تسلیم نشو فوتبال!

آریا رهنورد

بازگشت پیک کرونا در پاییز

بر اساس اعلام رسمی وزارت بهداشت، تا آخر تابستان کشور با پیک دیگری از شیوع کرونا دست و پنجه نرم نخواهد کرد اما به احتمال بسیار زیاد، این پیک در پاییز برمی‌گردد. در نتیجه منطقی‌ترین سناریوی ممکن این است که رقابت‌های این فصل لیگ در تابستان به پایان برسند و تیم‌ها همزمان با اوج‌گیری پیک کووید 19 در پاییز استراحت کنند تا فصل بعدی پس از آن آغاز شود. آن‌چه چند باشگاه خاص درباره رقابت‌ها در ذهن دارند، کاملا «مخالف» این اصول است. آنها به شکل عجیبی می‌خواهند فوتبال را در شرایطی که وضعیت کرونا مطلوب به نظر می‌رسد «تعطیل» کنند و وقتی این بیماری با قدرت برگشت، حکم به برگزاری رقابت‌های فصل آینده بزنند. موضوعی که عملا پذیرفتنی نیست و با اصول مطرح شده از سوی وزارت بهداشت، مغایرت کامل دارد.

لیگ قهرمانان آسیا

به فرض هم که رقابت‌های لیگ برتر نوزدهم تعطیل شد و تیم‌ها به مرخصی طولانی‌مدت رفتند. آن‌وقت تکلیف نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا چه می‌شود. طبیعی به نظر می‌رسد که باشگاه‌هایی مثل تراکتور و نساجی که بخشی از رقابت‌های لیگ برتر نیستند، نگران آسیایی‌ها نباشند و برای نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان، تره هم خرد نکنند. اگر لیگ برتر به تعطیلی طولانی‌مدت کشیده شود، نمی‌توان انتظار داشت که چهار باشگاه از آمادگی کاملی برای حضور در رقابت‌های این فصل لیگ قهرمانان برخوردار باشند. این تصمیم بیش از همه، به ضرر این چهار باشگاه خواهد بود و لطمه جبران‌ناپذیری به آنها وارد خواهد کرد. طبیعتا تیم‌های ایرانی نمی‌توانند مقابل ای.اف.سی نیز بیانیه و استعفانامه بنویسند و در صورت کنار کشیدن از این تورنمنت، آنها با محرومیت‌های سنگین و شدیدی روبه‌رو خواهند شد.

تیم ملی

فیفا نمی‌تواند برگزاری ادامه دیدارهای مقدماتی جام جهانی در قاره آسیا را تا ابد به تاخیر بیندازد و بالاخره باید این بازی‌ها را برگزار کنند. بعضی‌ها معتقد هستند که این نبردها ممکن است در شهریورماه یا اوایل مهر انجام شوند. اگر لیگ تا آن موقع تعطیل باشد، طبیعتا سطح آمادگی بازیکنان تیم ملی به شدت تحلیل می‌رود و این تیم در شرایطی بسیار نامطلوب، روبه‌روی رقبا قرار می‌گیرد. در حقیقت تعطیلی لیگ، ممکن است شانس رسیدن تیم ملی ایران به مرحله دوم از رقابت‌های مقدماتی جام جهانی را از بین ببرد و این یک زنگ خطر بسیار جدی برای فوتبال ایران تلقی می‌شود.

نشاط عمومی

در ایران هم مثل خیلی از کشورهای دیگر دنیا، فوتبال بهانه‌ای برای نشاط عمومی است. همین حالا در آلمان، بر اساس آمارها بازگشت فوتبال توانسته به روحیه بیماران مبتلا به کرونا کمک کند. بدون شک در ایران نیز هیجان فوتبال، شور و نشاطی زایدالوصف به وجود می‌آورد. اگر واقعا مدعی هستیم که بحران کرونا را به خوبی مدیریت کرده‌ایم و مشکلی در این خصوص نداریم، باید بتوانیم فوتبال را در ایران احیا کنیم و توانایی برگزاری بازی‌ها را به همه نشان بدهیم. شاید دست زنوزی و رفقا به جام‌های فلزی، حلبی، چدنی، چوبی و حتی منیریه‌ای(!) نرسد اما آنها نباید حق داشته باشند که به خاطر دوری از صدر جدول، لیگ برتر را تعطیل کند و فرصت رسیدن به نشاط عمومی را از جامعه ایران بگیرند.

جنجال رتبه‌ها

اگر لیگ نیمه‌تمام بماند، سرنوشت رتبه‌های جدول به یک جنجال بزرگ گره می‌خورد. باشگاه‌هایی که همین حالا بر طبل تعطیلی فوتبال می‌کوبند، ممکن است در صورت اعلام نتایج فعلی جدول به عنوان نتایج نهایی فصل، خودشان به معترضان بزرگ این ماجرا تبدیل شوند. تیم‌هایی که به خاطر این رتبه‌بندی شانس رسیدن به آسیا را از دست می‌دهند، تیم‌هایی که به تیم قهرمان اعتراض می‌کنند و همچنین تیم‌هایی که به خاطر قرار گرفتن در منطقه سقوط راهی دسته پایین‌تر می‌شوند، جنجال تازه‌ای را برای فوتبال ایران به وجود خواهند آورد.

به فرض هم که رقابت‌های لیگ برتر نوزدهم تعطیل شد و تیم‌ها به مرخصی طولانی‌مدت رفتند. آن‌وقت تکلیف نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا چه می‌شود. طبیعی است که باشگاه‌هایی که بخشی از رقابت‌های لیگ برتر نیستند، نگران آسیایی‌ها نباشند و برای نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان، تره هم خرد نکنند

اپیدمی انصراف

اگر سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال مقابل درخواست بعضی از تیم‌ها برای تعطیلی کرنش کنند، این اتفاق در آینده نیز بارها و بارها تکرار می‌شود. در واقع تعطیل کردن فوتبال پس از مواجهه با هر بحران، به یک اپیدمی بزرگ تبدیل خواهد شد و این موضوع، یک بحران تازه در این فوتبال به وجود می‌آورد. اگر این بار فدراسیون برابر ایده تعطیلی مقاومت کند، در آینده هم می‌تواند در این زمینه حرف‌هایی  برای گفتن داشته باشد اما اگر امروز فدراسیون به سادگی تسلیم شود، در آینده هم مقاومت دیگر معنایی نخواهد داشت.