آریا طاری

آن‌چه در پنجره نقل و انتقالات زمستانی برای دو ستاره ایرانی اتفاق افتاد، چیزی شبیه یک رستگاری غیرمنتظره برای آنها بود. سردار آزمون و اللهیار صیادمنش در همین پنجره آخر نقل و انتقالات، روسیه و اوکراین را ترک کردند. اگر این اتفاق رخ نمی‌داد، این دو نفر حالا باید برای مدت زیادی از میادین فوتبال فاصله می‌گرفتند اما حالا هر دو نفرشان بدون هیچ مشکلی فوتبال بازی می‌کنند. آنها بدون اینکه بدانند، با ترک تیم‌های سابق از یک بحران بزرگ دور شدند و در شرایطی آرمانی قرار گرفتند.

تنش‌های رقم خورده بین دو کشور روسیه و اوکراین شرایط فوتبال در دو کشور را نیز به شکل قابل توجهی تغییر داده است. در شرایط فعلی، فوتبال به هیچ‌وجه یکی از اولویت‌های اوکراینی‌ها به شمار نمی‌رود. از همان اولین ساعت‌های شروع جنگ، رقابت‌های لیگ داخلی به تعطیلی کشیده شد و اصلا هم معلوم نیست این مسابقات چه زمانی از سر گرفته می‌شوند. دوران تعطیلی لیگ فوتبال اروپا ممکن است به مراتب طولانی‌تر نیز بشود، چراکه تنش‌های منطقه‌ای کاملا حالت فرسایشی گرفته و حتی احتمال سقوط کیف به اوج رسیده است. حتی این احتمال وجود دارد که رقابت‌های این فصل فوتبال اوکراین نیمه‌تمام بماند و سرنوشت مشخصی نداشته باشد. فوتبال ایران تا همین دو ماه قبل دو نماینده در اوکراین داشت. اللهیار صیادمنش و شهاب زاهدی برای باشگاه زوریا در لیگ این کشور به میدان می‌رفتند. شهاب هنوز هم در عضویت باشگاه زوریا است اما به خاطر مسائل موجود ناچار به ترک کشور اوکراین شده و شرایط بسیار سختی برای رفتن از اوکراین به مجارستان داشته است. الهیار صیادمنش اما با یک خوش‌شانسی قابل توجه از فوتبال اوکراین جدا شده و حالا دیگر عضوی از این لیگ به شمار نمی‌رود. در فوتبال روسیه نیز شرایط نگران‌کننده به نظر می‌رسد؛ چراکه نهادهای بین‌المللی همه تیم‌های ملی و باشگاهی این کشور را از حضور در رقابت‌های مختلف محروم کرده‌اند. در نتیجه فوتبال در روسیه هم دچار یک سکته طولانی‌مدت خواهد شد. درست مثل اللهیار صیادمنش که به موقع از فوتبال اوکراین جدا شد، سردار آزمون هم در بهترین زمان ممکن لیگ روسیه را ترک کرد. شرایط سردار حتی خاص‌تر و عجیب‌تر از صیادمنش هم بود. در حالی که اللهیار در پایان دوران قراردادش از اوکراین رفت و بعد از بازگشت به فنرباغچه پیراهن باشگاه هال‌سیتی در لیگ انگلیس را پوشید، سردار تا پایان فصل با زنیت سن پترزبورگ روسیه قرارداد داشت. در شرایط عادی سردار باید در پایان این فصل از زنیت جدا می‌شد و بعد از توافق با مسئولان باشگاه بایرلورکوزن آلمان، مدیران باشگاه زنیت از دست او عصبانی شدند و تصمیم گرفتند این بازیکن را در همین پنجره نقل و انتقالات واگذار کنند. اتفاقی که در درجه اول خلاف میل این ستاره ایرانی بود اما حالا مشخص شده که کاملا به سود او تمام شده است.

آزمون و صیادمنش اگر در لیگ‌های اوکراین و روسیه باقی می‌ماندند، ناچار بودند چند ماه را بدون فوتبال سپری کنند و این اتفاق بدون شک افت فاحش آنها در سال منتهی به جام جهانی را رقم می‌زد

صیادمنش این اواخر پای ثابت اردوهای تیم ملی بوده است. اولین بار بعد از اینکه مهدی طارمی به شکل ناگهانی از تیم ملی خط خورد، اللهیار نظر مثبت دراگان اسکوچیچ را جلب کرد و پیراهن شماره ۹ تیم ملی را پوشید. خیلی‌ها تصور می‌کردند با بازگشت طارمی دیگر جایی برای اللهیار در تیم ملی وجود ندارد اما دعوت دوباره او نشان داد که سرمربی کروات تیم ملی ایران به شدت به سبک بازی این بازیکن معتقد است. اگر اللهیار تلاش می‌کند تا اولین قدم‌های خود در لباس تیم ملی را بردارد، سردار آزمون حالا به یکی از ستاره‌های بسیار مهم تیم ملی تبدیل شده است. بازیکنی که خیلی‌ها انتظار دارند یکی از درخشان‌ترین ستاره‌های تیم ملی در جام جهانی قطر نیز باشد. سردار هم حالا دیگر در تیم ملی به اوج پختگی رسیده است. دوری طولانی‌مدت این دو نفر از فوتبال می‌توانست یک کابوس وحشتناک برای فوتبال ایران باشد. آزمون و صیادمنش اگر در لیگ‌های اوکراین و روسیه باقی می‌ماندند، ناچار بودند چند ماه را بدون فوتبال سپری کنند و این اتفاق بدون شک افت فاحش آنها در سال منتهی به جام جهانی را رقم می‌زد. هم اسکوچیچ خوش‌شانس بود که آنها روسیه و اوکراین را ترک کردند و هم خود آنها خوش‌شانس بودند که توانستند به موقع شرایط متفاوتی را تجربه کنند و به مقصدهای دیگری بروند. نکته جالب ماجرا اینجاست که این دو نفر تاثیر مستقیمی در این اتفاق نداشتند و بیشتر سرنوشت آنها را به این سمت کشاند. چراکه در شرایط عادی هم اللهیار در لیگ اوکراین باقی می‌ماند و هم سردار تا پایان فصل در روسیه ماندگار می‌شد.

صیادمنش و سردار آزمون هنوز اولین بازی‌های‌شان را برای تیم‌های جدید انجام نداده‌اند. این دو نفر کار بسیار سختی در این تیم‌ها دارند. سردار در لورکوزن باید با پاتریک شیک و آلاریو رقابت کند. جالب این که در غیاب شیک مصدوم، آلاریو به ستاره ثابت خط حمله لورکوزن تبدیل شده است و بهترین بازیکن این تیم بوده است. لورکوزن مهره‌های بسیار زیادی دارد و از آنجا که تنها با یک مهاجم بازی می‌کند، کار برای او بسیار دشوار خواهد بود. بایر تیم سوم بوندس‌لیگا به حساب می‌آید و تیم بسیار قدرتمندی دارد که در آن فشار انتظارها از سردار بسیار بالا خواهد بود. اللهیار هم اگرچه در بالاترین سطح لیگ انگلیس بازی نمی‌کند اما پیوستن به باشگاه هال سیتی در یک رقابت بسیار فشرده‌ و فیزیکی مثل چمپیونشیپ فشار زیادی روی او قرار خواهد داد. همه در انتظار رقم خوردن یک فصل جذاب برای این دو نفر هستند. آنها تا همین‌جا به خاطر ترک اوکراین و روسیه در این شرایط برنده به حساب می‌آیند و یک قدم رو به جلو رفته‌اند اما هنوز باید قدم‌های بزرگ دیگری هم در ادامه مسیر بردارند.