تیم ملی ایران بالاخره برد، اما قلعه‌نویی همان حرفهای همیشگی را زد
فرار از واقعیت
آریا طاری
تیم ملی ایران پس از یک ماه و ۱۲ روز بالاخره طعم پیروزی را چشید و توانست تانزانیا را با نتیجه دو بر صفر شکست دهد. جا دارد همین جا به جناب آقای قلعه‌نویی و کادر فنی با دانش ایشان تبریک بگوییم که پس از تساوی مقابل تاجیکستان، باختن به ازبکستان و شکست خوردن مقابل روسیه، توانستند تیم صدوهفتم رنکینگ را شکست دهند. در روزی که ما تانزانیا را بردیم تا سرمربی تیم ملی از ساختار دفاعی این تیم حسابی تعریف کند، ژاپن که در همین قاره خودمان به میدان می‌رود، توانست مقابل برزیل و آنچلوتی کامبک بزند و برنده زمین را ترک کند. در همین روز کره‌جنوبی هم پاراگوئه را شکست داد و توانایی‌هایش را به رخ کشید. به نظر که ژاپن و کره کار بزرگ را انجام داده‌اند اما اگر نگاهی به صحبت‌های جناب قلعه‌نویی داشته باشیم، به نظر می‌رسد بردن تانزانیا حتی از برزیل و پاراگوئه هم مهم‌تر بوده است! بدون هیچ مقدمه‌ای سراغ بخش اول صحبت‌های جناب قلعه‌نویی می‌رویم.
«نتایج تیم ملی تانزانیا را رصد کردیم و متوجه شدیم که این تیم در مقدماتی جام جهانی از هیچ رقیبی بیشتر از دو گل دریافت نکرده و حتی مقابل سنگال پیروز هم شده است. تانزانیا تیم بابرنامه‌ای بود و خدا را شکر می‌کنم که توانستیم در این بازی پیروز شویم. ما از روسیه به اینجا سفر کردیم، پنج ساعت پرواز داشتیم و شرایط آب و هوایی متفاوتی را تجربه کردیم، اما به نظر من پیروزی امشب ما ارزشمند بود. تانزانیا از نظر دفاعی تیمی قوی بود و ما بعد از چند اشتباه در ابتدای بازی، جریان مسابقه را در اختیار گرفته و به گل رسیدیم. در همان نیمه اول نیز فرصت داشتیم گل‌های بیشتری بزنیم، اما ایراد بازیکنان ایرانی این است که وقتی دو گل از حریف پیش می‌افتند، انگیزه خود را از دست می‌دهند در نیمه دوم تغییراتی ایجاد کردیم که طبیعی است که در این حالت، برنامه تیمی به هم بریزد. اما با توجه به فشار مضاعف پرواز و جریان مسابقه، از بازیکنان ممنونم که توانستند در این بازی پیروزی برسند.»
صحبت‌های قلعه‌نویی نشان می‌دهد تیم ملی ما برخلاف صحبت‌های بیشتر کارشناسان اصلا مشکل فنی ندارد و ایراد بیشتر از بازیکنان است که افت کرده‌اند یا مصدوم هستند. به نوعی تیم ملی ما مشکل فنی ندارد بلکه این لیگ ما است که مشکل فنی دارد. قلعه‌نویی روی این موضوع هم تاکید دوباره دارد که بدشانس است و مثل اینکه ما هم باید قبول کنیم
اینکه سفر روسیه تیم ملی را خسته کرده، انتقادی است که جناب قلعه‌نویی باید از فدراسیون داشته باشد. فدراسیونی که سرمربی تیم ملی مدام از مسئولان آن تعریف و تمجید می‌کند، می‌توانست تدارک بهتری ببیند و هر دو بازی را به امارات ببرد تا قلعه‌نویی و شاگردانش کمتر اذیت شوند. سفر کاروان ۸۹ نفره به امارات هم نشان می‌دهد پول هست فقط برای بازی دوستانه و باکیفیت نیست. از این هم بگذریم به تعریف و تمجید‌های قلعه‌نویی از تانزانیا می‌رسیم؛ تیمی که در سال ۲۰۲۵ بردی نداشته و این‌طور که سرمربی تیم ملی ایران می‌گوید، ویژگی مثبتش خوردن دو گل از مراکش بوده است. یعنی ما باید خوشحال باشیم که تیمی را برده‌ایم که همیشه بازنده است اما کم گل می‌خورد. واقعا جای افتخار دارد.
«باید یک بار دیگر فیلم مسابقه را تماشا کنیم و به تدریج آماده ساختن ترکیب نهایی تیم ملی خواهیم شد. البته این هدف در شرایطی محقق می‌شود که همه بازیکنان مصدوم ما شرایط بازی کردن داشته باشند. از فیفادی بعدی دیگر به دنبال تست کردن بازیکنان نخواهیم بود و ترکیب تیم را با همان ۲۵ بازیکن مورد نظر خود انتخاب کرده و برای آماده‌سازی راهی مسابقات می‌شویم.»
با این صحبت‌های قلعه‌نویی به نظر می‌رسد از این تاریخ به بعد دیگر قرار نیست بازیکن جدیدی به تیم ملی دعوت شود و باید خودمان را آماده استفاده از همان نام‌های تکراری کنیم. البته امیدواریم این به معنای خط خوردن جوان‌ها نباشد چراکه تنها اتفاق مثبت بازی با تانزانیا، بازی دادن جناب قلعه‌نویی به جوان‌ها بود.
«افت بازیکنان تیم ملی ایران؟ سوال خوبی بود. در گذشته ما بازیکنانی مثل سیدجلال حسینی در اختیار داشتیم که از زمان مسابقه با ازبکستان در جام ملت‌های ۲۰۰۷، برای ۱۲ سال در تیم ملی بازی کرد. یک بازیکن در سطح ملی و حرفهای حداقل رقمی در حدود ۶۰۰ یا ۷۰۰ هزار دلار دریافت می‌کند و باید نگرشی حرفهای داشته باشد. در یک مقطع در لیگ برتر ایران پول چندانی نبود، اما حالا شرایط بهتر شده و البته نگرش حرفهای نیست. من تصور می‌کردم شرایط تیم ملی بعد از جام جهانی بهبود پیدا کند، اما آسیب‌دیدگی بازیکنان به ما لطمه زد و البته برخی بازیکنان جایگزین توقع ما را برآورده و من فکر نمی‌کنم در اردوی بعدی در کنار ما باشند. همان‌طور که حشمت مهاجرانی نیز گفت، پیروزی یا شکست در مسابقات تدارکاتی اهمیتی ندارد و ما باید به دنبال انتخاب ترکیب اصلی و یافتن نقاط ضعف و قوت باشیم. در ایران رویکرد متفاوتی نسبت به مسابقات تدارکاتی وجود دارد. به عنوان مثال کره جنوبی پنج گل دریافت می‌کند، اما هیچ فشاری روی این تیم نمی‌آید. در بازی‌های تدارکاتی اخیر ما ۴۰ درصد بازیکنان را به علت مصدومیت در اختیار نداشتیم و این بدشانسی من است. اما بازی با روسیه درس‌های زیادی برای ما داشت و شرایط آب و هوای آن کشور با اینجا متفاوت بود.»
این هم از بخش آخر صحبت‌های قلعه‌نویی که نشان می‌دهد تیم ملی ما برخلاف صحبت‌های بیشتر کارشناسان اصلا مشکل فنی ندارد و ایراد بیشتر از بازیکنان است که افت کرده‌اند یا مصدوم هستند. به نوعی تیم ملی ما مشکل فنی ندارد بلکه این لیگ ما است که مشکل فنی دارد. قلعه‌نویی روی این موضوع هم تاکید دوباره دارد که بدشانس است و مثل اینکه ما هم باید قبول کنیم. در این میان جناب ژنرال به باخت کره‌جنوبی هم اشاره کرده و به نوعی آن را با شکست مقابل روسیه مقایسه کرده است. جا دارد اینجا به قلعه‌نویی یادآوری کنیم که کره‌جنوبی به برزیل باخته؛ یکی از قدرت‌های فوتبال دنیا اما ما به روسیه‌ای باختیم که مدت‌ها است از سوی فیفا و یوفا تعلیق شده و اصلا بازی رسمی نداشته است. پس طبیعی است که کره‌ای‌ها از باخت تیم‌شان به برزیل خیلی هم ناراحت نباشند. این را هم فراموش نکنیم که تیم ملی ما مقابل تانزانیا که جزو ضعیف‌ترین تیم‌های جهان است، یک فوتبال بی‌برنامه را به نمایش گذاشته و حرکتی انجام نداده که به آینده‌اش بتوان امیدوار بود. در پایان به این نکته هم باید اشاره داشت که منتقدان هرچه بگویند هیچ تاثیری ندارد و کادر فنی در یک دنیای دیگر سیر می‌کند؛ دنیایی که در آن پس از باخت به روسیه می‌توان به آینده تیم در جام جهانی امیدوار بود!
دیدگاه تان را بنویسید