و سرانجام... جام!

آریا رهنورد

پس از معجزه استانبول در سال 2005، لیورپولی‌ها دو بار به فینال اروپا رسیدند و هر دو بار نتیجه را به حریف واگذار کردند. از آخرین قهرمانی قرمزها در لیگ قهرمانان، 14 سال سپری شده بود و آنها بالاخره توانستند به انتظار هواداران‌شان برای بردن این جام پایان بدهند. لیورپول در این سال‌ها ستاره‌های زیادی را از دست داد اما به مرور زمان، به ثبات دست پیدا کرد و توانست جای خالی نفراتی مثل سوارز و کوتینیو را به خوبی پر کند. آنها ابتدا در خط حمله به فرم فوق‌العاده‌ای رسیدند و سپس با خرید فن‌دایک، در دفاع نیز صلابت کافی را به دست آوردند. آن‌چه فصل گذشته در دیدار فینال لیگ قهرمانان اتفاق افتاد، برای فروپاشی هر باشگاهی کافی به نظر می‌رسید اما کلوپ روحیه تیمش را حفظ کرد و شاگردانش را برای یک فصل موفق دیگر در کنار هم قرار داد. رویای بزرگ این فصل لیورپولی‌ها، قهرمانی لیگ برتر بود. محمد صلاح پیش از نبرد با بایرن‌مونیخ، تاکید کرد که حاضر است رویای قهرمانی در اروپا را قربانی رویای بزرگ مردم شهر لیورپول برای قهرمانی لیگ برتر کند. پس از سه دهه، همه چیز آماده به نظر می‌رسید تا تیم یوگی جام قهرمانی را به دست بیاورد اما با وجود همه نتایج استثنایی این تیم، منچسترسیتی فرصت‌طلب‌تر نشان داد و در نهایت روی سکوی اول قرار گرفت. بعد از پایان این فصل لیگ برتر، لیورپولی‌ها تنها به این فکر می‌کردند که زخم به جا مانده از نبردهای داخلی را با قهرمانی در اروپا بپوشانند. تیمی که در 13 سال گذشته به جز یک بار قهرمانی در جام اتحادیه، هیچ جام مهم دیگری به دست نیاورده بود، حالا برای دومین فصل پیاپی به فینال اروپا رسید و جشن قهرمانی‌اش را در مادرید برگزار کرد.

عبور از پورتو و بایرن، برای این تیم چندان دشوار نبود اما قرمزها با یک کام‌بک استثنایی در جدال با بارسا، شایسته حضور در فینال نشان دادند

آن‌چه لیورپول را به قهرمانی این فصل اروپا رساند، یک «درام» تمام عیار بود. یک داستان باورنکردنی. آنها در گروه مرگ رقابت‌ها با ناپولی و پی‌اس‌جی همگروه شدند و کار ساده‌ای برای عبور از این مرحله نداشتند. تیم کلوپو در آخرین ثانیه‌ها از اولین نبرد با حریف فرانسوی، صاحب یک ضربه پنالتی شد و توانست همه امتیازهای این مسابقه را به دست بیاورد. با این وجود آنها در دومین بازی در زمین ناپولی شکست خوردند. بلافاصله پس از پایان این جدال، یورگن کلوپ همه مسئولیت‌های شکست را بر عهده گرفت و به جای توجیه‌ کردن و بهانه‌ آوردن، از تلاش برای عوض کردن شرایط حرف زد. لیورپول دور رفت مرحله گروهی را با زدن چهار گل به ستاره سرخ بلگراد به پایان رساند اما در بازی برگشت با همین حریف، با یک کابوس حیرت‌آور روبه‌رو شد. آنها در بلگراد دو بر صفر شکست خوردند و پس از باختن به پاری‌سن‌ژرمن در بازی پنجم، عملا در یک قدمی حذف از این مرحله قرار گرفتند. به نظر می‌رسید کار تیم کلوپ در این فصل از لیگ قهرمانان دیگر تمام شده اما آنها در آخرین مسابقه ناپولی را از پیش رو برداشتند و به لطف واکنش درخشان ثانیه‌های پایانی آلیسون، تنها به خاطر «گل‌ زده‌ بیشتر» از جدول مرحله گروهی رد شدند. عبور از پورتو و بایرن، برای این تیم چندان دشوار نبود اما قرمزها با یک کام‌بک استثنایی در جدال با بارسا، شایسته حضور در فینال نشان دادند. لیورپول در حالی به دیدار نهایی لیگ قهرمانان رسید که در همین فصل، مقابل چهار تیم مختلف شکست خورده بود. آنها با یک شکست در 38 هفته، قهرمانی لیگ برتر را از دست دادند اما با چهار باخت، فاتح لیگ قهرمانان شدند.

دیدار نهایی در وندا متروپولیتانو، اضطراب چندانی برای لیورپولی‌ها به دنبال نداشت. آنها با تصمیم اسکومینا، در اولین ثانیه‌های بازی صاحب یک ضربه پنالتی شدند و دومین گل سریع تاریخ فینال‌های لیگ قهرمانان را به ثمر رساندند. گلی که عملا روحیه حریف را از بین برد و تاکتیک‌های پوچتینو را کم‌اثر کرد. اسپرز در نیمه دوم، صاحب چند بخت خوب برای گل‌زنی شد اما آلیسون هرگز اجازه نداد که آنها بازی را به تساوی بکشانند. تیر خلاص با ضربه دیووک اوریگی از راه رسید و دیگر آخرین امیدهای تیم سفیدپوش برای بازگشت به بازی از بین رفت. لیورپول تقریبا در همه دقایق بازی، سزاوارتر از حریف نشان داد و جام را با شایستگی به دست آورد. این فصل پرفراز و نشیب برای آنها، به بهترین شکل ممکن به پایان رسید اما کار کلوپ و تیمش هنوز تمام نشده است. آنها از شروع فصل بعد، برای رویای قدیمی مبارزه خواهند کرد. رویای قهرمانی در لیگ برتر که برای این تیم رویایی،  چندان دور از دسترس نخواهد بود.