تولد یک سردار!

 آریا رهنورد

دقایق اول بازی با ویتنام برای تیم ملی کمی دشوار به نظر می‌رسید. حریف برخلاف انتظار کمی جلو آمده بود و در تلاش برای خلق موقعیت روی دروازه ایران به سر می‌برد. در پنج دقیقه ابتدایی، ستاره‌های تیم ملی چند بار توپ را لو دادند اما به تدریج با عقب‌تر رفتن ویتنام، ایران حاکم توپ و زمین شد و توانست موقعیت‌های خوبی روی دروازه حریف به وجود بیاورد. ویتنامی‌ها با یک نمایش فداکارانه مدام مقابل توپ قرار می‌گرفتند تا به هر قیمتی دروازه را بسته نگه دارند. دروازه‌بان این تیم نیز چند بار روبه‌روی ستاره‌های ایران مقاومت کرد و توپ‌ها را به بیرون فرستاد اما سرانجام ایران از همان راهی گل زد که انتظار می‌رفت. بزرگ‌ترین ضعف ویتنام به بازی روی هوا مربوط می‌شد و هر دو کرنر اول تیم ملی در این مسابقه، به موقعیت‌هایی کاملا خطرناک منجر شدند. طلسم دروازه ویتنام سرانجام با یک حرکت تماشایی سه نفره شکسته شد. وریا غفوری با یک دریبل دیدنی سامان قدوس را صاحب توپ کرد و سامان با یک سانتر دقیق، توانست سردار را مقابل دروازه حریف پیدا کند. آزمون که هیچ مدافعی مقابل خودش نمی‌دید، با یک ضربه سر توپ را به تور چسباند. این حرکت زیبای سه نفره، امیدهای ویتنام برای کلین‌شیت کردن در این مسابقه را به مرز نابودی کشاند.

 تصور می‌شد با توجه به روبه‌رو شدن با عراق در مسابقه پایانی مرحله گروهی، تیم ملی نمی‌تواند در هیچ‌کدام از بازی‌ها به نفرات رزرو میدان چندانی بدهد اما سرمربی ایران با تصمیمی هوشمندانه برابر ویتنام موقعیت بازی کردن را برای چند نفر از ذخیره‌ها فراهم کرد

نکته جالب در مورد ترکیب تیم ملی، تغییرات آن نسبت به مسابقه اول برابر یمن بود. کی‌روش که در بازی اول از مجید حسینی در قلب دفاع استفاده کرده بود، این بار محمدحسین کنعانی‌زادگان را در کنار مرتضی پورعلی‌گنجی قرار داد. در سمت راست خط دفاعی نیز به جای رامین رضاییان، وریا غفوری به بازی گرفته شد. مهدی ترابی نیز از ابتدا روی نیمکت قرار داشت تا سامان قدوس پس از درخشش برابر یمن، این بار به مهره فیکس تیم کارلوس تبدیل شود. سامان پس از پاس گل تماشایی این مسابقه، شانس زیادی برای باقی‌ ماندن در ترکیب دارد اما شاید وریا و کنعانی‌زادگان تا پایان جام روی نیمکت بمانند. احمد نوراللهی نیز در نیمه دوم به بازی گرفته شد تا سرمربی پرتغالی بخشی از نیمکت تیمش را برابر ویتنام محک زده باشد. تصور می‌شد با توجه به روبه‌رو شدن با عراق در مسابقه پایانی مرحله گروهی، تیم ملی نمی‌تواند در هیچ‌کدام از بازی‌ها به نفرات رزرو میدان چندانی بدهد اما سرمربی ایران با تصمیمی هوشمندانه برابر ویتنام موقعیت بازی کردن را برای چند نفر از ذخیره‌ها فراهم کرد. با این پیروزی، حالا همه چیز برای صدرنشینی ایران به دیدار با عراق بستگی خواهد داشت. مسابقه‌ای به مراتب دشوارتر از دو نبرد با یمن و ویتنام.

یکی از نقاط عطف مهم این مسابقه برای تیم ملی، واکنش بیرانوند در موقعیت تک به تک با مهاجم حریف بود. اوایل نیمه دوم تنها موقعیت جدی ویتنام روی دروازه ایران به وجود آمد و چیزی نمانده بود که دروازه تیم ملی باز شود اما هوشمندی بیرو اجازه نداد که توپ از روی خط دروازه تیم کی‌روش عبور کند. به نظر می‌رسید مهاجم ویتنام در این صحنه در منطقه آفساید قرار گرفته اما کمک داور آفساید اعلام نکرد تا ویتنامی‌ها در یک قدمی گل زدن به ایران قرار بگیرند. تیمی که دو بار دروازه عراق را باز کرده بود اما بهترین بخت برای گل زدن به تیم ملی ایران را از دست داد. بیرو در نبرد با یمن کم‌کارترین بازیکن زمین مسابقه به شمار می‌رفت اما در اولین آزمون بزرگ، نشان داد که می‌تواند به یکی از برگ برنده‌های ایران تبدیل شود.

ستاره اصلی این مسابقه بدون تردید، سردار آزمون بود. شاید گل اول بازی به تنهایی برای خارج شدن آزمون از بحران کافی به نظر نمی‌رسید اما حرکت دیدنی او روی گل دوم، نشان داد که پسر گل‌زن فوتبال ایران دوباره به روزهای اوج نزدیک شده است. سردار جام جهانی ناامیدکننده‌ای را پشت سر گذاشت و برای مدتی حتی از تیم ملی کناره‌گیری کرد اما حالا به ثمر رساندن سه گل در دو بازی ابتدایی جام ملت‌ها، انتقادها از این بازیکن را به ستایش تبدیل کرده است. مثل همه مهره‌های دیگر اما این دو مسابقه برای آزمون نیز «تدارکاتی» بوده‌اند. او که زمانی بعد از زدن یک گل در هر بازی اشباع می‌شد و انگیزه‌اش را از دست می‌داد، این بار حتی بعد از زدن دو گل نیز از تعویضش راضی نبود و با ناراحتی به خاطر از دست دادن شانس هت‌تریک زمین مسابقه را ترک کرد. انگیزه و گرسنگی سردار برای رسیدن به گل‌های بیشتر، شاید کلید موفقیت تیم ملی در جام ملت‌ها باشد.