پایان یک دوران

این اولین بار نبود که کریستیانو رونالدو یک شکست دردناک و سنگین را در زمین فوتبال تجربه می‌کند. او قبلا با رئال مادرید و یوونتوس نیز چنین شکست‌هایی داشته است. با این حال کافی است برای چند ثانیه به چهره این بازیکن نگاه کنید تا به تماشای استیصالی بنشینید که پیش از این هرگز در چهره او وجود نداشته است. خنده‌های عصبی رونالدو و حرکات دست‌های او به وضوح نشان می‌دهند که این بازیکن از بازگشت به منچستریونایتد پشیمان شده است. تصویری که یک فصل ناامیدکننده را برای این بازیکن رقم زده است. شکست وحشتناک در زمین برایتون به این معنی بود که رونالدو شانس حضور در رقابت‌های فصل آینده لیگ قهرمانان اروپا را از دست داد اتفاقی که از زمان پیوستن به یونایتد سر الکس فرگوسن هرگز برای این بازیکن رخ نداده است. او حتی در بدترین فصل‌ها هم به راحتی جواز حضور در لیگ قهرمانان را به دست می‌آورد اما لیگ برتر شرایط متفاوتی را برایش رقم زد. جالب اینجاست که او در زمان امضای قرارداد با یونایتد دائما روی لزوم تحول این تیم تاکید داشت و مدام تکرار می‌کرد که رتبه‌هایی مثل پنجم و ششم در شأن این باشگاه نیستند. همین تیم اما با حضور مرد پرتغالی شماره «7» حتی شانسی برای پنجم شدن در رقابت‌های این فصل را نخواهد داشت. حضور رانگنیک در باشگاه به عنوان مربی موقت تصمیمی بود که به هیچ وجه نتیجه نداد. شاید اریک تن هاگ بتواند منچستر را در مسیر متفاوتی قرار بدهد؛ با این حال بعید است کریستیانو رونالدو به باقی ماندن در این پروژه فکر کند. چراکه او همیشه علاقه ویژه‌ای به لیگ قهرمانان داشته و خارج شدن از این جام چیزی نیست که مورد علاقه‌اش باشد. رونالدو به روشنی می‌داند که اگر در منچستر یونایتد بماند و در فوتبال اروپا به کار ادامه بدهد، نمی‌تواند به لیگ قهرمانان اروپا برود و عملا شانس رسیدن به توپ طلا را از دست خواهد داد. علاوه بر این، آینده یونایتد نیز در شرایط فعلی چندان امیدوار کننده نیست چراکه این باشگاه با مشکلات بسیار بزرگی روبه‌رو شده و بعید است که رونالدو به تنهایی بتواند همه مشکلات را حل کند. در بین همه احتمالات که برای این ستاره وجود دارد، بازگشت به رئال مادرید احتمالی بسیار جدی خواهد بود. هم مادریدی‌ها علاقه زیادی دارند که آخرین تیم اروپایی دوران فوتبال رونالدو باشند و هم خود این بازیکن علاقه دارد تا حداقل برای یک فصل دیگر پیراهن این باشگاه را بر تن کند. همان‌طور که زیدان به برنابئو برگشت و یک دوران رویایی دیگر را سپری کرد و همان‌طور که کارلو آنچلوتی بازگشت و دوباره یک فصل درخشان را برای این تیم رقم زد، بازگشت رونالدو نیز می‌تواند اتفاق بسیار خوبی برای مادریدی‌ها باشد. با این حال شکی نیست که اگر زمان به عقب برمی‌گشت، رونالدو به جای یونایتد به سیتی می‌رفت. داشتن یک مهاجم گل‌زن در قواره‌های کریس درست همان چیزی بود که سیتی با آن می‌توانست همه جام‌ها را فتح کند. رونالدو به تیم سابقش برگشت تا یک مهاجم بدون سیستم باشد. اتفاقی که موجب شد سیتی تبدیل به یک سیستم عالی و بی‌نقص اما بدون مهاجم شود!