نازنین دشتی 

لالیگا به نقطه جوش خود رسیده است. در حالی که هواداران رئال مادرید انتظار داشتند تیم‌شان با ستاره‌های گران‌قیمت خود، فاصله‌اش را در صدر جدول حفظ کند، یک لغزش بدموقع در ورزشگاه کوچک مونتیلیوی همه معادلات را بر هم زد. تساوی یک-یک مقابل خیرونا آن هم در هفته‌ای که بارسلونا رقیبش را شکست داده بود، کافی بود تا جایگاه اول و دوم جدول جابه‌جا شود. حالا این بارسای هانسی فلیک است که از بالا به رئال ژابی آلونسو نگاه می‌کند. اما چه شد که رئال مادرید، با آن همه ستاره در این دام افتاد؟

بازی هفته دوازدهم مقابل خیرونا، قرار بود یک برد آسان برای کهکشانی‌ها باشد. اما رئال مادرید در نیمه اول نشانی از یک تیم قهرمان نداشت. خیرونا با پرس سنگین و دوندگی بی‌امان، خط هافبک رئال را از کار انداخت و در کمال ناباوری با یک گل پیش افتاد. در نیمه دوم، رئال برای جبران به آب و آتش زد. فشار حملات بیشتر شد تا اینکه کیلیان امباپه، ستاره فرانسوی مادریدی‌ها، تنها توانست از روی نقطه پنالتی قفل دروازه میزبان را باز کند. انتظار می‌رفت بعد از گل مساوی، رئال کامبک همیشگی‌اش را بزند، اما این‌بار خبری از جادوی دقایق پایانی نبود. فرصت‌سوزی‌های عجیب مهاجمان و بی‌دقتی در پاس‌های آخر، باعث شد بازی با همان نتیجه یک-یک تمام شود. 

ژابی آلونسو که پس از دوران کارلو آنچلوتی سکان هدایت رئال را در دست گرفته، حالا با اولین بحران جدی خود روبه‌رو شده و آن تساوی در سه بازی متوالی لالیگایی است. او در کنفرانس خبری بعد از بازی سعی کرد خونسرد باشد و گفت:«شکایتی از بازیکنانم ندارم، ما موقعیت خلق کردیم اما در ضربات آخر بی‌دقت بودیم.» اما حقیقت چیز دیگری است. منتقدان معتقدند رئال‌مادرید با وجود داشتن ترسناک‌ترین مثلث هجومی دنیا (امباپه، وینیسیوس و رودریگو/بلینگام)، هنوز به فرم لازم نرسیده است. 

هنوز هم بزرگ‌ترین مشکل فنی رئال، تمایل همزمان وینیسیوس و امباپه به حرکت از سمت چپ است. این موضوع باعث شده سمت راست رئال در برخی بازی‌ها فلج شود و حریفان (مثل خیرونا) تمرکز دفاعی خود را فقط روی یک جناح بگذارند. با اینکه امباپه گل می‌زند، اما رئال گاهی دلتنگ یک مهاجم نوک تخصصی است که در محوطه جریمه پرسه بزند و توپ‌های مرده را گل کند. 

در سمت مقابل، بارسلونا با هانسی فلیک، فوتبالی ماشینی و منظم ارائه می‌دهد؛ حداقل در لالیگا که این‌طوری است. آنها از لغزش رئال نهایت استفاده را بردند و حالا با ۳۴‌ امتیاز (یک امتیاز بیشتر از رئال ۳۳‌ امتیازی)، به تنهایی در صدر تکیه زده‌اند. چیزی که هواداران رئال را نگران می‌کند، فقط از دست دادن صدر نیست؛ بلکه روند بازی‌هاست. بارسلونا بازی‌هایش را با اقتدار می‌برد، اما رئال در هفته‌های اخیر و پس از برد مقابل والنسیا ۶ امتیاز مهم را از دست داده است. تساوی مقابل خیرونا، نتیجه منطقیِ بازی‌های پرنوسان اخیر بود.

رسانه‌های مادریدی مثل مارکا و آس، پس از این تساوی تیترهای تندی زدند. صحبت از «پایان ماه عسل ژابی» و «زنگ خطر برای کهکشانی‌ها» است. حذف تلخ از جام‌جهانی باشگاه‌ها (با شکست سنگین مقابل پی‌اس‌جی) هنوز در ذهن هواداران تازه است و حالا از دست دادن صدر لالیگا، فشار روانی را دوچندان کرده است. فدریکو والورده، هافبک جنگنده رئال، اخیرا اعتراف کرده بود که بابت اشتباهاتش شب‌ها خوابش نمی‌برد. این نشان می‌دهد که استرس در رختکن رئال رخنه کرده است. تیمی که سال‌ها به خونسردی و بردن معروف بود، حالا کمی شکننده به نظر می‌رسد.

با وجود تمام این صحبت‌ها اختلاف بین رئال‌ و بارسا تنها یک امتیاز است، اما برنامه بازی‌های آینده برای رئال سخت‌تر می‌شود. آنها چهارشنبه باید در سن‌مامس به مصاف اتلتیک بیلبائو بروند؛ ورزشگاهی که جهنم تیم‌های بزرگ است. ژابی آلونسو می‌داند که اگر در بیلبائو هم امتیاز از دست بدهد، اختلاف با بارسلونا ممکن است به چهار امتیاز برسد و جبران آن در لیگی که بارسا کم اشتباه می‌کند، بسیار دشوار خواهد بود. رئال‌مادرید وارد یک هفته حیاتی شده است. ژابی آلونسو باید ثابت کند که جانشین شایسته‌ای برای آنچلوتی است و می‌تواند بحران را مدیریت کند. راه حل رئال چیست؟ لالیگا هنوز تمام نشده، اما زنگ هشدار برای مادرید به صدا درآمده است. اگر آنها می‌خواهند جام را از چنگ بارسلونای آماده درآورند، دیگر حق هیچ اشتباهی ندارند، به‌ ویژه در بازی مرگ و زندگی 

چهارشنبه‌شب در باسک. 

 

کپی شد