یک کارشناس:
۳۰ درصد از منابع آب شرب تهران به مصرف‌کننده نمی‌رسد
یک کارشناس حوزه آب عنوان کرد: بی‌توجهی‌ها باعث شده دشت‌های کشور یکی پس از دیگری ممنوعه شوند. به این معنا که بارش سالانه دیگر پاسخگوی نیازها نبوده و تراز آبی کشور منفی شده است.
مصطفی فدائی‌فرد در گفت‌وگو با ایلنا، در ارزیابی بحران آب در کشور، اظهار داشت: بحران آب در ایران یکی از بزرگترین مشکلاتی است که در سال‌های اخیر تمام جوانب زندگی و صنعت و کشاورزی را تحت تاثیر قرار داده است. دلایل زیادی برای رخ دادن این بحران وجود دارد که برخی به شرایط آب و هوایی و اقلیمی مرتبط بوده و بخش بزرگتر، به دلیل سوءمدیریت در این حوزه است. او افزود: آثار و تبعات مخرب بحران آب که منجر به قطع آب و برق صنایع و کشاورزی شده است در طی همین زمان بطور کامل دیده نخواهد شد و خسارات جبران‌ناپذیر آن، طی ماه‌ها و یا حتی سال‌های آینده خودنمایی خواهد شد.
این کارشناس حوزه آب تصریح کرد: بحران آب در ایران، نزدیک به دو دهه است که تبدیل به مسئله‌ای مهم برای مردم و کارشناسان کشور شده است با این وجود به نظر می‌رسد که این موضوع از سوی مسئولین هنوز جدی گرفته نشده است. این در حالی است که دولت در قبال این موضوع مهم‌ترین نقش را دارد که باید سیاست‌گذاری مناسبی در جهت مدیریت آب انجام دهد ولی واقعیت اینکه به عنوان یکی از اولویت‌های اصلی کشور توجه کافی نمی‌شود و نبود برنامه مدون و کارکردِ بخشی سازمان‌های مختلف در زمینه آب باعث بدترشدن وضعیت منابع آبی کشور شده است.
فدائی‌فرد با بیان اینکه بحران آب در سیاست‌گذاری کلان کشور جایگاه مناسبی ندارد و این امر باعث عدم برنامه‌ریزی مشخص و جامع‌نگر برای مواجهه با بحران شده است، بیان کرد: برنامه‌های موجود نیز به علت بخشی‌بودن و عدم هماهنگی نهادها و سازمان‌های متولی امر آب به سرانجام مناسبی نرسیده است. او ادامه داد: اکنون ذخایر موجود در سدهای تامین‌کننده آب تهران در پایین‌ترین وضعیت خود در یک قرن اخیر قرار دارد، یک مسئله مهم در این رهگذر این است که هرگاه با مشکل کم آبی مواجه می شویم دولتها بلافاصله از مردم می خواهند که صرفه‌جویی کنند، سوال اینکه نقش دولتها در این میان چیست؟ کل مصرف شرب چه اندازه است که صرفه‌جویی مردم چاره‌ساز باشد؟ با وجود قوانین بسیار فراوان در این زمینه، دولتها چه اقدامی در راستای اجرای آنها انجام داده‌اند؟ این در حالیست که حجم زیادی از آب موجود در کشور در بخش کشاورزی صرف می‌شود در حالیکه طبق قانون سند ملی امنیت غذایی که در سال ۱۴۰۲ تصویب و ابلاغ شد، باید تا افق ۱۴۱۱ حدود ۳۰ میلیارد متر مکعب مصرف آب در بخش کشاورزی کاهش یابد و با گذشت بیش از ۲ سال از تصویب آن، هیچ اقدامی در این زمینه انجام نپذیرفته است.
این تحلیلگر تاکید کرد: در چنین وضعیتی، در سال‌های گذشته به جای اینکه مسئولین تمهیداتی اعمال کنند که بتواند ما را در برابر چنین شرایطی محافظت کنند، نه تنها به این سمت حرکت نکرده‌ایم بلکه باعث وخیم‌تر شدن شرایط هم شده است، مطابق آماری منتشر شده، حدود ۳۰ درصد از منابع آب شرب تهران هدر می‌رود و به دست مصرف‌کننده نمی‌رسد، یعنی با سیستم لوله‌های فرسوده‌ای در تهران روبه‌رو هستیم، در چنین شرایطی هیچ انگیزه‌ای برای صرفه‌جویی آب بین مردم وجود نخواهد داشت از سوی دیگر به دلیل کاهش اعتماد، مردم هیچ علاقه‌ای به همکاری ندارند و چه بسا در جهت معکوس عمل کنند.
دیدگاه تان را بنویسید