پایان عصر شوک!

آریا طاری

به نظر می‌رسد لیگ برتر ایران با یک تغییر بسیار مهم در ذهنیت‌ها روبه‌رو شده است. حالا دیگر مدیران باشگاه‌ها به محض مواجه شدن با اولین نتایج بد، به سراغ ایجاد تغییر در کادر فنی نمی‌روند. زمانی تصور می‌شد که شوک دادن به تیم از طریق تغییر سرمربی، بهترین انتخاب ممکن خواهد بود اما حالا دیگر چنین تصوری در لیگ برتر ایران وجود ندارد.

تلاش نساجی برای حفظ حمید مطهری حتی بعد از شکست ناباورانه برابر حریفی مثل مس کرمان، ستودنی به نظر می‌رسد. آنها برای چهره‌ای مثل مطهری برنامه دارند و نمی‌خواهند او را در اولین تجربه سرمربیگری به سادگی از دست بدهند. شاید نتایج نساجی در این فصل، ضعیف‌تر از حد انتظار باشد اما باشگاه به خوبی می‌داند که انتخاب یک مربی جدید، الزاما شرایط بهتری برایش نخواهد ساخت.

به نظر می‌رسد لیگ برتر ایران با یک تغییر بسیار مهم در ذهنیت‌ها روبه‌رو شده است. زمانی تصور می‌شد که شوک دادن به تیم از طریق تغییر سرمربی، بهترین انتخاب ممکن خواهد بود اما حالا دیگر چنین تصوری در لیگ برتر ایران وجود ندارد

20 هفته بعد از شروع این فصل لیگ برتر، تنها «سه تیم» از بین 16 تیم حاضر در رقابت‌های لیگ به نیمکت‌شان دست زده‌اند و 13 تیم دیگر کار را با همان مربیان شروع فصل ادامه می‌دهند. عددی که برای لیگ برتر ایران باورنکردنی به نظر می‌رسد. این میزان از ثبات به ندرت در فوتبال باشگاهی ایران وجود داشته است.

جالب اینکه از بین سه تیم که تصمیم به برکناری مربیان‌شان گرفته‌اند، دو تیم در منطقه سقوط جدول رده‌بندی لیگ دیده می‌شوند. نفت آبادان در این فصل رضا پرکاس، فیروز کریمی و ادسون تاوارس را روی نیمکت داشته و نفت مسجدسلیمان نیز فصل را با رضا مهاجری، ابراهیم اشکش و رضا عنایتی دنبال کرده است.

هر دو تیم اما از کاندیداهای بسیار جدی سقوط به نظر می‌رسند و تغییر سرمربی نتوانسته شرایط بهتری برای‌شان بسازد. باشگاه سوم نیز تراکتورسازی است. تیمی که البته تمایلی به ایجاد تغییر روی نیمکت نداشت و با تصمیم خود بردی‌اف به این همکاری پایان داد. تصمیمی که البته تا امروز به سود تراکتور تمام شده و این تیم را به تیم بهتری در رقابت‌های لیگ برتر تبدیل

کرده است.

صبر کردن، فرمولی است که در این فصل برای تیم‌های بسیار زیادی جواب داده است. ملوان و مس کرمان در هفته‌های بسیار زیادی از این فصل، در انتهای جدول رده‌بندی لیگ دیده می‌شدند اما دو باشگاه به سراغ تغییر مربی نرفتند و اجازه دادند تا فرزاد حسین‌خانی و مازیار زارع، آرام آرام راه‌شان را پیدا کنند.

حالا مس با منطقه سقوط 6 امتیاز فاصله دارد و اوضاع ملوان نیز آنقدر ایده‌آل شده که این تیم دیگر کاندیدای سقوط به رقابت‌های لیگ یک محسوب نمی‌شود. صبر کردن حتی در بالای جدول نیز نتیجه‌بخش بوده است.

سپاهان مورایس بعد از دو برد خوب در شروع فصل، برای چند هفته نتایج بدی گرفت و در چهار مسابقه متوالی، نه خوب بازی کرد و نه برنده شد.

آن روزها تردیدهای زیادی در مورد این مربی و پروژه‌اش به وجود آمد اما موضع باشگاه سپاهان، حمایت قاطع از مورایس بود. اتفاقی که موجب شد این مربی قدرت بیشتری به دست بیاورد و تیمی رویایی برای سپاهان بسازد. تیمی که حالا صدرنشین مقتدر رقابت‌های لیگ برتر به شمار می‌رود و در 6 هفته گذشته نتیجه‌ای به جز پیروزی به دست نیاورده است.

این اتفاق برای استقلال ساپینتو نیز رخ داد. تیمی که در لیگ برتر هم مغلوب تراکتور شد و هم به سپاهان باخت تا با دو لغزش متوالی، هشت امتیاز فاصله با صدر جدول داشته باشد. همان روزها زمزمه برکناری ساپینتو به گوش رسید اما مدیران استقلال از این مربی حمایت کردند و او با چهار برد پیاپی، فاصله استقلال با صدر را از هشت به عدد سه رساند و این تیم را در امتیاز برابر با پرسپولیس قرار داد. به نظر می‌رسد در این فصل هیچ چیز مثل صبر کردن برای رسیدن روزهای خوب، فرم تیم‌ها را تغییر نداده است.

کاملا غیرمنصفانه است که این تغییر ذهنی در لیگ برتر را به قرارداد گزاف مربیان ربط بدهیم. چراکه بعد از استعفای مطهری، نساجی می‌توانست بدون تعهد مالی با او قطع همکاری کند اما دست به این کار نزد.

این تغییر در باور و رفتار مدیران لیگ اتفاق افتاده و بسیار هم خوشایند به نظر می‌رسد. شکی وجود ندارد که این اتفاق در درازمدت، اثرات بسیار قابل توجهی برای فوتبال ایران خواهد داشت. فوتبالی که حالا دیگر اهمیت زمان دادن به مربیان را درک می‌کند و به محض روبه‌رو شدن با اولین نتایج بد، دچار وحشت نمی‌شود.