درباره تفاوت کیفیت ترکیب پرسپولیس با ترکیب فصل گذشته
آن‌چه پرسپولیس «دیگر» ندارد!
آریا رهنورد
پس از چهار سال، پرسپولیس نتیجه را به سپاهان واگذار کرد تا یکی دیگر از رکوردهای برانکو در این تیم نیز از دست برود. تیمی که فصل گذشته در همه بازی‌ها تنها یک بار طعم شکست را چشیده بود، حالا در پنج مسابقه دو بار به عنوان تیم بازنده از زمین خارج شده است. هواداران باشگاه از عملکرد داور و ترکیب و تعویض‌های کالدرون اصلا راضی نیستند اما همه مشکلات را نمی‌توان در تصمیم‌های داور و سرمربی تیم خلاصه کرد. بزرگ‌ترین تفاوت پرسپولیس با تیم چند فصل گذشته، به نمایش فردی بازیکنان برمی‌گردد. مهره‌هایی که این فصل اصلا در حد و اندازه‌های خودشان ظاهر نشده‌اند.
سیدجلال؛ عصر مصدومیت
پنج هفته بعد از شروع فصل جدید، سیدجلال حسینی تنها دو بار در ترکیب تیمش قرار گرفته است. او پس از حضور در دو بازی اول، در دیدار هفته سوم روی نیمکت نشست و پس از آن، دیگر حتی در فهرست 18 نفره تیم قرار نگرفت. پرسپولیس بدون جلال در شهرآورد کلین‌شیت کرد اما بازی با سپاهان، به وضوح نشان داد که آن کلین‌شیت بیان‌کننده همه حقیقت در مورد خط دفاعی این تیم نبوده است. سیدجلال حالا دیگر پا به سن گذاشته و نمی‌تواند به اندازه گذشته برای این تیم به میدان برود. ساده‌انگارانه است اگر تصور کنیم حسین کنعانی، می‌تواند همین حالا جایگزین خوبی برای حسینی باشد. اختلاف سطح این دو بازیکن با هم، به شدت مشهود به نظر می‌رسد و این، یکی از چالش‌های بزرگ پرسپولیس در لیگ برتر نوزدهم خواهد بود.
رسن این هفته‌ها یک نیمکت‌نشین بی‌تاثیر است که در دقایق پایانی وارد زمین می‌شود و هیچ کار مثبتی از خود به نمایش نمی‌گذارد. بدون شک او یکی از بهترین مهره‌های پرسپولیس در مسیر رسیدن به فینال لیگ قهرمانان بود
کمال کامیابی‌نیا؛ روایت یک جای خالی
بازی با یک هافبک دفاعی مقابل تیمی مثل سپاهان، یک «انتحار» تمام‌عیار بود که به هیچ وجه، نتیجه نداد. البته که احمد فوتبالیست فوق‌العاده‌ای است اما میل هجومی‌اش همیشه بیشتر از علایق دفاعی بوده و او هرگز به تنهایی نمی‌تواند در یک بازی بزرگ در میانه زمین پرسپولیس بدرخشد. قرمزها این روزها به شدت جای خالی کمال کامیابی‌نیا را احساس می‌کنند تا احمد نیز با فراغ بال بیشتری در ترکیب دیده شود. کامیابی‌نیا در بدترین زمان ممکن و در شرایطی که پرسپولیس فصل را با قرعه‌ای کاملا سخت شروع کرده، کتفش را به تیغ جراحان سپرد تا چند ماه دور از میادین باشد. بدون تردید بازگشت او می‌تواند خط هافبک تیم کالدرون را تقویت کند و در فاز دفاعی، یک قدم بلند برای این تیم تلقی شود.
بشار رسن؛ ماکتی از بشار قبلی!
بشار رسنی که این فصل برای بازی در پرسپولیس به تهران سفر کرد با بشاری که در پایان فصل گذشته از این تیم رفت، به جز «چهره» هیچ شباهت دیگری ندارد! انگار بشار واقعی از فوتبال ایران جدا شده و یک نسخه بدلی از او برای قرمزها فوتبال بازی می‌کند. رسن یک عضو جدانشدنی از ترکیب تیم برانکو بود. حضور او خیال قرمزها را از بازیکن بازیساز راحت کرد و آنها به سادگی قید سروش رفیعی را زدند اما رسن کمی دیر به تیم ملحق شد و نتوانست نظر مثبت کالدرون را جلب کند. رسن این هفته‌ها یک نیمکت‌نشین بی‌تاثیر است که در دقایق پایانی وارد زمین می‌شود و هیچ کار مثبتی از خود به نمایش نمی‌گذارد. بدون شک او یکی از بهترین مهره‌های پرسپولیس در مسیر رسیدن به فینال لیگ قهرمانان بود. برای رسیدن به فرم مطلوب و بردن بازی‌ها، پرسپولیس به یک بشار رسن آماده و سرحال نیاز دارد.
مهاجم دوم؛ کابوس بزرگ
دیگر با چشم‌های بسته هم می‌توان فهمید که پرسپولیس در این فصل شدیدا از مشکل گل‌زنی رنج می‌برد. تیمی که در پنج مسابقه تنها سه گل به ثمر رسانده و در هیچ نبردی نتوانسته بیشتر از یک گل بزند، قطعا مشکلات بزرگی در خط حمله دارد. بعد از جدایی منشا، قرمزها دیگر در جذب مهاجم دوم موفق عمل نکردند. بودیمیر درون زمین کاملا کم‌تحرک بود اما باز هم بهتر از جونیور براندائو به نظر می‌رسید. جونیور تا این هفته یک فاجعه بزرگ برای پرسپولیس بوده و عملا هیچ حرکت مثبتی برای این تیم انجام نداده است. باشگاه می‌توانست به جای خرید این بازیکن بی‌کیفیت، به سراغ مهاجمان جوان و پرانگیزه لیگ برتری برود و آنها را به خدمت بگیرد تا با چنین بحرانی دست و پنجه نرم نکند.
علی علیپور؛ مرد محو شده
لحظاتی قبل از گل کی‌روش استنلی، پرسپولیس یک موقعیت فوق‌العاده برای باز کردن دروازه رقیب داشت. پاس طلایی وحید امیری اما با اشتباه بزرگ علی علیپور به راحتی از دست رفت. مشکل این روزهای علیپور تنها «گل نزدن» نیست. او حتی ساده‌ترین کارهای ممکن را نیز دیگر انجام نمی‌دهد. واضح است که مهاجم شماره 70 پرسپولیس، با اضطراب درگیر شده و عملا اعتماد به نفسش را از دست داده است. بی‌رقیب بودن در تیم، معضل دیگری است که اجازه نمی‌دهد علیپور برای پیشرفت بیشتر، تلاش کند.
مهدی ترابی؛ متوسط‌تر از خوب!
اواخر فصل گذشته، ترابی آنقدر آماده نشان داد که همه انتظار داشتند یکی از بهترین مهره‌های این فصل لیگ برتر، مرد شماره 9 پرسپولیس باشد. این بازیکن ملی‌پوش اما بعد از گل‌زنی در هفته اول، دیگر نتوانسته انتظارات را برآورده کند. تیم کالدرون برای موفقیت، به یک مهدی ترابی آماده و در اوج، نیاز دارد اما ترابی این روزها به خوبی گذشته فوتبال بازی نمی‌کند. تغییر پست، یکی از دلایلی است که مهدی از روزهای خوب بازی برای قرمزها فاصله گرفته است.
دیدگاه تان را بنویسید