احترام گمشده

شنبه‌شب، یکی از عجیب‌ترین سکانس‌های تاریخ رقابت‌های بوندس‌لیگا در استادیوم خانگی هوفنهایم خلق شد. اتفاقی که شاید هیچ‌وقت از حافظه فوتبال پاک نشود. این بازی 6 گل داشت که همه آنها توسط ستاره‌های بایرن به ثمر رسیدند اما این گل‌ها نیستند که از این مسابقه، در یادها خواهند ماند. 77 دقیقه از زمان برگزاری بازی در پرزیرو آره‌نا گذشته بود که بنرهای توهین‌آمیز و شعارهای زشت هواداران بایرن برای رییس باشگاه رقیب، جریان بازی را متوقف کرد. بلافاصله سرمربی مونیخی‌ها هانس فلیک خودش را به تماشاگرها نزدیک کرد تا آنها را به سکوت و آرامش دعوت کند اما نه این مربی و نه بازیکنان تیم، موفقیتی در عوض کردن جو سکوی هواداران تیم مهمان نداشتند. به صورت همزمان نیز مدیران بایرن، مشغول دلداری دادن مالک باشگاه رقیب روی سکوها بودند. شعارها آنقدر تند به نظر می‌رسیدند که داور مسابقه تصمیم گرفت برای 20 دقیقه، جریان بازی را متوقف کند. به نظر می‌رسید ادامه بازی دیگر ممکن نباشد اما بازیکنان پس از این 20 دقیقه به زمین آمدند و یکی از عجیب‌ترین لحظه‌های تاریخ فوتبال را خلق کردند. دو تیم وقتی به زمین برگشتند، دیگر قصد فوتبال بازی کردن نداشتند و در 13 دقیقه پایانی، تنها به رد و بدل کردن توپ میان یکدیگر پرداختند. آنها ثابت کردند که ناچار نیستند در هر شرایطی فوتبال بازی کنند و برخی از اتفاق‌ها، مهم‌تر از نتیجه یک بازی فوتبال به نظر می‌رسند. آن‌چه بازیکنان دو تیم انجام دادند، درس بزرگی برای همه هواداران فوتبال در دنیا بود. یک تلنگر انکارنشدنی که لحظه‌هایی تکان‌دهنده در بوندس‌لیگا به وجود آورد. در فوتبال ایران، بارها و بارها چنین بی‌احترامی‌هایی به چهره‌های مختلف صورت گرفته است. بارها روی سکوها، یک بازیکن، مربی و یا مدیر خاص، با موجی از اهانت‌ها روبه‌رو شده اما هیچ مسابقه‌ای به این خاطر، متوقف نشده است. آن‌چه بایرنی‌ها و هوفنهایمی‌ها انجام دادند، بیشتر از هر چیز احترام به روح فوتبال بود. فوتبالی که نباید در هر شرایطی و به هر قیمتی، برگزار شود.

ساعاتی پس از ماجراهای عجیب فوتبال آلمان، لیورپولی‌ها بالاخره برای اولین بار در این فصل طعم شکست را چشیدند. باخت سنگین به واتفورد، موجب شد آنها نتوانند پس از آرسنال، به دومین قهرمان بی‌شکست تاریخ لیگ برتر تبدیل شوند. بلافاصله پس از این نتیجه، اکانت رسمی باشگاه آرسنال در توئیتر، خوشحالی‌اش را با توئیت ‌کردن عبارت «آخیش!» نمایان کرد اما خیلی زود با انتشار یک توئیت دیگر، دوران طولانی بدون شکست ماندن لیورپول در لیگ برتر را تبریک گفت و این تیم را به خاطر فرم درخشانش، مورد ستایش قرار داد. تماشای صحنه‌هایی شبیه به این یا آنچه در بوندس‌لیگا اتفاق افتاد، فقط حسرت هواداران فوتبال ایران را دوچندان می‌کند.

مدت بسیار زیادی است که در این فوتبال، خیلی‌ها اهمیت «احترام» را از یاد برده‌اند و به جای ستایش دستاوردهای دیگران، همواره مشغول زیر سوال بردن یکدیگر هستند. به جای همه این دشمنی‌ها، اتهام‌ها و شمشیرهای از رو بسته شده، اگر «لذت بردن» از فوتبال را هم تمرین کنیم، شاید دیگر زمین‌های فوتبال در ایران، به میدان‌هایی برای جنگ تبدیل نشوند.