مارادونا برای من زنده است!

خبر درگذشت دیگو مارادونا در یک هفته گذشته، جهان را در بهت گسترده‌ای فرو برده است. هواداران فوتبال انتظار نداشتند با چنین خبری روبه‌رو شوند و یکی از بهترین و تاثیرگذارترین ستاره‌های تاریخ این ورزش را برای همیشه از دست بدهند. بدون شک کارلوس بیلاردو هم انتظار نداشته با دنیایی روبه‌رو شود که در آن، عمر مارادونا تا این اندازه کوتاه است. هیچ‌کس فکر نمی‌کرد مرگ دن دیگو در روزهایی رقم بخورد که سرمربی او در جام جهانی 1986 هنوز زنده است و برای زنده ماندن مبارزه می‌کند. دکتر بیلاردو بیشتر از هر کس دیگری، در دوران فوتبال مارادونا نقش داشته است. او یک مربی بزرگ به شمار می‌رفت که یک نسل طلایی از آرژانتین را به همه چیز رساند. رفتارهای خاص او برای انگیزه‌ دادن به شاگردها و رابطه صمیمانه‌اش با همه ستاره‌های بزرگ آلبی‌سلسته، الهام‌بخش آن نسل برای رسیدن به موفقیت‌های تاریخی بود. حالا بیلاردو در بیمارستان به سر می‌برد و خانواده‌اش درگذشت مارادونا را از او مخفی کردند. آنها می‌دانند که بیلاردو تحمل شنیدن چنین خبری را ندارد و این اتفاق او را از پا درمی‌آورد. به همین خاطر تلویزیون‌ها از دکتر گرفته شده و ارتباط او با دنیای بیرون نیز به حداقل رسیده تا این شوک بزرگ وضعیت سلامتی‌اش را با یک خطر بزرگ و جدی روبه‌رو نکند. شاید او در تمام دنیا تنها کسی است که هنوز از مرگ دن دیگو خبر ندارد. بیلاردو تا سال‌ 1990، سرمربی تیم ملی آرژانتین بود اما پس از آن نیز رابطه‌اش با مارادونا قطع نشد. او دیگو را با خودش به سویا برد و چند سال بعد وقتی دوباره سرمربی بوکاجونیورز شده بود، باز هم دیگو را در تیمش به زمین می‌فرستاد. رابطه نزدیک این دو نفر با هم برای سال‌ها ادامه پیدا کرد. خیلی‌ها از دکتر کارلوس به عنوان پدر معنوی مارادونا نام می‌برند. چهره‌ای که شاید اگر در کنار مارادونا حضور نداشت، این ابرستاره در رده ملی تا این اندازه موفق نمی‌شد.

«دیگو در زندگی برادرم اهمیت زیادی دارد. او در حقیقت همان پسری است که برادرم در زندگی خودش هرگز نداشته است». جملات برادر بیلاردو، به خوبی از اهمیت مارادونا در زندگی او پرده برمی‌دارند. برادر بیلاردو به تازگی با اسکار روجری و چند چهره سرشناس دیگر از تیم ملی آرژانتین 86 صحبت کرده و قرار است آنها در ملاقات بیلاردو، این خبر را به اطلاع او برسانند. نگرانی‌های زیادی در مورد وضعیت سلامتی بیلاردو پس از این اتفاق وجود خواهد داشت. وقتی دیگو مارادونا تصمیم به هدایت تیم ملی آرژانتین گرفت و به عنوان سرمربی روی نیمکت این تیم نشست، بیلاردو به عنوان مدیرفنی در کنار دوست همیشگی‌اش ایستاد. آن‌ دو در کنار هم، آلبی سلسته را به جام جهانی بردند و پس از شکست دادن اروگوئه در دیدار حساس پایانی، دقایق زیادی را در آغوش هم سپری کردند. حالا اما دیگو دیگر زنده نیست و بیلاردو روی تخت بیمارستان به سر می‌برد. بدون هیچ شکی جای خالی این دو نفر در فوتبال آرژانتین، برای همیشه پرنشدنی خواهد بود.