آریا رهنورد

چهار باشگاه خصوصی فوتبال ایران در نامه‌ای به وزارت ورزش ادعای کناره‌گیری از مسابقه‌های لیگ برتر را مطرح کرده‌اند. اگر این باشگاه‌ها عصاره و چکیده خصوصی‌سازی در فوتبال ایران هستند، بهتر است سایر باشگاه‌ها برای همیشه «دولتی» بمانند. نویسندگان این نامه پر از ایراد و سرشار از غلط‌های دستوری و نگارشی، قبل از هر چیز باید توضیح بدهند که اگر این فوتبال هیچ سودی برای‌شان ندارد، چرا یک بار برای همیشه لیگ برتر را به حال خودش رها نمی‌کنند و از وسوسه تیم‌داشتن، دست برنمی‌دارند؟

شهرخودرو، نساجی، ماشین‌سازی و تراکتور. در بین چهار باشگاه متقاضی پایان این فصل از لیگ برتر، دو باشگاه به یک شخص تعلق دارد! اگر دوستان تا این اندازه به قانون و جزئیاتش اهمیت می‌دهند، ابتدا باید به خودشان یک نامه بنویسند و از خودشان بخواهند که به حرکت غیرقانونی تیمداری همزمان در لیگ برتر ادامه ندهند. نمی‌توانیم ادعای «قانون‌مداری» امثال زنوزی را باور کنیم و در عین حال، ببینیم که او با دو تیم مشترک در رقابت‌های لیگ برتر حاضر می‌شود. در واقع تا زمانی که این گاف بزرگ در اطراف این مدیر قابل مشاهده است، عملا هیچ توصیه و نصیحتی به قانونی‌گرایی از طرف او پذیرفته نخواهد بود. اتفاقا در متن همین نامه ضعیف و پراشکال، از تسلط نگاه «ارباب-رعیتی» در فوتبال ایران نوشته شده است. اتفاقا این موضوع کاملا حقیقت دارد. در همین فوتبال ارباب‌هایی مثل «زنوزی» می‌توانند همزمان دو تیم داشته باشند و هیچ‌کس نیز کوچک‌ترین تذکری به آنها ندهد. آنها به خیال خودشان نگران «بازیکنان» و سلامت اعضای باشگاه هستند اما یک نفر باید از این افراد که اتفاقا در بیزینس‌های مختلف هواپیمایی و دیگر فعالیت‌های تجاری سهم دارند، بپرسد که آیا سایر کارکنان این افراد نیز در تعطیلی به سر می‌برند؟ آیا در یک کشور 80 میلیونی، تعطیلی شغلی به خاطر ویروس کرونا تنها حق مسلم بازیکنان فوتبال است؟ آیا امثال زنوزی و حمیداوی به جز فوتبالیست‌ها، هیچ نگرانی خاصی در مورد کارکنان دیگرشان ندارند؟ امضاکنندگان این نامه فاجعه‌بار، معتقدند که ادامه رقابت‌های برای‌شان منافع مالی ندارد. راست هم می‌گویند اما مگر قبل از کرونا، آنها درآمدی از این فوتبال داشتند؟ مگر قبل از این بیماری، آنها سود سرشاری از بلیت‌فروشی و تبلیغات دور زمین به دست می‌آوردند؟ مدیری که به خاطر پوپولسیم قیمت بلیت دیدارهای تیمش را به شدت ارزان می‌کند، دیگر نباید از «منفعت» اقتصادی حرف بزند. مگر همین مدیر و تیمش قبل از انتشار ویروس، حق پخش تلویزیونی می‌گرفتند؟ شرایط هنوز همان است. پس اگر واقعا ماندن در این فوتبال هیچ سودی برای مدیران این چهار باشگاه ندارد، چرا آنها برای همیشه دست از سر فوتبال برنمی‌دارند و قید حضور در لیگ برتر را نمی‌زنند؟

برگزاری لیگ برای زنوزی منفعت مالی ندارد اما او هر سال، چندین میلیارد به کاپیتان‌های تیم ملی پرداخت می‌کند.

اگر واقعا سودی در کار نیست، چرا تراکتور هر سال با هزینه‌ای بیش از 100 میلیارد تومان بسته می‌شود؟ چرا این باشگاه دائما مربی خارجی جذب می‌کند؟ چرا باشگاه شهرخودرو چنین خریدهای گرانقیمتی انجام می‌دهد؟ چرا نساجی سال‌ها برای لیگ برتری‌شدن، به هر دری می‌زند؟ ماجرا کاملا ساده به نظر می‌رسد. هدف آقایان مالک از حضور در فوتبال، تنها پول درآوردن نیست. آنها با حضور در صحنه این رقابت، یک شبه مشهور می‌شوند و روی جلد می‌روند. آدمی که قبل از این حتی در بین اقوام نزدیک هم شناخته ‌شده نبوده، ناگهان آنتن زنده تلویزیون را به دست می‌آورد و دائما در صفحه اول اخبار دیده می‌شود.

این فرد به لطف هزینه کردن در فوتبال، از مزایای مالیاتی نیز برخوردار می‌شود و از آن مهم‌تر اینکه در شهر محل زندگی‌اش، به شهرت و محبوبیت می‌رسد و حتی می‌تواند فعالیت‌های سیاسی را نیز آغاز کند. پس لطفا دیگر نگویید که ما از فوتبال هیچ منفعتی نداریم. همه شما مالکان خصوصی، در شهر خود صاحب شهرت زیادی شده‌اید. آدم‌ها شما را با دست نشان می‌دهند و برای‌تان هورا می‌کشند. همه اینها را هم مدیون فوتبال هستید. پس در اولین فرصتی که به دست آوردید، سعی نکنید زیر میز فوتبال بکوبید و همه چیز را زیر سوال ببرید. سعی نکنید از اساس منکر علاقه به حضور در لیگ برتر شوید. اگر واقعا احساس می‌کنید که بودن در این فوتبال چیزی به شما اضافه نکرده، چرا همین حالا امتیاز باشگاه را واگذار نمی‌کنید و نمی‌روید؟ چرا به جای درگیری همیشگی با فوتبال، سرگرم انجام کارهای دیگر نمی‌شوید؟  

برگزاری لیگ برای زنوزی منفعت مالی ندارد اما او هر سال، چندین میلیارد به کاپیتان‌های تیم ملی پرداخت می‌کند. اگر واقعا سودی در کار نیست، چرا تراکتور هر سال با هزینه‌ای بیش از 100 میلیارد تومان بسته می‌شود

آقایان مالک؛ به فرض هم که فوتبال را تعطیل کردید و با فشار گسترده، به هدف خود رسیدید. تصمیم بعدی‌تان چیست؟ لیگ بعد را چه زمانی برگزار خواهید کرد؟ طبعا نباید انتظار داشته باشید که لیگ نوزدهم ناتمام بمانند اما لیگ بیستم یک ماه دیگر برگزار شود. از آن‌جایی که بر اساس پیش‌بینی‌ها پیک کرونا در پاییز برمی‌گردد، پس فوتبال باید برای مدت بسیار زیادی تعطیل باشد. البته که شما از این ایده هم استقبال می‌کنید. چراکه با وجود تعطیلی رقابت‌ها و انجام ندادن هیچ هزینه‌ای، همچنان در صفحه اول اخبار خواهید بود. با تماشای چنین رفتارهایی، حتما استقلالی‌ها و پرسپولیسی‌ها خوشحال‌اند که باشگاه‌شان به مالکین خصوصی واگذار نشده است.