اخبار نمایش
تئاتر کودک و نوجوان؛ حرکت به سمت گیشه
حسن دادشکر، بازیگر و کارگردان تئاتر درباره فعالیت جدید خود در زمینه کارگردانی تئاتر گفت: در اکثر سالن‌ها، گروه‌های تئاتری به سمت فروش گیشه سوق داده شده‌اند و برخی گروه‌ها نیز برای این‌که بتوانند از طریق گیشه فروش داشته باشند، کار خود را در حد یک شوی صحنه‌ای اجرا می‌کنند. این فعال عرصه تئاتر کودک با بیان این‌که بودجه تئاتر به‌جای افزایش هر ساله کمتر می‌شود، تاکید کرد: گروه‌های تئاتری در حالی به سمت فروش گیشه هدایت شده‌اند که تماشاگر و مخاطب تئاتر به درستی تربیت نشده تا سلایق مختلف تئاتری داشته باشد. دادشکر متذکر شد: در حوزه تئاتر کودک و نوجوان نیاز به فرهنگ‌سازی داریم، ولی فرهنگ بازاری و تجاری در این حوزه به وجود آمده است.
«پارا تئاتر»، عرصه تئاتر معولین
«پارا تئاتر» گرچه واژه‌ای ناآشنا در حوزه تئاتر است، اما هنرمندانی دارد که حوزه فعالیت آن‌ها سال‌هاست مرزهای کشور را درنوردیده و همگام با سایر کشورها پیش می‌رود.
به گزارش ایران تئاتر، همواره برای معرفی فعالیت‌های معلولین در عرصه‌های مختلف از واژه «پارا» بهره می‌برند مثل پارالمپیک که ویژه ورزشکاران معلول است. برای هویت‌بخشی هنرمندان معلول نیز بهتر است این واژه را به‌کار بندیم. پس به‌صورت قراردادی در این یادداشت واژه پاراتئاتر را به‌کارگرفتیم و امیدواریم سرآغازی برای هویت بخشی به فعالیت این عزیزان باشد. برای نخستین بار: جبار باغچه‌بان در سال 1305 هنگامی‌که سه کودک ناشنوا برای تحصیل به باغچه اطفال آمدند یک مدرسه برای ناشنوایان تاسیس کرد و چون خود دستی در نمایشنامه‌نویسی برای کودکان داشت، تئاتر را اغلب به‌عنوان برنامه‌ای فرعی در توانبخشی معلولان مورد استفاده قرار می‌گرفت.
پس از آن با تلاش دوستداران این حوزه فعالیت‌های هنری معلولین اگرچه جسته‌وگریخته رنگ و بوی رسمی پیدا کرد تا درنهایت در سال 1349 خانه فرهنگ جوانان ناشنوای ایران در تالار اجتماعات آموزشگاه کر ولال‌های باغچه بان تاسیس شد. در همان سال‌ها تئاتر نیز به‌عنوان یک حوزه فرهنگی مورد توجه واقع شد و مجتبی یاسینی در سال 1350 نمایش «خاله سوسکه» را با بازیگران ناشنوا به روی صحنه برد که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. از آن سال به بعد اعتماد به معلولین با درک این موضوع که معلولیت محدودیت نیست باعث رشد هنرمندان این حوزه شد، به نحوی که در سال 1380 سازمان بهزیستی کشور به منظور آگاه‌سازی جامعه نسبت به معلولین و توانمندی‌های آنان فعالیت تئاتر معلولین را از ابتدای دهه 80 پایه‌ریزی کرد. پس از آن با تلاش اساتیدی هم‌چون افسانه فخری، یکی از بانیان اصلی جشنواره‌های تئاتر معلولین، تئاتر معلولین با سرعت و کیفیت بالاتری نمود یافت. اولین جشنواره تئاتر معلولین به اردیبهشت ماه 1382 باز می‌گردد. این جشنواره که با استقبال بسیار خوبی روبه‌رو شد، به همت سازمان بهزیستی کشور با حضور 25 گروه نمایشی داخلی و خارجی برگزار گردید. این جشنواره بین‌المللی در تیرماه 1384 با حضور 33گروه نمایشی داخلی و خارجی، در آذرماه 1386 با شرکت 44 گروه نمایشی داخلی و خارجی و در دی ماه 1389 به صورت سراسری با حضور 15 گروه نمایش داخلی برگزار شد. تئاتر معلولین در اجرای عمومی نیز سال‌به‌سال بهتر و باکیفیت‌تر به روی صحنه می‌رود و توجه هنرمندان به مقوله معلولین ویژه‌تر دنبال می‌شود. در سال 97 نیز با وجود آن‌که تمرکز اکثر گروه‌های تئاتری به جشنواره‌های منطقه‌ای و تلاش در مسیر ورود به جشنواره بود، اما چند اجرای عمومی هم از سوی هنرمندان معلول و هم از سوی سایر هنرمندان برای معلولین در سالن‌های مختلف برگزار شد.
دیدگاه تان را بنویسید