همه بجز سیاوش!

آریا طاری

سیدحسین، واجب‌تر از نان شب

چیزی که استقلال در نیم‌فصل دوم لیگ برتر بیشتر از هر چیز دیگری به آن نیاز دارد، بازگشت سیدحسین حسینی روی خط دروازه این تیم است. البته که علیرضا رضایی گلری آینده‌دار به شمار می‌رود اما فعلا بین او و حسینی تفاوت‌های زیادی وجود دارد. رضایی در سه بازی گذشته، مرتکب دو اشتباه بزرگ شده و نشان داده که فیکس شدن در باشگاه هنوز برایش زود است. البته که خود سیدحسین نیز از روز اول یک گلر مطمئن نبوده و این روزها را پشت سر گذاشته تا لباس استقلال را به تن کند. فعلا اولین چیزی که تیم ساپینتو به آن نیاز دارد، پایان مصدومیت سنگربان اصلی و کاپیتان تیم است. بدون شک با حضور این سنگربان، شرایط استقلال روی خط دروازه ایده‌آل‌تر خواهد شد. حسینی یکی از بهترین مهره‌های آبی‌ها در نیم‌فصل اول لیگ برتر بود.

سیاوش جایگزین نمی‌خواهد!‌

با وجود قرار گرفتن سیاوش یزدانی در فهرست مازاد و جدایی این بازیکن، استقلال از همان روز اول نیز برنامه‌ای برای خرید مدافع وسط نداشته است. مصدومیت عارف غلامی دیگر تمام شده و مصدومیت مرادمند نیز به زودی به پایان می‌رسد. رافا سیلوا نیز مثل همیشه از آمادگی لازم برخوردار است. در حقیقت استقلال سه دفاع میانی مطمئن دارد و در بین هافبک‌های تیم نیز روزبه چشمی می‌تواند در قلب دفاع به میدان برود. ساپینتو اصلا نگران این بخش از زمین نیست. به نظر می‌رسد سیلوا همچنان انتخاب اصلی این مربی باشد و از بین غلامی و مرادمند نیز یک نفر در کنار او قرار بگیرد. باید منتظر ماند و دید که انتخاب نهایی مربی پرتغالی، چه کسی خواهد بود.

چیزی که استقلال در نیم‌فصل دوم لیگ برتر بیشتر از هر چیز دیگری به آن نیاز دارد، بازگشت سیدحسین حسینی روی خط دروازه این تیم است. بدون شک با حضور این سنگربان، شرایط استقلال روی خط دروازه ایده‌آل‌تر خواهد شد

هافبک خلاق «افسانه» بود

همه انتظار داشتند بمب فتح‌ا...زاده در خط هافبک منفجر شود و استقلال یک خرید بزرگ در این بخش از زمین انجام بدهد. چنین اتفاقی اما در نیم‌فصل رخ نداد. ظاهرا تنها گزینه جدی باشگاه برای این بخش از زمین ریکاردو آلوز بود که سرمربی تیم بیشتر از مدیرعامل با او مذاکره می‌کرد. با این حال باشگاه تراکتور به هیچ قیمتی حاضر به جدایی آلوز نبود و حتی قرارداد این بازیکن را برای سه فصل دیگر تمدید کرد تا جدی‌ترین شانس استقلال از دست برود. پروسه خرید هافبک خارجی نیز به بن‌بست رسید تا خط میانی استقلال همچنان با خلاقیتی بسیار متوسط و معمولی به کار ادامه بدهد. این شاید نگران‌کننده‌ترین نکته در مورد این باشگاه باشد. آنها در پست‌های مختلف بازیکن‌های بسیار خوبی دارند اما کار انتقال بازی به خط حمله را به خوبی انجام نمی‌دهند و همین مساله موجب می‌شود که یک جای کار استقلال بلنگد. به نظر می‌رسد این وضعیت تا پایان فصل برای آبی‌ها ادامه خواهد داشت. تنها هافبک تیم با قابلیت ارسال پاس‌های خلاقانه آمانوف است که سرمربی تیم اصلا اعتقادی به بازی‌اش ندارد. شاید اگر آمانوف راضی به ترک باشگاه می‌شد، استقلال می‌توانست هافبک دیگری بخرد اما اصرار این بازیکن به ماندن حتی با وجود نیمکت‌نشینی، شرایط را برای این باشگاه پیچیده کرده است.

داستان پیچیده کاوه و یک خط حمله شلوغ

دیگر همه از ماجرای توافق سه‌جانبه کاوه رضایی با استقلال و تراکتور خبر دارند. اگر استقلال قید جذب این بازیکن را بزند، باید 10 میلیارد تومان به او پرداخت کند. ظاهرا اما آبی‌ها به دنبال راهی هستند تا هم این بازیکن را به خدمت نگیرند و هم 10 میلیارد را به او ندهند! کاوه هم در این بین داستان عجیبی داشته است. او در تابستان با استقلال به توافق رسید، با لباس شماره هفت استقلال تمرین کرد و با ساپینتو نیز عکس یادگاری گرفت اما در نهایت به دلیل پر شدن فهرست استقلال به تراکتور رفت. کاوه به محض رسیدن نیم‌فصل، قراردادش با تراکتور را به صورت یک‌طرفه فسخ کرد و از این باشگاه جدا شد. با این وجود استقلالی‌ها نیز میل چندانی به جذب دوباره او نشان ندادند. طبیعی است که با حضور قایدی، محبی، ارسلان مطهری، سجاد شهباززاده، یامگا، آرمان رمضانی و پیمان بابایی در پست‌های هجومی، سرمربی تیم علاقه زیادی به شلوغ‌تر کردن تیمش در خط حمله نداشته باشد. آمار کاوه نیز در این فصل آماری نبوده که سرمربی استقلال را مجاب به جذب این بازیکن کند.