آریا رهنورد

چهارمین پیروزی فصل پرسپولیس، پس از دو هفته انتظار به دست آمد تا قرمزها بالاخره امتیازهای‌شان را دورقمی کنند و در جمع 6 تیم بالای جدول قرار بگیرند. با وجود پیروزی در ورزشگاه خالی آزادی، نمایش شاگردان کالدرون در این بازی چندان راضی‌کننده به نظر نمی‌رسید. آنها بعد از زدن گل اول، دیگر بازی خوبی را ارائه نکردند و در بسیاری از دقایق بازی نیز، تحت‌ تاثیر پیکان قرار داشتند. ضعف خط دفاعی تیم حسین فرکی، فرصت پیروزی در این هفته را به پرسپولیس داد اما با این کیفیت، سرخ‌ها نباید امیدواری چندانی به چهارمین قهرمانی متوالی در لیگ برتر داشته باشند.

    

بیرو، ناجی نیست

این فصل بوژیدار رادوشویچ دو بار درون دروازه پرسپولیس قرار گرفته و بیرو پنج بار سنگربان اصلی این تیم بوده است. با این حال سنگربان کروات پرسپولیس، کلین‌شیت‌های بیشتری نسبت به رقیب اصلی‌اش روی خط دروازه انجام داده است. رادو در هر دو بازی دروازه‌اش را بسته نگه داشته و بیرو در پنج مسابقه، فقط یک کلین‌شیت را تجربه کرده تا به لحاظ آماری، یکی از ضعیف‌ترین شروع‌های فصلش را در پرسپولیس پشت سر بگذارد. تسلیم ‌شدن برابر ضربه ایستگاهی سعید واسعی از زاویه‌ای که باید توسط خود بیرانوند پوشش داده می‌شد، یک ناکامی دیگر به فهرست ناکامی‌های این فصل مرد شماره یک پرسپولیس اضافه کرد. اگرچه مهار پنالتی دربی، هنوز هم حاشیه امنی برای این سنگربان شکل داده اما او در این فصل، کیفیت همیشگی‌اش را ندارد و دیگر نقش یک ناجی بزرگ را برای پرسپولیس بازی نمی‌کند. تا زمانی که بیرو به فرم ایده‌آل برنگردد و به سادگی دست‌ها را مقابل ضربات کم‌رمق رقبا بالا نگیرد، بعید است که پرسپولیس کالدرون دروازه‌اش را مقابل هیچ حریفی بسته نگه دارد.

سیدجلال و خط پایان

تا قبل از دیدار این هفته با پیکان، تصور می‎شد گابریل کالدرون تا زمانی که مجبور نشود، سیدجلال حسینی را در ترکیب تیمش قرار نمی‌دهد. این هفته ثابت شد که او حتی وقتی مجبور هم باشد، باز به سیدجلال اعتماد نمی‌کند. حسینی پس از حضور فیکس در دو دیدار اول، به نیمکت منتقل شد و برای دربی، حتی نامش در  فهرست 18 نفره تیم نبود. او مصدومیت‌هایی داشت اما ظاهرا چالش‌هایی را نیز با سرمربی تیم پشت سر گذاشته بود. این هفته، شجاع خلیل‌زاده محروم بود و انتظار می‌رفت سید در بازگشت از مصدومیت، برای تیم به میدان برود اما کالدرون تصمیم گرفت از زوج کنعانی و انصاری استفاده کند و تنها در لحظات پایانی به حسینی بازی بدهد. پرسپولیس این فصل، مدافعان مستعد زیادی دارد اما رهبر خط دفاعی‌اش را از دست داده است. بازیکنی که یکی از دلایل کلیدی موفقیت‌های چند فصل اخیر این تیم محسوب می‌شود.

احمد؛ یک کاپیتان واقعی

غیبت سیدجلال، بازوبند کاپیتانی قرمزها را به هافبک شماره هشت این تیم رسانده است. بازیکنی که دوباره ثابت کرد در قواره‌های یک کاپیتان واقعی است و می‌تواند بار تیم را به دوش بکشد. حالا شاید مارک ویلموتس پشیمان باشد که چرا در نبرد با بحرین، از ابتدا او را در ترکیب قرار نداده است. نوراللهی در نبرد با پیکان نیز یک نمایش ایده‌آل داشت. حتی پس از بازگشت کمال، جای او در ترکیب تیم کاملا محکم خواهد بود. به نظر می‌رسد وظیفه سنگین کاپیتانی، او را در زمین کمی پخته‌تر و مسئولیت‌پذیرتر کرده است. گل تماشایی احمد البته در شرایطی به دست آمد که بازوبند روی بازوی امید عالیشاه قرار گرفته بود اما تردیدی وجود ندارد که نوراللهی در ادامه فصل، کاپیتان شایسته‌ای برای پرسپولیس خواهد بود. این فصل، دلایل کمی برای امیدواری به سرنوشت تیم کالدرون وجود دارد و نوراللهی، یکی از همان دلایل به شمار می‌رود.

براندائو بیدار نمی‌شود

پس از مسابقه با پیکان، حالا حتی در «فوتبالیست ‌بودن» براندائو نیز شک و تردید وجود دارد. چراکه ضربات او به توپ، اصلا شبیه ضربه‌های یک بازیکن فوتبال نیست. جونیور این هفته دیگر به همه ثابت کرد که نمی‌تواند یک گل‌زن برای این تیم باشد و حتی از مهاجم قبلی باشگاه یعنی ماریو بودیمیر، به مراتب ضعیف‌تر است. هم‌تیمی‌ها در این مسابقه تلاش زیادی انجام دادند تا جونیور در موقعیت گل‌زنی قرار بگیرد. او پاس‌های فوق‌العاده‌ای دریافت کرد اما حتی نتوانست آن توپ‌ها را کنترل کند. «گزینه نهم» کالدرون حتی در قواره‌های بازی در «لیگ یک» فوتبال ایران هم نیست.

به نظر می‌رسد وظیفه سنگین کاپیتانی، نوراللهی را در زمین کمی پخته‌تر و مسئولیت‌پذیرتر کرده است. گل تماشایی احمد البته در شرایطی به دست آمد که بازوبند روی بازوی امید عالیشاه قرار گرفته بود؛  اما تردیدی وجود ندارد که نوراللهی در ادامه فصل، کاپیتان شایسته‌ای برای پرسپولیس خواهد بود

ستایش کشنده

مهدی عبدی این فصل یک کار بزرگ برای پرسپولیس انجام داده و با کمی خوش‌شانسی، گل برتری تیمش در دربی را زده اما قرار نیست آن اتفاق، همین حالا از او یک «ستاره» بسازد. قرمزها باید مراقب این بازیکن باشند و از فشار بیش از حد به او، جلوگیری کند. عبدی این هفته نه‌تنها در جدال با پیکان موثر نبود، بلکه با کارت قرمز داور مسابقه نیز روبه‌رو شد و در لحظات حساس پایانی، تیمش را 10 نفره کرد. عبدی هنوز راه بسیار دور و درازی برای ستاره شدن دارد و ستایش‌های زودهنگام و بی‌مورد، ممکن است او را با یک بن‌بست در مسیر فوتبالش روبه‌رو کنند.