پرتگاه ال‌کلاسیکو!

آریا   طاری

هفت برد و یک تساوی. بارسا با این آمار شاهکار در لالیگا به سراغ ال‌کلاسیکو رفت اما در این تیم آرامشی دیده نمی‌شد. چراکه دو نتیجه بد روبه‌روی اینتر، این تیم را در یک قدمی حذف از لیگ قهرمانان قرار داده است. صدرنشین لالیگا، در برنابئو هم شکست خورد تا قدم‌هایش را برای ادامه فصل متزلزل‌تر کند. بارسا در هیچ لحظه‌ای از این بازی، شبیه تیم‌های برنده نبود و نمایشی شبیه تاریخ و هویتش نداشت. این باخت دردناک، حالا تردیدها در مورد ژاوی را به اوج رسانده است. آیا نیمکت بارسا، برای این ستاره بزرگ است؟ این سوالی است که دیگر نمی‌توان از پرسیدنش صرف‌‎نظر کرد.

پس از تساوی تلخ در نیوکمپ با اینتر، انگشت اتهام ژاوی و سایر بارسلونایی‌ها به طرف یک نفر نشانه گرفته شد. جرارد پیکه از نگاه همه آنها، مقصر رقم خوردن این نتیجه بود. او چند اشتباه بزرگ روبه‌روی اینتر داشت و تصور می‌شد اگر ترکیب اصلی تیم را ترک کند، اوضاع بارسا بهبود پیدا خواهد کرد. ژولز کونده دوباره به ترکیب بارسا برگشت و پیکه به نیمکت منتقل شد. با این حال بارسا درست مثل بازی اینتر، سه گل هم از رئال مادرید خورد و درست مثل بازی اینتر، در دفاع بسیار پراشتباه ظاهر شد تا همه بدانند سرزنش جرارد پیکه، راهی برای فرار کادر فنی این باشگاه از سرزنش‌های تاکتیکی نیست. بارسا در این نبرد، کاملا تحت تاثیر رئال مادرید قرار داشت و شهامت همیشگی را از خودش نشان نداد. تیمی که همیشه در برنابئو عالی نتیجه گرفته، این بار حرفی برای گفتن نداشت. تیمی که همین فصل گذشته با هدایت ژاوی در این ورزشگاه به چهار گل رسیده بود، این بار یک شکست تلخ را تجربه کرد. جالب اینکه ترکیب بارسا نسبت به فصل گذشته، کاملا بهتر شده اما نمایش این تیم در برنابئو نسبت به فصل گذشته، افت محسوسی داشته است. این بارسا، شباهتی به تیم‌های قهرمان ندارد و کیفیتش در لالیگا شاید بیشتر نتیجه ضعف تیم‌های رقیب باشد. آنها در این فصل سه بازی بزرگ مقابل بایرن مونیخ، اینتر و رئال مادرید انجام داده‌اند و در همه این نبردها ناکام بوده‌اند. تیم ژاوی، هنوز تیمی برای بازی‌های بزرگ نیست و این حقیقت، انکارناپذیر به نظر می‌رسد. آنها به زودی از لیگ قهرمانان به یورولیگ تبعید می‌شوند و بعید است در جنگ قهرمانی لالیگا نیز شانسی برابر تیم بی‌رحم و کامل رئال مادرید داشته باشند. تیمی با یک شخصیت برنده که به هیج حریفی، فرصت نفس‌کشیدن نمی‌دهد.

قبل از ال‌کلاسیکو، ژاوی به درستی تصمیم گرفت که دی یونگ را به ترکیب اصلی برگرداند. حضور همزمان گاوی و پدری در چند بازی گذشته اصلا جواب نداده بود. با این حال انتخاب نهایی ژاوی یک اشتباه بزرگ بود. او پدری را در ترکیب نگه داشت و گاوی را بیرون برد. آن هم در حالی که در چند هفته گذشته، گاوی نمایش به مراتب بهتری داشته و پدری با یک افت فاحش روبه‌رو شده است. ترکیب سه نفره خط حمله بارسا نیز با حضور رافینیا، دمبله و لواندوفسکی شکل گرفت. این در حالی بود که رافینیا در چند هفته گذشته اصلا نمایش خوبی نداشته و آنسو فاتی به مراتب از او بهتر بوده است. غیبت گاوی و فاتی در ترکیب اصلی، یک استراتژی نادرست از سوی ژاوی بود. دقیقا از زمان ورود این بازیکن به زمین، سمت چپ بارسا راه افتاد و این تیم چند موقعیت خطرناک خلق کرد. یکی از همین موقعیت‌ها تبدیل به گل شد و چیزی نمانده بود که فاتی گل دوم را هم به ثمر برساند. شاید این مسابقه به ژاوی نشان داد که باید به این دو ستاره جوان در تیمش فرصت بیشتری بدهد. به خصوص فاتی که اگر آماده باشد، همه خطوط دفاعی را به هم می‌ریزد. ژاوی برای بردن این بازی، روی لوا حساب ویژه‌ای باز کرده بود اما این ستاره به خوبی توسط مادریدی‌ها مهار شد. میلیتائو دائما روبه‌روی این بازیکن ایستاده بود و به او مجال نفس کشیدن هم نمی‌داد. راه کنترل بارسا تا اینجا، برای رقبا کاملا آشکار شده است. برای مهار این تیم، کافی است لواندوفسکی را مهار کنید. آن‌وقت دیگر احتمال گل زدن این باشگاه به حداقل خواهد رسید. تیم ژاوی مثل همیشه در دفاع نیز پراشتباه بود. تیمی که در همان دقایق ابتدایی بازی، به سادگی تسلیم دو ضربه حریف شد و در لحظات پایانی نیز با یک اشتباه مهلک فردی، یک پنالتی را به حریف تقدیم کرد.

درست همان‌طور که بردن کلاسیکوی قبلی به ژاوی اعتبار داده بود، این کلاسیکو او را به لبه پرتگاه کشاند. با همه اهرم‌های اقتصادی خاصی که لاپورتا فعال کرده، این نتیجه‌ها بارسا را به کام مرگ خواهند برد. حذف از لیگ قهرمانان و از دست دادن قهرمانی لالیگا، یک کابوس وحشتناک برای بارسا خواهد بود و این تیم را در خطر یک ورشکستگی تاریخی قرار خواهد داد. آنها این روزها در دوراهی مرگ و زندگی هستند و بیشتر به مرگ نزدیک به نظر می‌رسند!