آریا رهنورد

این روزها در بارسلونا، همه از جانشین والورده حرف می‌زنند. از یک هافبک محبوب و یک اسطوره فراموش‌نشدنی که بارسلونا را پس از سه‌گانه تاریخی لوئیس انریکه ترک کرد. در بین همه مهره‌های نسل طلایی لاماسیا، هیچ‌کس به اندازه «ژاوی» به مربیگری علاقه نشان نداده است. او که یک روز با انتقال از بارسا به السد قطر چشم‌ها را خیره کرد، حالا می‌تواند با بازگشت از السد به بارسا، دوباره دست به یک غافلگیری بزرگ بزند. بعید نیست در ساعت‌های پیش رو، خبر بازگشت ژاوی به تیم سابقش به عنوان سرمربی، «رسمی» شود.

همه هواداران بارسا بر سر یک موضوع «توافق» دارند و آن، بی‌میلی به ادامه کار ارنستو والورده در این باشگاه است. اگر به چند ماه قبل برگردیم، اوضاع در بارسا کاملا مساعد به نظر می‌رسد. تیم مدعی اولی قهرمانی در لالیگاست، به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان رسیده و توانسته به فینال کوپادل‌ری نیز راه پیدا کند. به نظر می‌رسد آبی‌اناری‌ها می‌توانند برنده «سه‌گانه» باشند اما این تیم پس از شکست وحشتناک و باورنکردنی در آنفیلد، دیگر هرگز مثل قبل نمی‌شود. بارسا با باختن مقابل لیورپول، عملا چیزی را از دست داد که دیگر به دست آوردن آن ممکن نبود. آنها با آن نتیجه حیرت‌انگیز، شانس رسیدن به فینال لیگ قهرمانان را تباه کردند. ضربه مهلک دوم وقتی از راه رسید که والنسیا در فینال کوپا، بارسلونا را شکست داد. شاید اگر لالیگا فقط چند هفته دیگر ادامه داشت، این تیم حتی فرصت قهرمانی داخلی را نیز از دست می‌داد. تیمی که در آستانه بردن هر دو جام داخلی کشور  اسپانیا بود، اول جام حذفی را از دست داد و سپس حتی به فینال سوپرکاپ اسپانیا نیز نرسید. شکست خوردن از اتلتیکومادرید در عربستان، کام هواداران این باشگاه را کاملا تلخ کرد. شاید در نیوکمپ، هوادارها هنوز والورده را تحمل کنند اما در ورزشگاه‌های خارجی، اوضاع کاملا «متفاوت» است. در جریان دیدار با آتلتی، هر بار که اسکوربرد ورزشگاه تصویری از ارنستو والورده را نشان می‌داد، هوادارها به شدت او را «هو» می‌کردند. این برخورد به روشنی نشان از طرز فکر همه طرفداران بارسا در مورد سرمربی تیم‌شان دارد. این تفکر حتی به اعضای کادر مدیریتی بارسا نیز سرایت کرده و آنها نیز می‌خواهند به هر قیمتی والورده را برکنار کنند. ارنستو و تیمش، صدرنشین لالیگا هستند و از گروه مرگ لیگ قهرمانان نیز به عنوان تیم صدرنشین عبور کرده‌اند. این مربی تنها دو بار در لیگ قهرمانان شکست خورده اما هر کدام از آن دو شکست فاجعه‌بار برابر رم و لیورپول، به تنهایی برای سرنگون‌کردن یک مربی کافی به نظر می‌رسند. تیم والورده تنها با جادوی «مسی» پیش می‌رود. بدون مسی، آنها حتی توان شکست دادن یک تیم معمولی را هم ندارند. آنها با برنامه و پرهیجان بازی نمی‌کنند و در دفاع بسیار ضعیف هستند. شاید شرایط این فصل برای بلوگرانا هنوز بحرانی نباشد اما با این روند، شاید آنها حتی نتوانند ناپولی را در لیگ قهرمانان از پیش رو بردارند.

بارسا می‌خواهد همان راهی را برود که «رئال مادرید» رفت. رئال با انتخاب زیزو، سه قهرمانی متوالی را در اروپا تجربه کرد و یکی از بهترین دوره‌های تاریخش را گذراند. وقتش رسیده که دی.ان.ای بارسلونا به باشگاه برگردد. وقتش رسیده که بازیکنان جوان دوباره اهمیت پیدا کنند و خریدهای بی‌کیفیت به پایان برسند. وقتش رسیده که یک مربی با «اقتدار» وارد کار شود و مقابل بی‌نظمی‌های مکرر بعضی از بازیکنان بایستد. بارسا باید «تغییر» کند تا آخرین سال‌های باقی‌مانده از فوتبال لئو مسی، هدر نرود. این تیم به تزریق شور و هیجان نیاز دارد و چنین اتفاقی با بازگشت ژاوی رخ خواهد داد. مرد اسپانیایی در ظاهر، ماجرا را تکذیب کرده اما رسانه‌های قطری، معتقدند که او تنها تا آخر این هفته سرمربی السد خواهد بود. بارسلونا در انتظار شنیدن پاسخ مثبت این مربی است و اریک آبیدال در این هفته چند بار به امید شنیدن چنین پاسخی، با ژاوی تماس گرفته تا نظر او را جویا شود. بارتومئو هنوز مقابل ایده اخراج والورده مقاومت می‌کند اما به خوبی می‌داند که ادامه این نتایج، حتی تداوم ریاست او را به خطر می‌اندازد. هواداران آبی‌اناری، بی‌صبرانه در انتظار بازگشت ژاوی هستند. شاید او تجربه کافی را نداشته باشد. شاید این فصل در السد خوب نتیجه نگرفته باشد و شاید هنوز یک مربی تمام‌عیار نباشد اما او بارسا را به خوبی می‌شناسد و بهتر از هر کسی می‌داند که چه نوع فوتبالی از این تیم، هوادارها را راضی خواهد کرد.

انتخاب پپ گواردیولا، عصر جدیدی برای باشگاه بارسا ساخت و حالا بازگرداندن یکی از نابغه‌ترین شاگردهای پپ، می‌تواند این تیم را دوباره احیا کند. طرفداران باشگاه همیشه رویای تیمی را داشته‌اند که ژاوی سرمربی‌اش، اینیستا دستیارش، پیکه رییسش و مسی رییس افتخاری‌اش باشند. 

با هدایت مرد شماره 6 به نیوکمپ، حداقل یکی از رویاها به حقیقت تبدیل خواهند شد. بعضی‌ها معتقدند که چنین تجربه‌ای هنوز برای ژاوی «زود» به نظر می‌رسد اما برای والورده، دیگر خیلی «دیر» شده است!