز کافه‌های مورد توجه هنردوستان است. آینه‌ای زیبا و قدیمی در راهرو کافه رومنس نصب شده که نظر همه مشتریان را به خود جلب می‌کند و افراد زیادی که علاقه به عکاسی و خاطره‌سازی دارند در حین وارد شدن به کافه در آن عکس یادگاری می‌گیرند. در کافه رومنس پیانویی روی دیوار طبقه پایین گذاشته شده که علاقه‌مندان می‌توانند با نواختن قطعه‌ای دلنواز فضای کافه را برای میهمانان دلنشین و مفرح کنند. در این کافه به دلیل فضای باز آن می‌توانید به تماشای مسابقات هیجان‌انگیز فوتبال بپردازید و همچنین در این کافه امکان سیگار کشیدن برای مشتریان وجود دارد. در این کافه همانند بسیاری از کافه‌های دیگر می‌توانید صبحانه‌ی دلچسبی در کنار سایر منوهای غذایی کافه میل کنید. در کافه رومنس اخلاق و گشاده‌رویی پرسنل زبانزد عام و خاص است، به همین دلیل مشتریان زیادی را به خود جذب کرده‌اند به‌طوری‌که اگر از سفارشتان راضی نباشید می‌توانید بدون پرداخت هزینه‌ای غذای دیگری سفارش دهید. در نهایت می‌توان گفت کافه رومنس از بهترین کافه‌های شهر تهران است. اگر دلتان برای گذشته و نشستن در فضای کافه‌های قدیمی تنگ شده حتما به کافه رومنس بروید.
کافه فیلیا
کافه فیلیا (موون سابق) با محیطی آرام و لذت‌بخش، میزهای کوچک مربعی شکل و صندلی‌های لهستانی و رومیزی‌های چهارخانه‌اش حسی دلنشین در تابستان و کنجی گرم در زمستان را برای مشتریان خود عرضه می‌دارد. این کافه در تقاطع خیابان انقلاب و وصال شیرازی در قلب یکی از خانه‌های سنتی تهران واقع شده است. تلویزیون قدیمی نصب شده بر روی دیوار و دکوراسیون داخلی دوست‌داشتنی و صمیمی کافه، عجیب بوی نوستالژیک می‌دهد و خاطرات زیادی را برای شما زنده می‌کند. با نشستن در کنار یکی از پنجره‌های کافه فیلیا شما می‌توانید از آفتاب دلنشینی که خودش را از شیشه‌های پنجره روی میزهایی که با رومیزی چهارخانه تزیین شده می‌رساند لذت ببرید. کافه فیلیا در یکی از بناهای مربوط به دوره‌ی پهلوی دوم توسط محمد مهدی سلیمی نمین که در موسیقی تبحر ویژهای داشت، در سال 1390 افتتاح گردید. محمد مهدی سلیمی در طراحی کافه فیلیا از بستگان خود که از پیروان مکتب سورئالیسم و سالوادور دالی بودن کمک گرفت و کافه خود را به سبک آرت نووا و آرت دکو طراحی کرد. از جذابیت‌های کافه فیلیا این است که به هنگام ورود به کافه همانند مهره‌های شطرنج از خانه‌های مربعی شکل آن عبور می‌کنید و به سمت میزی با صندلی‌های لهستانی که دور خود جمع کرده است می‌روید. نشستن در این میزها لذت عجیبی برای هر بازدیدکننده دارد. شما در کافه فیلیا می‌توانید از صندوق و طاقچه‌های چوبی، شاخه‌ها و گل‌های خشک شده در گلدان های مخصوص دیدن کنید. همچنین لوستر و تلویزیون عتیقه‌ای، تابلوهای چوبی با خطوط منحنی و مثلث‌وار که بر روی دیوارهای کافه قرار گرفته‌اند توجه همگان را به خود جلب می‌کنند. از دیگر جذابیت‌های کافه فیلیا (موون سابق) میز کوچکی است که کتاب‌های متنوع و تراکت‌های اطلاع رسانی هنری در روی آن قرار گرفته که جز جدانشدنی کافه به شمار می‌آید.
کافه لقانطه
اگر علاقمند به نوستالژی‌های شهر تهران و آشنایی با حال و هوای طهران قدیم هستید، سری به کافه لقانطه بزنید. سال‌ها پیش تعدادی از دانشجویان ایرانی که در پاریس زندگی می‌کردند برای همفکری در خصوص مشروطه در کافه لقانطه شهر گردهم می‌آمدند. این جمع پس از بازگشت به ایران به یاد روزهای کافه‌نشینی در پاریس، کافه‌ای مشابه با لقانطه پاریس و با همان نام در باغ نظامیه تهران در سال 1285 تاسیس کردند. این کافه برای مدتی تعطیل بود اما اکنون همچون گذشته‌ها بازسازی و راه‌اندازی شدده است. به محض ورود به کافه صدای موسیقی سنتی ما را به گذشته‌ها می‌برد. چراغ‌های سنتی، روزنامه‌های زمان تاسیس کافه، تلفن و ظروف قدیمی، صندلی‌های قدیمی که با طرح کافه لقانطه همان زمان که از لهستان سفارش داده شده‌اند، نوشیدنی‌ها و قهوه‌ها که به همان سبک و سیاق قدیمی و با دستگاه‌های اسپرسوساز و ماسه داغ سرو می‌شوند، همگی وفادار به اصل صدساله کافه لقانطه‌اند. منوی متنوع غذا و نوشیدنی این کافه نیز مثال‌زدنی است. نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های سرد و گرم کافه لقانطه روزتان را شیرین‌تر خواهد کرد. با انتخاب کافه رستوران لقانطه می‌توانید از ماشین‌های قدیمی همچون شورلت مصدق، ماشین‌های حمل سلاح و موتورهای سربازان آلمانی جنگ جهانی دوم نیز بازدید کنید. باغ موزه قصر درست کنار کافه لقانطه قرار گرفته و می‌توانید از بخش‌های مختلف آن بازدید کنید. با عبور از هزار توی باغ موزه قصر زندان‌های عمومی و سلول‌های انفرادی را خواهید دید که مجسمه‌هایی در آن نقش زندانیان قدیمی را دارند. جالب است بدانید در گذشته‌های دور یکی از خنک‌ترین قنات‌های شهر تهران (قنات مبارک آباد و مخلص آباد) در کنار این زندان قرار داشت و به هر زندانی به محض ورود کمی از این آب خنک برای نوشیدن داده میشد، اصطلاح آب خنک خوردن به معنای حبس کشیدن و زندانی شدن از همین زندان در میان ایرانیان رواج پیدا کرده است.
کافه تهرون
کافه تهرون یکی از زیباترین و جذاب‌ترین کافه‌های شهر تهران است که با رفتن به این کافه به حال و هوای 40 سال پیش تهران می‌روید. همه چیز در این کافه رنگ و بوی تهران قدیم را دارد. بنابراین رفتن و گذراندن یک روز خوش به همراه دوستان و خانواده را در این کافه‌ی نوستالژیک از دست ندهید. کافه تهرون بعد از اتمام قرار دادش با باغ نگارستان به خانه‌ی قدیمی که در خیابان کریم خان زند خیابان نجات الهی کوچه‌ی خسرو قرار دارد نقل مکان کرد. مالکان کافه تهرون با ایجاد تغییراتی در ساختمان قدیمی، فضای دلنشین و بی‌نظیری را برای میزبانان خود فراهم کرده‌اند. این کافه از ابتدای سال 1396شروع به فعالیت کرد و افراد زیادی به این کافه برای خاطره‌بازی می‌آیند و لحظات خوشی را برای خود در این کافه رقم می‌زنند. همه چیز در کافه تهرون خاص و متفاوت است به طوری که صدای موسیقی سنتی و کلاسیک ایرانی را تنها در این کافه می‌توانید بشنوید. منو غذاهای کافه تهرون هر روز با روز قبلش فرق می‌کند که با نگاه به منوهای غذاهای کافه فکر می‌کنید که همه غذاها از جمله عدس پلو، لوبیا پلو، کوکوسبزی و غیره معمولی هستند اما در تزئینات غذاها از چیدمان‌ها و دورچین‌های خلاقانه استفاده می‌شود که نظرتان را تغییر می‌دهد و شما را مشتاق به خوردن غذاهای این کافه می‌کند. برای کسانی که به کافه تهرون می‌روند پیشنهاد می‌شود از تارت هل و گلاب این کافه که فوق‌العاده خوشمزه است، استفاده کنند.
کافه نادری
کافه نادری، کافه‌ای نام آشنا و یکی از قدیمی‌ترین و نوستالژیک‌ترین کافه‌های تهران است که در قسمت شرقی پل حافظ و در خیابان جمهوری فعلی (خیابان نادری) قرار دارد. کافه نادری با گذشت 50-60 سال از عمر خود هنوز هم پا برجاست و با فضای بسیار ساده و قدیمی، همچنان طرفداران و مشتریان پر و پا قرصی دارد که اغلب آنها افرادی هستند که از نشستن روی صندلی‌های تیره رنگ چوبی با روکش پارچه‌ای سبز رنگ و بودن در فضای نوستالژیک این کافه که زمانی پاتوق چهره‌های ادبی بی‌نظیری بوده، لذت می‌برند یا خودشان از شاعران و نویسندگان و طرفداران ادبیات مدرن ایرانی در عصر حاضر هستند. کافه نادری در سال 1306 توسط مهاجر ارمنی به نام خاچیک مادیکیانس با الگوبرداری از ساختمان‌های غربی خصوصا آلمان دایر گشت و به دلیل قرارگیری در خیابان نادری به کافه نادری معروف شد که در حال حاضر این کافه به وسیله‌ی نوه‌های خاچیک مادیکیاس اداره می‌شود. این کافه زادگاه ادبیات مدرن است که هنوز هم حال و هوای قدیمیش را دارد. کاغذ دیواری‌ها، چراغ‌های قدیمی، صندلی‌های چوبی لهستانی، لیوان‌ها و بشقاب‌های قدیمی همه و همه حکایت از قدمت این مکان تاریخی به یاد ماندنی دارد. علاوه بر این همه زیبایی، حیاط بزرگ و پر از دار و درخت این کافه با حوض فیروزه‌ای رنگ وسط آن، زمانی رستوران تابستانی بوده و سن قدیمی موجود در آن، هنوز خاطرات اجرای خواننده‌های معروف آن دوران را برای مخاطبانش تداعی می‌کند. سنت کافه‌نشینی در بین ادیبان و روشنفکران ایرانی متاثر از سنت دیرپای کافه نشینی روشنفکران اروپایی، به ویژه روشنفکران معروف فرانسوی همچون آلبرکامو، سیمون دوبوار و ژان پل سارتر است. در دوره‌ی رضاشاه پهلوی کافه نادری محل رفت و آمد روشنفکران، رجال سیاسی، فرهنگی و ادبی کشور و همچنین خارجی‌ها بود که بعد از کودتای 28 مرداد و بسته شدن فضای سیاسی کشور کافه‌های معروفی همچون کافه نادری، کافه مرمر و کافه فردوسی و غیره به تنها مکان‌‍‌ها و محفل‌های روشنفکران ایرانی تبدیل شد. تمامی هیجان و خوبی کافه نادری به چهره‌های سرشناس ادبی و روشنفکری ایران مثل نیما یوشیج، صادق هدایت، احمد شاملو، فروغ فرخزاد و بسیاری دیگر هستند که روزگاری دور هم جمع می‌شدند و در مورد مسائل ادبی، هنری و سیاسی با هم بحث و گفتگو می‌کردند و می‌توان گفت بخش زیادی از شهرت و اعتبار کنونی این کافه به خاطر همین اشخاص معروف است. جالب اینجاست که هر کدام از این روشنفکران در این کافه جای مخصوصی برای خود داشتند که حتی در نبودشان جای آنها خالی می‌ماند و کسی حق نشستن در آنها را نداشت. در کافه نادری، صادق هدایت به همراه گروهی از دوستانش عصرها پس از فراغت از کار گرد هم می‌آمدند و در آن آثار به یاد ماندنی زیادی را خلق می‌کردند. این کافه با دو سالن مجزا با ظرفیت 140 نفر از میهمانان خود پذیرایی می‌کند. سالن اول مخصوص سرو قهوه و دسر و سالن دوم مخصوص صرف ناهار است. خلاصه اینکه کافه زیبای نادری جایی است که با قدم زدن در آن می‌توانید رد پای گذر تاریخ را در آن لمس کنید.
کافه مسعودیه
اگر علاقمند به تهرانگردی هستید و می‌خواهید لذت کافه‌گردی در خیابان‌های قدیمی تهران را تجربه کنید به کافه مسعودیه که در میدان بهارستان و خیابان اکباتان واقع شده است بروید. این کافه در داخل عمارت پر ابهت و قدیمی مسعودیه که یکی از زیباترین عمارت‌های تاریخی تهران است قرار دارد. این کافه با فضای قدیمی و زیبایی که دارد مشتریان زیادی را به خود جلب کرده است به طوری که با رفتن به کافه مسعودیه احساس می‌کنید در خانه‌های قاجاری با معماری بی‌نظیرش قدم می‌زنید. موقعیت مکانی و کیفیت بالای سرویس‌های کافه مسعودیه به همراه قیمت مناسب، باعث محبوبیت و مقبولیت این کافه در بین جوان‌های پایتخت شده است. همچنین در این کافه می‌توانید از خوردن نوشیدنی‌ها و عرقیجات سنتی خنک و گوارا لذت ببرید. صرف یک صبحانه در کافه مسعودیه یکی از گزینه‌های پیشنهادی ما برای گذراندن یک روز عالی برای شما در کنار خانواده و دوستانتان است، اما قبل از رفتن به کافه مسعودیه حتما میزی برای خود رزرو کنید چون در بیشتر اوقات این کافه شلوغ است.
دیدگاه تان را بنویسید