آریا رهنورد

مهم‌ترین نگرانی پرسپولیسی‌ها در موقعیت فعلی‌شان، این است که عصر طلایی‌شان در فوتبال ایران دیگر به پایان رسیده باشد. پذیرفتن این حقیقت اصلا ساده به نظر نمی‌رسد اما باید قبول کرد که یک تیم قرار نیست برای همیشه روی سکوی اول قرار بگیرد. قرمزها حالا در شرایط بسیار مهمی هستند و انتخابی که در این شرایط انجام می‌دهند، تاثیر شگرفی روی آینده این تیم خواهد گذاشت. به همین خاطر شرایط فعلی برای سرخپوشان، شرایط بسیار تاثیرگذار و مهمی به نظر می‌رسد.

بعد از پنج فصل متوالی، لیگ برتر قهرمانی به جز پرسپولیس دارد. حالا دیگر قرار نیست این تیم روی سکوی اول لیگ قرار بگیرد و ستاره‌های سرخپوش باید خودشان را برای جشن قهرمانی تیم رقیب آماده کنند. تردیدی وجود ندارد که در این فصل استقلال تیم شایسته‌تری برای فتح جام بوده است. مهم نیست که مربیان تیم قرمز پایتخت چقدر درباره داوری صحبت کنند. مهم نیست که مدیران باشگاه چقدر درباره تلاش نهادهای مختلف برای قهرمانی حریف تئوری بسازند. تنها موضوع مهم این است که پرسپولیس در این فصل به اندازه کافی برای قهرمانی آماده نبوده است. عصر رویایی این باشگاه که با برانکو ایوانکوویچ شروع شده بود، حالا دیگر عملا به پایان رسیده است. این تیم اواخر لیگ چهاردهم آرام آرام ساخته شد، در لیگ پانزدهم تا یک قدمی فتح جام رفت و شکست خورد و از لیگ شانزدهم به بعد، دائما در حال فتح جام‌های مختلف بود. این فصل اما برای این باشگاه به شکل کابوس‌واری سپری شده است. آنها در مسابقه سوپرجام فوتبال ایران شکست خوردند و فرصت قهرمانی را به باشگاه فولاد واگذار کردند تا اولین جام فصل را از دست بدهند. این تیم از رقابت‌های جام حذفی نیز کنار رفت و در خانه موفق به عبور از آلومینیوم اراک نشد. در همین فصل، مجوز حرفه‌ای آنها نیز به مرحله لغو شدن رسید تا فینالیست دو دوره لیگ قهرمانان در سال‌های اخیر، به راحتی شانس حضور در آسیا را از دست بدهد. اتفاق تلخ بعدی نیز جا ماندن از رقیب سنتی در کورس قهرمانی لیگ برتر بود که موجب شد عملا این فصل برای پرسپولیس بدون بردن جام به پایان برسد. یک فصل سرشار از اتفاق‌های تلخ که هواداران باشگاه دوست دارند هرچه زودتر آن را به فراموشی بسپارند.

تنها راهکار پرسپولیس برای جلوگیری از به وجود آمدن یک دوران رویایی در باشگاه رقیب، شروع به ساختن یک تیم تازه است. ناامید نشدن و تلاش برای جبران همه اشتباه‌های بزرگی که در این فصل برای باشگاه اتفاق افتاد. در درجه اول، مشکل کلیدی پرسپولیس ناتوانی در پر کردن جای خالی ستاره‌های اصلی بود. قرمزها این اواخر مهره‌های مهم زیادی را از دست دادند و در جایگزینی آنها اصلا موفق نبودند. یک نگاه کوتاه به گل دوم سپاهان در جریان دیدار این هفته، نشان می‌دهد وضعیت پرسپولیس چقدر نگران‌کننده است. تیمی که به همین سادگی گل می‌خورد، هرگز نمی‌تواند قهرمان یک دوره لیگ برتر شود. پس پرسپولیس برای رسیدن به موفقیت باید ترکیبش را ترمیم کند. این ترمیم باید از خط دروازه شروع شود. جذب ستاره‌ای مثل علیرضا بیرانوند برای بازگرداندن آرامش به خط دروازه این تیم بسیار کلیدی خواهد بود. این تیم به یک دفاع وسط مطمئن، دو هافبک و یک مهاجم گل‌زن نیز نیاز دارد تا از فرم بد این روزها فاصله بگیرد. پرسپولیس در خطوط مختلف با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است. مساله مهم بعدی نیز به کادر فنی برمی‌گردد. یحیی و کادرش یا باید روحیه‌شان را تغییر بدهند و انگیزه از دست رفته را به دست بیاورند و یا اینکه باید تیم را ترک کنند. اصرار بیش از حد به بهانه‌جویی در طول فصل از سوی این افراد نه‌تنها کمکی به پرسپولیس نکرده بلکه انگیزه تیم را نیز به حداقل رسانده است. تلخ‌تر از همه نیز شرایط کادر مدیریتی تیم است. درست وقتی باشگاه به سختی مشغول جنگیدن در کورس قهرمانی بود، اصرار مدیران پرسپولیس به باز کردن دوباره پرونده گل گهر، تمرکز تیم را به هم ریخت. این مدیرها اصلا نمی‌دانند که باید چه مساله‌ایی را در چه زمانی مطرح کنند. از مدیرانی که به جای تمدید با ستاره‌های کلیدی به سراغ تمدید سه ساله با حامد لک می‌روند نیز نباید انتظار بیشتری داشت. پرسپولیس با روند فعلی در فصل آینده حتی شانسی برای دوم شدن در لیگ برتر نیز نخواهد داشت.

استقلالی‌ها برای چند سال، مدام به دنبال انکار موفقیت‌های حریف و زیر سوال بردن این اتفاق بودند اما پیشرفت‌شان از جایی شروع شد که نام رقیب را فراموش کردند و خودشان را به بهترین شکل در زمین نشان دادند. پرسپولیسی‌ها نیز به چنین اتفاقی نیاز دارند. به فاصله گرفتن و دور شدن از همه بهانه‌ها و بازگشت به فرم آرمانی دلخواه. به پذیرفتن این حقیقت که در شرایط فعلی از رقیب‌شان بهتر نیستند اما در آینده می‌توانند در مسیر متفاوتی قرار بگیرند و به مرور زمان تیم بهتری شوند.