استادیوم خالی، بهشت سازمان لیگ!

آریا رهنورد

به نظر می‌رسد جلسه‌های تمرینی تیم‌های فوتبال، به زودی آغاز خواهد شد. در اروپا چند باشگاه تمرین‌ها را آغاز کرده‌اند و این اتفاق دیر یا زود برای فوتبال ایران نیز رخ خواهد داد. ظاهرا سرنوشت لیگ نوزدهم، ادامه مسابقه‌ها خواهد بود تا خبری از اولین فصل ناتمام در ادوار لیگ برتر، نباشد. اولین ویژگی مهم فوتبال در دوران کرونا، بدون تماشاگر برگزار شدن بازی‌ها خواهد بود. در فصل‌های متفاوت، همیشه تعدادی از بازی‌ها بدون حضور هوادار برگزار شده‌اند اما این بار ماجرا کاملا فرق می‌کند و استادیوم‌های خالی، در فضای فوتبال فراگیر می‌شوند. بدون تردید تیم‌هایی مثل سایپا و پیکان، بیش از همه از این طرح استقبال می‌کنند. چراکه آنها همیشه دیدارهای خانگی را در ورزشگاه‌های خالی برگزار می‌کنند. خودروسازها بی‌هوادارترین تیم‌های فوتبال ایران به شمار می‌روند و حالا می‌توانند از قرار گرفتن در شرایط برابر با سایر رقبا لذت ببرند. طبیعتا تیم‌های پرهوادار از این وضعیت لطمه خواهند خورد. پرسپولیس یکی از تیم‌هایی است که همواره جمعیت زیادی را به طرف سکوها می‌کشاند. البته قرمزها با توجه به شرایطی که در صدر جدول دارند، به هر قیمتی از بازگشت فوتبال استقبال می‌کنند. در نتیجه آنها نسبت به دیدارهای بدون تماشاگر، هیچ نوع واکنش منفی نخواهند داشت و به هر قیمتی، خواهان ادامه رقابت‌ها هستند. بازی در ورزشگاه‌های خالی، همه تیم‌ها را از این جهت به تعادل می‌رساند. دیگر قرار نیست فاصله استقبال از دو بازی در لیگ برتر، بیش از 80 هزار تماشاگر باشد. در پایین جدول تیم‌هایی مثل شاهین و گل‌گهر که برای بقا در لیگ به حمایت هواداران‌شان نیاز دارند، از بازی بدون هوادار استقبال نمی‌کنند. استقلالی‌ها نیز باید در بازی حساس و تعیین کننده با سپاهان در یک‌چهارم نهایی جام حذفی در آزادی، بدون تماشاگر به میدان بروند. شاید اگر زمان به عقب برگردد، آنها بازی بدون مهره‌های ملی‌پوش تیم ملی امید در یک ورزشگاه پر از تماشاگر را به نبرد با همه بازیکن‌ها در یک استادیوم خالی ترجیح می‌دادند. طبیعتا باشگاه‌هایی که هر سال درآمدی حداقلی از بلیت فروشی دارند نیز از این ماجرا متضرر خواهند شد. چراکه همانند همه راه‌های دیگر کسب درآمد، این در هم روی آنها بسته می‌شود. شاید در بین باشگاه‌ها، احساس دوگانه‌ای درباره بازگشت فوتبال با ورزشگاه‌های بدون تماشاگر وجود داشته باشد اما آنها به خوبی می‌دانند که این، تنها راه ممکن برای بازگشت فوتبال است و به جز این، هیچ مسیر جایگزین دیگری وجود ندارد. برخلاف باشگاه‌ها، نظر سازمان لیگ کاملا روشن به نظر می‌رسد. آنها همیشه علاقه داشته‌اند تا لیگ را در چنین شرایطی به دور از شلوغی و دردسر برگزار کنند. از اولین هفته لیگ نوزدهم تا امروز، معضل بلیت‌فروشی مسابقه‌های لیگ هرگز برطرف نشده است. حالا که دیگر قرار نیست هواداری به ورزشگاه بیاید، دیگر کسی سیستم ناکارآمد بلیت‌فروشی در فوتبال ایران را زیر سوال نخواهد برد. حالا که دیگر بازی‌ها بدون تماشاگر هستند، هیچ‌کس از مشکلات بزرگ گیت‌های ورزشگاه و شرایط فاجعه‌بار سایت‌های فروش بلیت، چیزی نمی‌‌پرسد. علاوه بر این، شرایط برای برگزاری مسابقه‌ها نیز ساده‌تر می‌شود. سازمان لیگ که فصل گذشته آن رسوایی تمام عیار را در جریان برگزاری فینال جام حذفی تجربه کرده بود، حالا می‌تواند با خیال راحت این فینال را روبه‌روی سکوهای خالی برگزار کند و دیگر نگران ورود یا عدم ورود تماشاگران هر دو تیم به استادیوم نباشد! حداقل پس از دیدار فینال جام حذفی امسال، دیگر مدیران سازمان لیگ به صورت نمایشی برکنار نمی‌شوند تا پس از مدتی، در نقش همه کاره فدراسیون فوتبال فرو بروند!

حالا که دیگر قرار نیست هواداری به ورزشگاه بیاید، دیگر کسی سیستم ناکارآمد بلیت‌فروشی در فوتبال ایران را زیر سوال نخواهد برد. حالا که دیگر بازی‌ها بدون تماشاگر هستند، هیچ‌کس از مشکلات بزرگ گیت‌های ورزشگاه و شرایط فاجعه‌بار سایت‌های فروش بلیت، چیزی نمی‌‌پرسد. علاوه بر این، شرایط برای برگزاری مسابقه‌ها نیز ساده‌تر می‌شود

بازگشت فوتبال، با تغییرات گسترده‌ای نسبت به همیشه همراه خواهد بود. برای اولین بار در تاریخ لیگ برتر، جام قهرمانی قرار است در یک استادیوم خالی به تیم قهرمان اهدا شود. حتی در دوره‌هایی که تیم‌هایی مثل پاس و سایپا فاتح جام قهرمانی شدند، ورزشگاه خانگی آنها میزبان گروهی از هواداران بود اما این بار دیگر چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد. حتی این احتمال وجود دارد که پرسپولیس و استقلال در جام حذفی با هم روبه‌رو شوند و پس از چند دهه، یک دربی بدون تماشاگر برگزار کنند. شرجی بودن هوا در استان‌های جنوبی در چنین روزهایی، کار را برای مسافران جنوب سخت می‌کند و فشردگی بازی‌ها، احتمال مصدومیت‌ها را بالا می‌برد. احتمالا برای همیشه، لیگ نوزدهم را به عنوان عجیب‌ترین فصل همه ادوار لیگ برتر به یاد می‌آوریم. فصلی که در میانه راه آن، همه چیز زیر و رو شد.