کمی آهسته‌تر فریاد بزن!

آریا طاری

فریادهای بلند سیاوش یزدانی پس از سوت پایان مسابقه آبی‌ها با الشرطه عراق، نشان از فشار زیادی داشت که استقلالی‌ها در روز آخر مرحله گروهی تحمل کردند. با این وجود عکس‌ها و ویدئوهای منتشرشده از رختکن این تیم، حاوی صحنه‌های اغراق‌آمیزی به نظر می‌رسد. فرهاد و تیمش با سربلندی در یکی از گروه‌های دشوار این فصل لیگ قهرمانان (و نه الزاما سخت‌ترین گروه) صدرنشین شده‌اند اما باید مراقب باشند که این دستاورد را بیش از حد جدی نگیرند. برای استقلال، این فقط یک «شروع» است. شروع تجربه‌ای که پله به پله و مرحله به مرحله، نفس‌گیرتر خواهد شد.

از بین الدحیل قطر، الاهلی عربستان، الشرطه عراق و استقلال تهران، فقط «یک تیم» به مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده و آن تیم، نماینده فوتبال ایران است. کاری که استقلالی‌ها در این گروه انجام داده‌اند، تحسین‌برانگیز به نظر می‌رسد. آنها به ویژه در دو بازی ابتدایی با زدن هشت گل، قدرت هجومی‌شان را به رخ کشیدند و در دیدارهای دیگر هم طراوت زیادی را از خودشان به نمایش گذاشتند. این استقلال حتی برای یک لحظه هم قابل مقایسه با تیم «محمود فکری» نیست. اگر تغییر روی نیمکت باشگاه رخ نداده بود، شاید آبی‌ها در کوتاه‌ترین زمان ممکن در مسیر حذف از لیگ قهرمانان قرار می‌گرفتند اما فرهاد تیمی جنگنده و سرحال ساخت که حتی به حذف شدن در این مرحله فکر هم نمی‌کرد. حتی در چند مسابقه‌ای که نتایج کاملا ایده‌آل به نظر نمی‌رسیدند، همه ستاره‌های استقلال اطمینان داشتند که تیم‌شان راهی دور حذفی خواهد شد. رسیدن به چنین اطمینانی در فوتبال، هرگز ساده نیست. با این وجود، استقلالی‌ها نباید در جشن‌ گرفتن برای این صعود، «زیاده‌روی» کنند. هنوز اتفاقی نیفتاده که به انتشار این تعداد فیلم و عکس از رختکن نیاز باشد. هنوز اتفاقی نیفتاده که با این میزان جشن و پایکوبی، تناسب داشته باشد. تیم فرهاد، نباید اشتباه تیم وینفرد شفر را تکرار کند. تیمی که بازیکنانش به خاطر تصاحب سهمیه آسیا، سرمربی‌شان را روی هوا می‌انداختند و جشن می‌گرفتند. تیم فرهاد، نباید به سرنوشت تیم‌های قلعه‌نویی دچار شود. ژنرال و شاگردها در سپاهان، «نایب‌قهرمانی» لیگ را در رختکن جشن گرفتند و یک سال بعد طوری زمین خوردند که حتی دست‌شان به سهمیه آسیا هم نرسید. استقلال در مقطع فعلی، به جشن‌ طولانی نیاز ندارد. شادی می‌تواند کمی صبر کند و در زمان ایده‌‌آل‌تری ظاهر شود. استقلال فعلا نیازمند سختکوشی است. کار و کار و کار. تلاشی آنقدر جدی که دیگر هیچ تردیدی در مسیر ماجراجویی آسیایی برای آنها باقی نماند.

فرهاد مجیدی اساسا مربی مثبت‌نگری است و این موضوع، به شاگردان او در استقلال انرژی خوبی می‌دهد. اینکه فرهاد شخصا مهدی قایدی را در مسیر زمین تا رختکن کول می‌کند، از آن دست اتفاقاتی است که جوی صمیمی‌تر در تیم به وجود می‌آورد. فرهاد در قامت یک مربی اما باید نیمه خالی لیوان را هم ببیند. استقلال ضعف‌هایی هم دارد که باید هرچه زودتر برطرف شوند. تا شهریور زمان زیادی باقی نمانده و رقبای آبی‌ها روز به روز قوی‌تر خواهند شد. در لیگ قهرمانان آسیا و به ویژه در مراحل حذفی، دیگر مجالی برای اشتباه کردن وجود نخواهد داشت. استقلال در دور گروهی، بارها ترکیب اصلی‌اش را تغییر داده و مجیدی هنوز ترکیب اصلی‌اش را در این تیم شناسایی نکرده است.

علاوه بر این، نباید فراموش کرد که آنها از دو دیدار بسیار سخت با الدحیل، فقط یک امتیاز به دست آورده‌اند. اشتباه‌های متعدد دفاعی روبه‌روی الدحیل و خوردن 6 گل از الدحیل در دو بازی، موضوعی است که آنها باید حساسیت ویژه‌ای مقابل آن داشته باشند. بدون هیچ تردیدی، استقلال باید در پنجره نقل و انتقالات نیز تقویت شود. این تیم در میانه میدان و در فاز بازیسازی، به مهره‌های خلاقی نیاز دارد. جالی خالی علی کریمی هم در استقلال هنوز پر نشده و این اتفاقی است که فرهاد باید در ماه‌های باقی‌مانده تا شروع یک هشتم نهایی، با آن دست و پنجه نرم کند. با وجود همه این کارهای سخت و مسئولیت‌های بزرگ، دیگر فرصت چندانی برای جشن گرفتن پیش روی آبی‌ها باقی نمی‌ماند. آنها باید هر طور که می‌شود، خودشان را مهیای مراحل بعدی جام کنند. حتی در فصل گذشته با آن همه مشکل ریز و درشت هم، استقلال توانسته بود از مرحله گروهی صعود کند. با این حال آنها خیلی زود در دور حذفی، از تورنمنت کنار رفتند و فرصت رسیدن به موفقیت‌های بزرگ‌تر را از دست دادند.

این وسط، یک اتفاق دلچسب هم وجود داشت. اینکه عربستانی‌ها در جایگاه کشور میزبان با وجود حذف تیم خودشان از گروه استقلال، موفقیت این تیم را با ارسال یک کیک به هتل محل اقامت آبی‌ها تبریک گفتند. این اتفاق نشان داد همان‌طور که سعید آذری می‌گوید، فوتبال می‌تواند پلی برای کاهش تنش‌ها و رسیدن به آرامش بیشتر در خاورمیانه باشد. این تصمیم نشان می‌دهد که عربستانی‌ها به هیچ وجه میزبان بدی برای تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا نبوده‌اند.