از طبیعت بی‌جان تا مسائل اجتماعی

نمایشگاه آثار جواد بوربور با عنوان «سرخوشی تا سرحد مرگ» در گالری عصر برپاست. بوربور در گفت و گو با هنرآنلاین با بیان اینکه این مجموعه از سال ۹۵ تا ۹۸ شکل گرفته و از تکنیک رنگ‌روغن روی بوم استفاده کرده است، گفت: ابتدا قصد داشتم این مجموعه پیرامون طبیعت بی‌جان باشد و دو کار اولی هم که انجام دادم در تبعیت از این ایده بود. اما هرچه پیش رفتم با توجه به اتفاقاتی که برایم رخ داد و بهای بیشتری که به ناخودآگاه خود دادم باعث شد عناصر دیگری استفاده کنم و کارها از نظر فرمی دچار تغییر شوند. در روندی که طی شد کارها تغییرات محسوسی کردند. بوربور ادامه داد: من به چند روش مختلف کار می‌کنم. گاه ایده را روی کاغذ طراحی می‌کنم و بعد آن را روی بوم اجرا می‌کنم. شیوه دوم آن است که تصویری که به صورت شهودی در ذهنم ثبت شده و مانند یک رویا است را روی بوم می‌آورم و در جریان کار تغییراتی در آن ایجاد می‌کنم.

 موقع اجرا روی بوم ذهن خود را آزاد می‌گذارم تا هر فرآیندی که با موضوع و فرم کار هم‌خوانی دارد به آن اضافه شود. او درباره موضوع آثار این مجموعه گفت: از نظر محتوایی ۵ اثر نخست این مجموعه کاملا شخصی هستند و بیشتر جنبه عاطفی دارند. تابلوهای بعدی اجتماعی‌تر هستند و بعضی از آن‌ها آرزو محور هستند، یعنی بر اساس خواسته‌ها، احساس نیازها و کمبودها کشیده شده‌اند. مثلاً در تابلوی «مراقب باش چه آرزویی می‌کنی» یک چراغ جادو کشیده‌ام که قرار است همه آرزوها را برآورده کند، اما خودش دچار محدودیت‌های فراوان است و امکان این کار را ندارد. در تابلوی «پادشاه همه‌چیز» یک کلید در قامت شاه‌کلید قرار گرفته است اما این کلید که می‌تواند رهایی‌بخش باشد و قفل‌ها را باز کند خودش در بند است و نمی‌تواند کاری انجام دهد. بوربور درباره اینکه همه آثار این مجموعه دارای عنوان هستند گفت: من در خلق آثارم بسیار به ادبیات وابسته هستم و علاقه زیادی هم به شعر دارم. همین‌طور موسیقی که در حین شکل‌گیری کارها گوش می‌کردم و ترانه‌های آن‌ها در کارهایم تأثیر زیادی داشته است. فکر می‌کنم نام تابلوها کامل کننده کارهایم بود و اگر عنوان آثار را در کنار آن‌ها نمی‌گذاشتم باید کنار کارها می‌ایستادم و درباره آن‌ها به مخاطبان توضیح می‌دادم.