پروتکل اسپانیایی؛ فوتبال ایرانی!

صحبت‌های معاون وزیر بهداشت در برنامه تلویزیونی فوتبال برتر، نشان می‌دهد که بازگشت رقابت‌های لیگ چندان غیرممکن نخواهد بود. حریرچی به صورت رسمی خبر بازگشت فوتبال را اعلام نکرده اما از تمایل به الگو گرفتن از پروتکل‌های رایج در بوندس‌لیگا و لالیگا برای استارت زدن رقابت‌های فوتبال خبر داده است. حالا سوال بزرگ اینجاست که چه میزان از این دستورالعمل‌ها در فوتبال ایران انجام‌شدنی هستند. اگر این قابلیت در لیگ برتر وجود داشته باشد، می‌توان به بازگشت فوتبال امیدوار بود.

آریا رهنورد

جلسه‌های تمرینی تیم‌های اسپانیایی برای بازگشت فوتبال، از چند روز قبل از سر گرفته شده است. مدیران لالیگا قوانین بسیار سختگیرانه‌ای را برای بازگشت دوباره بازی‌ها وضع کرده‌اند. این قوانین از همین حالا خودشان را در جلسه‌های تمرینی نشان داده‌اند. بر اساس پروتکل‌های بهداشتی جدید لالیگا، بازیکنان باید از خانه با لباس‌های تمرین به محل تمرین تیم مراجعه کنند. در واقع در محل تمرین، نباید خبری از تعویض لباس آنها باشد. همچنین این نفرات موظف هستند که همه رفت و آمدها به تمرین را با یک خودروی مشخص انجام بدهند. موضوعی که برای فوتبالیست‌های خارجی، کمی دشوار به نظر می‌رسد! ساعت تمرین‌ها به گونه‌ای تنظیم شده که بازیکنان مجبور به صرف غذا نباشند و وعده‌های غذایی همه نفرات، باید در خانه صرف شود. یکسری قوانین دیگر نیز برای فوتبال وضع شده است. با تایید فیفا، هر تیم می‌تواند در جریان هر بازی پنج تعویض انجام بدهد. این اولین بار است که این تعداد تعویض در دیدارهای رسمی فوتبال لحاظ می‌شود. البته برای جلوگیری از اتلاف وقت، همه این تعویض‌ها باید در سه زمان صورت بگیرند. در واقع شما نمی‌توانید در پنج لحظه مختلف از بازی، پنج بازیکن را تعویض کنید. بلکه باید این کار را در سه مقطع انجام بدهید. قبل از شروع هر مسابقه، گرفتن عکس تیمی ممنوع شده است. همچنین بازیکنان اجازه ندارند در جریان بازی، آب دهان‌شان را روی زمین بریزند. در این صورت، فوتبالیست‌ها با جریمه روبه‌رو خواهند شد. شادی پس از گل با حضور گسترده بازیکن‌ها نیز ممنوع شده و فوتبالیست‌ها نباید قبل و بعد از بازی با هم دست بدهند و یا به تعویض پیراهن بپردازند. استادیوم‌ها نیز خالی از هوادار خواهد بود. در واقع کرونا، چهره فوتبال را تغییر خواهد داد. تمامی این پروتکل‌ها، در فوتبال ایران نیز قابل اجرا هستند اما مشکل اساسی لیگ برتر ایران، در بخش‌های مهم‌تر این دستورالعمل‌ها پیدا خواهد شد.

باشگاهی مثل بارسلونا، در روزهای گذشته دائما جلسه‌های تمرینی برگزار می‌کند اما بازیکنان این تیم در چهار گروه مختلف، در چهار زمین تمرینی مختلف حضور دارند. برای مثال در روزهای گذشته، دو ستاره مثل مسی و پیکه هرگز با هم تمرین نکرده‌اند. آنها در گروه‌های کاملا جداگانه قرار داده شده‌اند. در ایران اما عملا چنین امکانی وجود ندارد. در این فوتبال، تیمی مثل استقلال وجود دارد که مدت‌های مدید برای داشتن یک زمین تمرین جنگیده و همان را به زحمت به دست آورده است. اگر قرار به تمرین باشد، همه استقلالی‌ها ناچارند در یک زمین تمرین کنند و امکان تمرین کردن در زمین‌های مختلف برای آنها وجود نخواهد داشت. باشگاه‌های اروپایی هرکدام چندین و چند زمین تمرین دارند اما در فوتبال ایران حتی الیت‌ترین تیم‌ها از چنین امکانی برخوردار نیستند. این اولین مشکل بزرگ با پروتکل‌های بهداشتی اسپانیایی و آلمانی است. مساله دوم، به تست‌های ویروس کرونا مربوط می‌شود. در اسپانیا و آلمان، همین حالا نیز همه بازیکنان تست شده‌اند و وضعیت دقیق آنها مورد بررسی قرار گرفته است. در واقع در هر دو کشور، همه می‌دانند که همین حالا چند بازیکن این ویروس را تجربه کرده‌اند. در فوتبال ایران اما به هیچ وجه چنین اطلاعی وجود ندارد. ما همین حالا نیز نمی‌دانیم که در لیگ برتر ایران، چند بازیکن به کووید 19 دچار هستند. وقتی هم که لیگ از سر گرفته شود، بدون تردید امکان تست گرفتن از همه بازیکنان وجود ندارد. این کار برای لیگ برتر، بسیار سخت و طاقت‌فرسا خواهد بود.

مساله اصلی بازگشت فوتبال در ایام کرونا، فقط «بهداشت» نیست. مساله اصلی تیم‌هایی هستند که قصد دارند به این بهانه، از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند. تیم‌هایی که حاضر به بازگشت به زمین فوتبال نیستند تا با تجربه سقوط یا از دست دادن سهمیه روبه‌رو نشوند

مساله اصلی بازگشت فوتبال در ایام کرونا، فقط «بهداشت» نیست. مساله اصلی تیم‌هایی هستند که قصد دارند به این بهانه، از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند. تیم‌هایی که حاضر به بازگشت به زمین فوتبال نیستند تا با تجربه سقوط یا از دست دادن سهمیه روبه‌رو نشوند. به نظر می‌رسد این تیم‌ها در واقع در اکثریت قرار دارند. تیم‌های ته جدولی، دوست دارند فصل هرچه زودتر تمام شود تا ناچار نباشند با خطر سقوط دست و پنجه نرم کنند. تیم‌های وسط جدولی برای آن‌که هزینه بیشتری انجام ندهند، خواهان لغو مسابقات هستند. در بین همه تیم‌ها، فقط پرسپولیس خواهان ادامه مسابقات است اما اگر آنها نیز متوجه شوند که در صورت لغو رقابت‌ها قهرمانی را به دست خواهند آورد، از ادامه بازی‌ها انصراف می‌دهند. در آلمان و اسپانیا، تقریبا همه تیم‌ها خواهان بازگشت فوتبال هستند اما در ایران، چنین روحیه‌ای وجود ندارد. همین موضوع موجب می‌شود که بازگشت فوتبال در ایران، کمی دور از انتظار به نظر برسد. هرچند که شاید بعضی از پروتکل‌های بهداشتی در این فوتبال قابل اجرا باشند.