یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: جریانات تندرو و افراطی بستر مناسب‌تری برای نفوذ محسوب می‌شوند؛ هم آنکه خود را با محیط هماهنگ می‌کنند و هم به دلیل اینکه شخصیت‌های هیجانی دارند، توسط جریان نفوذ می‌توانند تحت تأثیر قرار بگیرند. 

مرتضی مبلغ، در گفت‌وگو با خبرآنلاین، افزود: دستگاه‌های امنیتی به‌جای تمرکز بر تهدیدهای واقعی، وقت خود را صرف منتقدان داخلی می‌کنند. در اینجا پرسش اصلی این است که دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی چه می‌کردند؟

معاون سیاسی وزارت کشور در دولت اصلاحات  ادامه داد: این دستگاه‌ها همواره تحرکات جریان‌های سیاسی داخلی را رصد می‌کنند و وقت و انرژی زیادی را صرف آن می‌کنند. کافی است یک نیروی سیاسی یا حزبی بیانیه‌ای صادر کند یا موضعی بگیرد؛ بلافاصله او را احضار می‌کنند، تذکر می‌دهند و توصیه‌های مختلفی دارند. در این زمینه انرژی بسیاری صرف می‌کنند، اما در مقابل، از فعالیت عوامل جنایتکار نفوذی، شبکه‌هایی که پهپادها و ریزپرنده‌ها را وارد کشور کرده‌اند و از آنها سوءاستفاده می‌کنند، غفلت می‌شود و این مسائل از دست‌شان خارج می‌شود. این یک انحراف در مأموریت اصلی دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی است؛ به‌جای تمرکز بر مسائل اساسی، وقت زیادی صرف امور حاشیه‌ای می‌شود که اهمیت چندانی ندارند.

قانون به کارگیری افراد در مشاغل حساس

 روند خطرناکی ایجاد می‌کند

به گفته وی،‌ نمونه دیگر این انحراف را می‌توان در موضوع انتصابات کشور مشاهده کرد. قانون به کارگیری افراد در مشاغل حساس همه اختیارات را به دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی سپرده است. براساس این قانون، این دستگاه‌ها باید درباره انتصاب مدیران نظر دهند و این نظر نه صرفاً درباره سابقه افراد در زمینه‌های قانونی همچون فساد، اختلاس، قاچاق یا جرائم امنیتی، بلکه درباره کلیت صلاحیت آنان است. هیچ‌کس هم حق مخالفت ندارد و اگر خلاف آن عمل کند، با پیگرد قضایی مواجه می‌شود. این روند بسیار خطرناکی است که باعث شده مدیریت کشور با نگاه امنیتی و حراستی اداره شود و بسیاری از نیروهای ارزشمند کنار گذاشته شوند. کسانی هم که به میدان می‌آیند، ناچارند با محافظه‌کاری و احتیاط شدید عمل کنند. وظیفه نیروهای اطلاعاتی صرفاً باید بررسی سوابق افراد و ارائه مستندات به مقامات بالاتر باشد.

مبلغ تصریح کرد: این روند علاوه بر خسارت‌های فراوان، موجب غفلت از مسائل اصلی کشور نیز می‌شود. در نتیجه، مدیریت کشور دچار ضعف و ناکارآمدی می‌شود و بخش قابل توجهی از ظرفیت نیروها به جای تمرکز بر تهدیدهای واقعی، صرف امور غیرضروری می‌شود.

فعال سیاسی اصلاح‌طلب یادآور شد: عوامل نفوذی عمدتاً با هماهنگ نشان‌دادن خود با حاکمیت و جریان‌های مختلف نفوذ می‌کنند. کسی که منتقد است و صریحاً انتقاد می‌کند، نمی‌تواند عامل نفوذی باشد، چون به‌سرعت شناسایی می‌شود. اما کسانی که خود را در پوشش حزب‌اللهی، مذهبی یا طرفدار جدی حکومت نشان می‌دهند و حتی وانمود می‌کنند که فدایی نظام هستند، بعضا همان‌هایی هستند که به‌عنوان عوامل نفوذی عمل می‌کنند تا از این طریق اعتماد جلب کرده و نفوذ پیدا کنند. سپس می‌توانند خط بدهند، اقداماتی انجام دهند، اطمینان ایجاد کنند و در نهایت به حریم‌های خاص دسترسی پیدا کنند؛ اخبار سری بگیرند یا منتقل کنند. دستگاه‌های امنیتی از چنین جریاناتی غافل هستند و این افراد به‌راحتی کار خود را پیش می‌برند.