پرونده الکترونیک سلامت، از خطای پزشکی می‌کاهد
محمد شریعتی، قائم‌مقام معاون بهداشت وزیر بهداشت
بر اساس بند الف ماده ۷۴ قانون توسعه ششم، «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با هدف ارائه خدمات الکترونیکی سلامت مکلف است ظرف دو سال اول اجرای قانون برنامه نسبت به استقرار سامانه پرونده الکترونیکی سلامت ایرانیان و سامانه‌های اطلاعاتی مراکز سلامت با هماهنگی پایگاه ملی آمار ایران و سازمان ثبت‌احوال کشور با حفظ حریم خصوصی و منوط به اذن آن‌ها و محرمانه بودن داده‌ها و با اولویت شروع برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع اقدام کند.»
ازاین‌رو می‌توان گفت که پرونده الکترونیک سلامت به‌عنوان ابزار پیشگویی خدمات موردنیاز، می‌تواند با مدیریت سلامت و مدیریت ارائه خدمات سلامت، امکان پایش و ارزشیابی برنامه‌ها و مدیریت عملکرد کارکنان را فراهم کرده و با تأمین تصویری کامل از سلامت فرد و جامعه و تعیین قیمت تمام‌شده خدمات ضمن جلوگیری از هدر رفتن منابع، تکریم مراجعین و تأمین اطلاعات لازم برای تصمیم‌گیری به ارتقای سلامت کمک کند.
اما باید دید که پرونده الکترونیکی سلامت چیست؟ پرونده الکترونیکی سلامت، عبارت است از مجموعه اطلاعات مرتبط با سلامت شهروندان، از پیش از تولد (شامل اطلاعات دوران جنینی و ماقبل آن -مانند اطلاعات مربوط به لقاح آزمایشگاهی) تا تمام طول زندگی که ضمن فراهم کردن امکان تداوم مراقبت از سطح یک تا سطوح تخصصی و فوق تخصصی؛ داده‌ها را به‌صورت مداوم و با گذشت زمان با ارائه خدمت همراه کرده و در صورت نیاز، بدون ارتباط با مکان یا زمان خاص، تمام یا بخشی از آن را به‌سرعت در دسترس افراد مجاز قرار خواهد داد.
بر این اساس، معاونت بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از سال‌های قبل به‌ضرورت داشتن سامانه پرونده الکترونیک سلامت به‌عنوان ابزاری برای فراهم کردن امکان راه‌اندازی برنامه پزشکی خانواده و نظام ارجاع پی برده و تلاش‌های زیادی دراین‌باره انجام داده است، خوشبختانه سامانه یکپارچه بهداشت که از حدود چهار سال قبل در حوزه بهداشت کشور راه‌اندازی شد توانست شرایط را برای استفاده از پرونده الکترونیک سلامت فراهم کند.
علاوه براین، سامانه تیم پزشکی خانواده را بسان نخ تسبیح به هم مرتبط و متصل می‌کند و منجر به کاهش خطاهای پزشکی شده و می‌تواند راهنماهای بالینی (که به‌موجب قانون موظف به اجرای آن‌ها هستیم) را (به‌گونه‌ای که امکان عدول غیرمجاز از آن‌ها وجود نداشته باشد) در بخش بهداشت مستقر کرده و با راه‌اندازی سامانه‌های حوزه درمان تخصصی ارجاع و پرونده الکترونیک را شکل دهد.
به‌طورکلی، هدف اصلی راه‌اندازی پرونده الکترونیک سلامت، ارتقای کیفی و کمی خدمات سلامت به‌گونه‌ای است که صحیح‌تر، به‌موقع‌تر، باکیفیت‌تر و اثربخش‌تر و اقتصادی‌تر ارائه شود. از طرفی، این سامانه منجر به کاهش هزینه‌های دسترسی به اطلاعات سلامت و دسترسی به اطلاعات سلامت بدون محدودیت زمانی و مکانی شده و امکان ارائه خدمات سلامت در حوادث و شرایط غیرمترقبه را فراهم می‌کند.
همچنین، این سامانه منجر به بهبود نظام مراقبت بیماری‌های واگیر و غیرواگیر شده و ارتباطات یکپارچه مراکز خدمات سلامت مختلف را در ارائه خدمات تأمین و باعث افزایش نظارت و کنترل کیفیت خدمات سلامت و کاهش خدمات تکراری می‌شود.
باید یادآور شد که پرونده الکترونیک سلامت نه‌تنها می‌تواند خدمات ارائه‌شده را پایش کند، بلکه محاسبه حق‌الزحمه را نیز انجام می‌دهد.
این سامانه با فراهم کردن گزارش‌های آماری و اطلاع برخط از وضعیت شاخص‌های مهم حوزه سلامت، با امکان هوشمندسازی و ارائه آلارم‌های لازم منجر به حذف خطاهای انسانی در تجویز می‌شود و به تعیین اولویت‌های ملی سلامت و عدالت در ارائه خدمات سلامت کمک می‌کند و درنتیجه در تعیین اثربخشی خدمات، پایش و ارزشیابی خدمات، تحلیل‌های اقتصاد سلامت و پیگیری‌های حقوقی مفید است.
دیدگاه تان را بنویسید