قرارداد ویلموتس در کتب درسی!

آریا رهنورد

اگر بخواهیم به بچه‌های نسل تازه، درباره یک قرارداد «خیانت‌آمیز» در تاریخ ایران توضیح بدهیم و این موضوع را در کتاب‌های درسی‌شان قید کنیم، اصلا لازم نیست راه دور برویم. کافی است به سال گذشته برگردیم و به یاد بیاوریم که عقلای فدراسیون فوتبال، با آن قرارداد ننگین چه بلایی بر سر بیت‌المال آوردند. آنها یک مربی را که در کشور خودش سالانه 500 هزار یورو هم دستمزد نمی‌گرفت و یکی از ارزان‌قیمت‌ترین مربی‌های دنیا بود، با دستمزدی بیش از دو میلیون دلار در سال به خدمت گرفتند. یک مربی که رزومه درخشانی نداشت، مدتی بیکار بود و هرگز تصور نمی‌کرد یک تیم ملی با چنین ارقامی برای خریدش هیاهو راه بیندازد. بدون تردید اگر به جای ویلموتس یک مربی ایرانی ارزان‌قیمت روی نیمکت تیم ملی می‌نشست، امکان نداشت ما در هر دو بازی با بحرین و عراق شکست بخوریم. اصلا تعارف را کنار بگذاریم. اگر «بدون مربی» با عراق و بحرین بازی می‌کردیم، باز هم چنین شکست‌هایی در مسیرمان قرار نمی‌گرفتند. انتخاب ویلموتس و اعتماد به او از همان ابتدا نیز اشتباه بود. اما کاش می‌توانستیم همه چیز را با همین اشتباه بودن توجیه کنیم. کاش ماجرا به همین سادگی بود. این اشتباه حداقل «دو میلیون دلار» برای فوتبال ایران آب خورد. یعنی ما نزدیک به 30 میلیارد تومان پرداخت کردیم تا از بحرین و عراق «صفر» امتیاز به دست بیاوریم و در یک قدمی حذف از مرحله اول مقدماتی جام جهانی باشیم. فاجعه بزرگ‌تر زمانی رخ داد که ویلموتس حتی قبل از بازی با عراق، قراردادش را فسخ کرده بود اما از آن جایی که همه خیانت‌های بزرگ به پنهانکاری نیز نیاز دارند، این موضوع از سوی فدراسیونی‌ها پنهان شد تا مربی بلژیکی در همان شرایط، روی نیمکت تیم ملی بنشیند. وجه دیگر همه قراردادهای ننگین، این است که هیچ‌کس مسئولیت کاری که کرده را نمی‌پذیرد. آیا تا امروز شنیده‌اید که مهدی تاج به خاطر امضای آن قرارداد حتی به اندازه یک جمله عذرخواهی کند؟ آیا اصلا شنیده‌اید که کسی در فدراسیون فوتبال، تا به حال از واژه عذرخواهی استفاده کرده باشد؟

اگر می‌خواهید بدانید که واقعا چه بر سر فوتبال ما آمده، کافی است روایت‌های حیرت‌آور همین چند سال را پشت سر هم مرور کنید. روایت‌هایی که اگر روزی در کتب درسی چاپ شوند، هیچ‌کس باور نخواهد کرد که این طور پشت سر هم قرار گرفته‌اند و این‌چنین به حیثیت فوتبال ایران لطمه زده‌اند

اگر می‌خواهید بدانید که واقعا چه بر سر فوتبال ما آمده، کافی است روایت‌های حیرت‌آور همین چند سال را پشت سر هم مرور کنید. روایت‌هایی که اگر روزی در کتب درسی چاپ شوند، هیچ‌کس باور نخواهد کرد که این طور پشت سر هم قرار گرفته‌اند و این‌چنین به حیثیت فوتبال ایران لطمه زده‌اند. اول از همه، فدراسیونی‌ها قبل از جام ملت‌ها تا می‌توانستند به کارلوس کی‌روش امتیاز دادند و حتی عبارت خنده‌دار «پاداش سومی جام ملت‌ها» را به تاریخ فوتبال ایران اضافه کردند. وقتی که کی‌روش رفت، با هروه رنار به توافق رسیدیم. یک گزینه عالی برای کار در تیم ملی و یک مربی متعهد که در فوتبال آفریقا، استثنایی ظاهر شده بود. اما از آن جایی که در فدراسیون هیچ‌کس با انتخاب‌های درست سر و کار ندارد، ویلموتس به جای رنار در نظر گرفته شد. رنار به عربستان رفت و در آن کشور، شروع فوق‌العاده‌ای داشت و ما با ویلموتس، در جدول گروه‌مان از بحرین و عراق هم پایین‌تر قرار گرفته‌ایم. به شکل تاریخی و باورنکردنی، در قرارداد ویلموتس بندی را گنجاندیم که حتی اگر خودش هم قراردادش را به صورت یک‌طرفه فسخ کرد، این ما هستیم که باید به او غرامت بدهیم! تا همین حالا دو میلیون دلار به این مربی پرداخت کرده‌ایم و او با شکایتی دیگر، قصد دارد 6 میلیون دلار دیگر به خاطر شاهکارهایی که در ایران انجام داده، از فدراسیون فوتبال دریافت کند. بعید نیست مجبور به پرداخت چنین رقمی هم باشیم. این مردم هستند که دارند تاوان ناتوانی وحشتناک مدیران فدراسیون فوتبال را می‌دهند. «فدراسیون پنج ستاره» همیشه قصد تاریخ‌سازی داشته و آن‌چه با قرارداد ویلموتس به فوتبال ایران تحمیل شده نیز یک فاجعه تاریخی تمام‌عیار است. کاش زمانی از راه برسد که این قرارداد را در متن کتب درسی قرار بدهیم تا بچه‌های نسل تازه، بدانند که مهدی تاج و همکارها، چه معامله وحشتناکی با فوتبال کرده‌اند. این قرارداد باید برای همیشه روی یک تابلو در فدراسیون به یادگار بماند تا مدیران بعدی بدانند که باید برای بستن یک قرارداد، دقیقا چه کارهایی را انجام ندهند! هر روز که می‌گذرد، بیشتر ابعاد تازه این قرارداد ننگین فاش می‌شود. قراردادی که تا همین حالا نیز، ضربه‌ای بزرگ و تاریخی به فوتبال ایران زده است.