اختلافات پ.ک.ک درباره توافق با ترکیه بالا گرفت

با وجود اینکه یک ماه از اعلام توافق میان ترکیه و حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) برای انحلال و کنار گذاشتن سلاح می‌گذرد، به جای اتخاذ سازو کاری برای اجرای ابن توافق، بسیاری از اعضای برجسته حزب به این تصمیم اعتراض دارند و اختلافاتی میان آنها وجود دارد. 

به گزارش ایسنا، سه منبع کرد عراقی در اقلیم کردستان عراق، به «العربی الجدید» گفتند که اختلافاتی میان اعضای ارشد حزب کارگران کردستان (PKK)، مخالف آنکارا وجود دارد و این اختلافات پس از کنگره عمومی این حزب که ۱۲ مه برگزار شد، تشدید شده است. در این کنگره، طرحی برای انحلال حزب و خلع سلاح‌ آن بر اساس دعوت «عبدالله اوجالان» رهبر محبوس حزب در ترکیه تصویب شد. منابع آگاه به اوضاع حزب کارگران کردستان (که در فهرست گروه‌های تروریستی قرار دارد) گفتند برخی از اعضای میدانی و سیاسی این حزب، نسبت به روش اعلام انحلال حزب و خلع سلاح‌ آن، تردید یا مخالفت دارند. یکی از این منابع گفت: «این تصمیم با اجماع گرفته نشده است و جناحی از حزب با این اقدام مخالف است و آن را تسلیم شدن می‌داند. برخی جناح‌ها هم معتقدند این تصمیم شتابزده گرفته شده و در ازای آن هیچ تضمینی گرفته نشده است»  این منبع که عضو سابق پارلمان اقلیم کردستان از حزب اتحادیه ملی کردستان به رهبری «بافل طالبانی» است، بیان کرد «اختلافات مربوط به سودمندی کنار گذاشتن سلاح و قیمت یا معادل آن است و برخی دیگر به اعتماد به دولت ترکیه و اینکه آیا ترکیه تعهدات خود را در قبال حزب کارگران کردستان انجام خواهد داد یا خیر، مربوط می‌شود». همچنین منبع دیگری نزدیک به حزب که از نیروهای «یگان‌های مدافع سنجار» وابسته به «حزب کارگران کردستان» است، تأکید کرد که «یکی از مهم‌ترین دلایل عدم تمایل برخی از اعضای برجسته حزب به کنار گذاشتن سلاح، فقدان تضمین در مورد امنیت همرزمان بازداشت‌شده و افراد تحت تعقیب مقامات ترکیه است، و اینکه آیا ترکیه از توافق عقب‌نشینی خواهد کرد یا به آن پایبند می‌ماند و زندانیان را آزاد می‌کند و دیگر افراد را تعقیب نمی‌کند». 

وی اشاره کرد که اعضای برجسته حزب کارگران کردستان معتقدند که «اعلام انحلال حزب به دلیل عدم وجود تضمین، شتابزده بوده است و آنها هرگونه گام عملی در این زمینه، به ویژه موضوع خلع سلاح را رد می‌کنند.» او تأکید کرد که چهره‌های مخالف این توافق از «هر دو جناح سیاسی و نظامی» این حزب هستند. با وجود گذشت نزدیک به یک ماه از اعلام انحلال حزب، هیچ گامی عملی یا میدانی برای تخلیه پایگاه‌های حزب یا اعلام روش جمع‌آوری سلاح و تسلیم آن برداشته نشده است. از نظر پژوهشگر «سامان داوود»، دلیل ادامه عملیات آنکارا علیه حزب کارگران کردستان ناشی از نگرانی ترکیه از این است که این حزب با اعلام انحلال، برای بازسازی صفوف خود مانور دهد. این نگرانی از شکست مذاکرات قبلی میان دو طرف ناشی می‌شود. بنابراین، نگرانی‌هایی در ترکیه وجود دارد که این حزب در مناطق جدید مستقر شود. همچنین، دولت ترکیه از این عملیات برای کسب حمایت ملی داخلی، به‌ویژه در شرایط چالش‌های اقتصادی و سیاسی استفاده می‌کند.

به نظر «محمد ارسلان»، پژوهشگر کرد سوری، توافق میان حزب حرکت ملی ترکیه و حزب کارگران کردستان قطعا باید منجر به اقداماتی برای تقویت توافق می‌شد. وی افزود منظورش از این اقدامات، وضع قوانینی است که زمینه یا بستر قانونی را برای مشارکت حزب کارگران کردستان در فعالیت‌های سیاسی در ترکیه فراهم کند.  او افزود از طرفی سرویس اطلاعاتی ترکیه با استفاده از روش تمایز قائل شدن بین تندروها و صلح‌طلب‌ها، کمپینی را برای ایجاد تفرقه در اعضای حزب رهبری می‌کند، با این امید که ادعا کند کسانی که رهبری واکنش به حملات ترکیه را بر عهده دارند، مخالفان تصمیم اوجلان هستند. 

پایگاه‌های حزب کارگران کردستان از سال ۱۹۸۴ در عراق، به‌ویژه در رشته کوه‌های قندیل واقع در مثلث مرزی عراق، ایران و ترکیه وجود داشته است، اما حضور آن پس از حمله عراق به کویت در ۱۹۹۰ و خارج شدن استان‌های کردنشین (اربیل، دهوک و سلیمانیه) از کنترل بغداد در ۱۹۹۱، افزایش یافت. پس از حمله آمریکا به عراق در ۲۰۰۳، شهرها و مناطق وسیعی در شمال عراق به پایگاه‌های اصلی «کارگران کردستان» تبدیل شدند که این امر باعث شد ارتش ترکیه در عمق خاک عراق نفوذ کند و تا سال ۲۰۱۳ بیش از ۳۰ پایگاه نظامی دائمی در خاک عراق ایجاد کند.