مربی تمام وقت

تصاویر این روزهای دراگان اسکوچیچ در قامت سرمربی تیم ملی، تا حدود زیادی امیدوارکننده به نظر می‌رسند. او چهره بسیار پرکاری نشان می‌دهد و به هیچ وجه قصد ندارد همه چیز را از صفحه تلویزیون تعقیب کند. دراگان به محض انتخاب به عنوان سرمربی جدید تیم ملی، در تمرین چند تیم باشگاهی حاضر شد. او سپس دیدارهای پرسپولیس و استقلال در آسیا را از نزدیک تماشا کرد و در ادامه، به بلژیک رفت تا عملکرد چند لژیونر مهم فوتبال ایران را زیر نظر بگیرد. تصویری که از مرد کروات در کنار امید ابراهیمی، سعید عزت‌اللهی و کاوه رضایی منتشر شده، جذابیت‌های زیادی دارد. چراکه نشان می‌دهد اسکو فاصله زیادی بین خودش و شاگردانش احساس نمی‌کند و آماده خاکی کردن لباس‌ها برای کمک به تیم ملی است. در همین تصویر، سه بازیکن بسیار مهم وجود دارند. امید ابراهیمی یکی از چهره‌های باسابقه تیم ملی به شمار می‌رود که این اواخر، چند بار بازوبند کاپیتانی تیم را به بازو بسته است. سعید عزت‌اللهی هرگز در دوران ویلموتس جدی گرفته نشد. بازیکنی که اسکو او را از روزهای حضور در ملوان به یاد می‌آورد. سعید شاید در رده باشگاهی چندان موفق نبوده باشد اما در سطح ملی، یکی از بهترین هافبک‌های نسل خودش به شمار می‌رود. او در تیم کی‌روش یک بازیکن بی‌جانشین بود و در جام جهانی نیز درخشان ظاهر شد. سعید عزت‌اللهی حالا دوباره آماده است که به تیم ملی برگردد و خلاء میانه زمین این تیم را پر کند. چراکه در دوران ویلموتس فاصله زیاد بین خطوط، همیشه یکی از دغدغه‌های تیم ملی بود. کاوه رضایی نیز هیچ‌وقت حقش را از فوتبال ملی نگرفته اما زیر نظر اسکوچیچ، شاید بالاخره فرصتی برابر با سایر مهاجم‌ها داشته باشد تا استعدادهایش را به خوبی در معرض نمایش قرار بدهد. اسکوچیچ یک مربی «تمام وقت» برای تیم ملی محسوب می‌شود. مردی که بازی‌ها را از نزدیک می‌بیند، تماشای لیگ برتر را دون شأن خود نمی‌داند، تنها در روزهای قبل از برگزاری بازی‌های ملی به ایران سفر نمی‌کند و قصد دارد به اقامت در ایران ادامه بدهد. او برای تماشای بازی لژیونرها شهر به شهر می‌رود تا در نهایت بهترین فهرست ممکن را برای تیم ملی منتشر کند. البته که آن فهرست هم مثل هم لیست‌ دیگری، مورد انتقاد قرار خواهد گرفت اما اهمیت دعوت از آماده‌ترین‌ها بدون «لیست سیاه»، تاثیرش را در متن بازی‌های تیم ملی نشان خواهد داد. مارک ویلموتس، بیش از حد بی‌خیال بود و دوست داشت یک «مربی پروازی» بماند. کارلوس کی‌روش بیش از حد در وظایف فدراسیون دخالت می‌کرد و حتی قراردادهای کمپ تیم ملی را نیز خودش می‌بست. فوتبال ایران، به چیزی بین این دو روحیه نیاز دارد. به یک مربی که همه وظایف خودش را به درستی انجام بدهد و البته در کار دیگران هم دخالت نکند. فعلا اسکوچیچ، شمایل این مربی را بروز داده است تا امیدواری‌ها درباره عملکرد او اوج بگیرند. تا اینجا نشانه‌های مثبتی از عملکرد اسکو وجود دارد. به شرطی که این روند، این سفرها و این هیجان از نشستن روی نیمکت تیم ملی، ادامه‌دار باشد.