لطفا شرط نبندید!

آریا رهنورد

تنها اتفاق مثبت روزهای غیبت فوتبال، از رونق افتادن بازار سایت‌های شرط‌بندی بود. وبسایت‌های منحوسی که تا امروز زندگی‌های زیادی را ویران کرده‌اند تا زندگی صاحب‌شان را بسازند. البته که این وبسایت‌ها با استفاده از روش‌های دیگر قمار، همچنان برخی از افراد را به طرف خود می‌کشند اما کارکرد اصلی آنها، معمولا به بازی‌های فوتبال برمی‌گردد. سایت‌های شرط‌بندی رقابت‌های ورزشی در سراسر دنیا وجود دارند و با مجوزهای رسمی و قانونی فعالیت می‌کنند. گاهی حتی تبلیغ این سایت‌ها را در ورزشگاه‌ها یا روی لباس تیم‌های مختلف دیده‌اید. گردش مالی این بنگاه‌های اینترنتی، سرسام‌آور است اما از آن‌جایی که در کشورهای اروپایی آنها ملزم به رعایت قوانین هستند، حداقل دزدی‌های کمتری در این سایت‌ها اتفاق می‌افتد. البته که شرط‌بندی برای فوتبال در هر شرایط و وضعیتی یک تصمیم نادرست تلقی می‌شود اما در سایت‌های ایرانی که همه زیر نظر یک فرد خاص هستند، ماجرا به مراتب بغرنج‌تر به نظر می‌رسد. این سایت‌ها نه‌تنها به قوانین داخل ایران پایبند نیستند، بلکه حتی قوانین بین‌المللی در مورد شرط‌بندی را نیز رعایت نمی‌کنند. شاید نتیجه یک بازی را درست حدس بزنید و از این وبسایت‌ها کمی درآمد کسب کنید اما این کار تنها برای جلب اعتماد شما صورت می‌گیرد. به مرور زمان، آن سایت شرط‌بندی همه زندگی شما را می‌بلعد. از آن‌جایی که برای واریز پول به این سایت‌ها رمز دوم کارت خود را نیز وارد می‌کنید، در هر لحظه و هر ثانیه این احتمال وجود دارد که حساب شما کاملا خالی شود. اگر حتی یک بار در چنین سایت‌هایی به درآمد کلان برسید، ناگهان حساب‌تان مسدود خواهد شد. در چنین شرایطی بعید به نظر می‌رسد که حتی هزار تومان نیز به حساب شما واریز شود. این سایت‌ها اساسا با دروغ و تقلب اداره می‌شوند و با استفاده از تبلیغات غیرواقعی، برای جوان‌ترها دام پهن می‌کنند. صاحبان اصلی این بنگاه‌ها، اخیرا از خواننده‌های زیرزمینی برای تبلیغ کارهای خود استفاده می‌کنند. حتی بازیکن بااستعدادی مثل پیام صادقیان نیز زندگی در ایران و فوتبال بازی کردن را به طور کامل کنار گذاشته تا با سود سرشار حاصل از خرید یک شاخه از همین سایت‌های شرط‌بندی به زندگی‌اش ادامه بدهد. یک بار برای همیشه، باید مقابل این روند ایستاد و اجازه نداد که مردم به خیال واهی برنده شدن، همه زندگی‌شان را به دارندگان این سایت‌ها پیشکش کنند.

نهادهای رسمی فوتبال ایران، تا امروز قدم چندانی برای مقابله با شرط‌بندی آنلاین برنداشته‌اند. عبدالرحمن شاه‌حسینی که زمانی ریاست کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال را بر عهده داشت، هر هفته به تلویزیون می‌رود و یک افشاگری تازه علیه بازیکنان و داوران به زبان می‌آورد اما توضیح نمی‌دهد که چرا در دوران خودش، این مسائل منجر به محرومیت هیچ داور و هیچ فوتبالیستی نشده‌اند. شرط‌بندی آنقدر زندگی‌ افراد مختلف را به هم زده که حتی نهادهای بالادستی مثل مجلس باید به این موضوع ورود کنند. از آن جایی که واریز پول به این سایت‌های شوم از داخل کشور صورت می‌گیرد، شناسایی وابستگان این سایت‌ها چندان دشوار نیست اما تا امروز هیچ کار مهمی برای ضربه زدن به این اتفاق، رخ نداده است. نه‌تنها مردم، بلکه بسیاری از فوتبالیست‌ها نیز درگیر شرط‌بندی هستند. این موضوع به ویژه در لیگ‌های پایین‌تر که چندان دیده نمی‌شوند و به چشم نمی‌آیند، به شکل واضحی اتفاق می‌افتد. اگر مخاطب دیدارهای لیگ یک و دو بوده باشید، حتما انبوه بازیکنانی را دیده‌اید که بی‌جهت توپ را به کرنر می‌فرستند یا بدون هیچ دلیلی به استقبال دریافت کارت زرد از داور مسابقه می‌روند. در سطوح پایین‌تر فوتبال ایران، شرط‌بندی با تمام سرعت در جریان است و به محض آن‌که رقابت‌های فوتبال دوباره آغاز شود، شرط‌بندی‌ها نیز دوباره رونق پیدا می‌کنند. فدراسیون و رسانه‌ها باید از هر فرصتی برای ایجاد کمپین‌های نه به شرط‌بندی استفاده کنند. آنها باید به مردم آگاهی ببخشند و جلوی این اتفاق را بگیرند. همه باید از فوتبال لذت ببرند و این ورزش، نباید منجر به زیان‌های بزرگ مالی برای افراد شود.

تنها اتفاق مثبت روزهای غیبت فوتبال، از رونق افتادن بازار سایت‌های شرط‌بندی بود. وبسایت‌های منحوسی که تا امروز زندگی‌های زیادی را ویران کرده‌اند تا زندگی صاحب‌شان را بسازند. البته که این وبسایت‌ها با استفاده از روش‌های دیگر قمار، همچنان برخی از افراد را به طرف خود می‌کشند اما کارکرد اصلی آنها، معمولا به بازی‌های فوتبال برمی‌گردد

در شرط‌بندی، شما هرگز نقش «برنده» را بازی نمی‌کنید. تنها برنده این داستان، همان فردی است که سایت قمار به راه انداخته تا شما را به دام بیندازد. آنها هر روز ثروتمندتر می‌شوند و زندگی لاکچری‌شان را در اینستاگرام به نمایش می‌گذارند اما حقیقت آن است که تک تک لحظات این زندگی شیک، به دست افرادی ساخته شده که فریب تبلیغات قمار را خورده‌اند. شاید در داخل کشور نیز منافع عده‌ای با آنها گره خورده باشد. چراکه اینجا مربی‌ها پس از مصاحبه علیه شرط‌بندی، از مربیگری محروم می‌شوند!