از راین تا کرخه!

آریا طاری

متولد آلمان از پدری ایرانی و مادری آلمانی. داستان زندگی الکساندر نوری این‌طور شروع می‌شود. فوتبال همیشه اشتیاق اصلی زندگی او را ساخته است. هرچند که الکس فوتبالیست بزرگی نشد و نتوانست در قامت بازیکن به رویاهای بزرگی که در سر داشت دست پیدا کند. مهم‌ترین تجربه او عضویت در باشگاه وردربرمن بود اما الکس بیشتر برای تیم دوم باشگاه به میدان می‌رفت و هرگز در یک مسابقه رسمی لباس تیم اول این باشگاه را بر تن نکرد. او سال 2011 در باشگاه دسته چهارمی اولدنبرگ به دوران فوتبالش پایان داد. با این حال چنین اتفاقی، فرصت رقم زدن یک شروع دوباره برای نوری بود. چراکه فقط دو سال بعد از وداع با فوتبال، او به عنوان سرمربی اولدنبرگ برگزیده شد. عملکرد او در ماه‌های اول حضور در این تیم فراتر از حد انتظار بود و دوران کاری او در این باشگاه یک فصل دیگر هم ادامه پیدا کرد. رسیدن به 23 برد در 45 بازی، موجب شد نوری پیشنهاد قرار گرفتن در کادر فنی باشگاه وردربرمن را دریافت کند. جایی که مهم‌ترین تجربه زندگی او تا امروز رقم خورده است. الکساندر مدتی در عضویت کادر فنی باشگاه بود و سپس سرمربی تیم رزروهای وردربرمن شد. سفید و سبزها در آن فصل با بحران عجیبی روبه‌رو شدند و چند تغییر روی نیمکت ایجاد کردند. یکی از این تغییرها در هفته‌های پایانی فصل، قرار دادن الکس نوری به عنوان سرمربی موقت به جای سرمربی برکنارشده روی نیمکت برمن بود. یک ریسک بزرگ از سوی باشگاه که در نگاه اول هوادارها را متعجب کرد. با این وجود این ریسک به شکل خیره‌کننده‌ای جواب داد. نوری به سرعت استعدادش را در معرض نمایش دیگران قرار داد و تیم را از یک بحران نگران‌کننده دور کرد. باورنکردنی به نظر می‌رسید اما برمن با هدایت این مربی جوان و باانگیزه از خطر سقوط گریخت. همین‌جا بود که هواداران فوتبال در ایران که بوندس‌لیگا را هم تعقیب می‌کردند، الکس نوری را شناختند. پیش از این همیشه ستاره‌های دورگه در تیم ملی ایران دیده می‌شدند و حالا نوبت یک مربی دورگه بود که خودش را به اهالی فوتبال در ایران بشناساند. نوری در برمن دست به کار بزرگی زد. هنوز هم هواداران باشگاه بابت آن چند ماه طلایی، این مربی را مورد ستایش قرار می‌دهند.

دوران کاری الکس نوری به عنوان مربی را باید به دو بخش تقسیم کرد. قبل از درخشیدن در وردربرمن و پس از آن. او در این باشگاه کار بزرگی انجام داد اما بعد از آن نه انتخاب‌های خوبی داشت و نه نتایج خوبی گرفت

عمر موفقیت الکس در فوتبال آلمان اما چندان طولانی نبود و آفتاب این موفقیت، خیلی زود غروب کرد. او که به عنوان سرمربی موقت روی نیمکت وردربرمن نشسته بود، با قرارداد دائمی سرمربی فصل بعدی باشگاه شد اما نتایج بسیار ضعیفی گرفت و این موقعیت را از دست داد. باشگاه هم زمان زیادی صبر نکرد و تصمیم به برکناری نوری گرفت. الکساندر حدود یک سال را بدون تیم گذراند و سپس هدایت اینگلواشتات را پذیرفت. این تجربه تلخ و کابوس‌وار اما فقط دو ماه به طول انجامید. او در هشت مسابقه روی نیمکت باشگاه، حتی یک برد هم به دست نیاورد و با پنج شکست از این تیم برکنار شد. یک سال و چند ماه بعد، یورگن کلینزمن سرمربی هرتابرلین شد و نوری را نیز به عنوان یکی از اعضای کادر فنی خود انتخاب کرد. این دوران هم چندان طولانی نبود. چراکه کلینزی اساسا با مدیران باشگاه به بن‌بست رسید. بعد از جدایی مرد آلمانی، نوری در چهار مسابقه سرمربی موقت باشگاه شد اما قرار نبود این تجربه هدایت موقت تیم هم مثل تجربه قبلی جواب بدهد. این بار او فقط در چهار مسابقه روی نیمکت تیم دوام آورد و خیلی زود بازیکنان تیم خواهان برکناری‌اش شدند. تجربه بعدی نوری هم در تیم کاوالا در لیگ یونان رقم خورد. این بار هم او فقط در 15 مسابقه روی نیمکت این باشگاه نشست و فقط سه برد به دست آورد تا در مسیر برکناری قرار بگیرد.

دوران کاری الکس نوری به عنوان مربی را باید به دو بخش تقسیم کرد. قبل از درخشیدن در وردربرمن و پس از آن. او در این باشگاه کار بزرگی انجام داد اما بعد از آن نه انتخاب‌های خوبی داشت و نه نتایج خوبی گرفت. نوری به لحاظ فنی، قابلیت‌های زیادی دارد اما برخلاف چیزی که تصور می‌شود، در تمرین‌ها مثل جلوی دوربین خوش‌خنده نیست و معمولا با بازیکن‌ها بسیار خشک و جدی برخورد می‌کند. ماجرایی که در هرتا به مشکلات عمیق او با بازیکن‌ها دامن زد. به هر حال جدایی از اروپا و آمدن به تیم قهرمان فصل گذشته فوتبال ایران، تجربه جذابی برای این مربی خواهد بود. شاید این تغییر مسیر در نهایت او را به ریل موفقیت برگرداند.