ناامیدمان نکنید!

آریا طاری

ورزشگاه تینسولانون در تایلند. همه چیز از این استادیوم شروع می‌شود. تیم امید امروز در این ورزشگاه روبه‌روی تیم ملی امید ازبکستان قرار خواهد گرفت. ایران از مسیر سختی به این جام رسیده است. تیم زلاتکو کرانچار در گروه مقدماتی‌اش پس از عراق در رده دوم قرار گرفت و سرانجام خوش‌شانس بود که توانست به عنوان یکی از تیم‌های دوم، به این تورنمنت راه پیدا کند. این تیم تنها یک قدم کوچک با حذف‌ شدن در دور مقدماتی فاصله داشت. آن‌‌چه به رقابت قهرمانی زیر 23 سال در آسیا اهمیت زیادی می‌بخشد، نقش این تورنمنت در مشخص‌ شدن تیم‌های صعودکننده به المپیک 2020 توکیو خواهد بود. این تورنمنت با حضور 16 تیم مختلف در کشور تایلند برگزار می‌شود. از هر گروه رقابت‌ها، دو تیم به مرحله بعدی می‌رسند و در نهایت ترکیب نیمه‌نهایی و فینال مشخص خواهد شد. سه تیم برتر این تورنمنت، به المپیک توکیو راه پیدا می‌کنند. در واقع مسابقه رده‌بندی این رقابت‌ها نیز اهمیت بسیار زیادی خواهد داشت. البته این اتفاق در صورتی رخ می‌دهد که ژاپنی‌ها به نیمه‌نهایی راه پیدا نکنند. از آن‌جایی که ژاپن به عنوان تیم میزبان به صورت اتوماتیک راهی المپیک شده، در صورت رسیدن این تیم به نیمه‌نهایی، سه تیم دیگر مجوز حضور در المپیک را به دست خواهند آورد. ایران در یک گروه بسیار سخت در این تورنمنت، با ازبکستان، چین و کره جنوبی دیدار خواهد کرد. هر سه رقیب تیم حمید استیلی در مرحله گروهی، از قدرت‌های آسیا در رده پایه و از مدعیان قهرمانی رقابت‌ها به شمار می‌رود. به نظر می‌رسد عبور از این مرحله، بسیار دشوار باشد. با این حال در صورت رد شدن از دور گروهی، کار ایران در یک‌چهارم نهایی نسبتا راحت‌تر خواهد بود. چراکه تیم‌های اول و دوم گروه تیم ملی امید باید در دور بعدی با یکی از تیم‌های گروه ویتنام، کره شمالی، اردن و امارات مسابقه بدهند.

 حمید استیلی 23 بازیکن را برای جام ملت‌های زیر 23 سال آسیا، به تایلند برده است. روی خط دروازه ایران معراج اسماعیلی را در اختیار دارد. پدیده این فصل باشگاه ذوب البته به دلیل مصدومیت، دیدار امروز با ازبکستان را از دست می‌دهد تا از بین حبیب فرعباسی و مهدی نوراللهی یک نفر امروز روی خط دروازه قرار بگیرد. فرعباسی در نفت مسجدسلیمان حضور دارد و نوراللهی یکی از گلرهای این فصل باشگاه سایپا به شمار می‌رود. بازوبند کاپیتانی امیدها به امید نورافکن سپرده شده است. هافبکی که فصل درخشانی را در باشگاه سپاهان پشت سر گذاشته و بدون تردید، یکی از بهترین مهره‌های لیگ هجدهم بوده است. درخشان‌ترین بازیکن امیدها در لیگ نوزدهم اما «مهدی قائدی» است که توانسته بیشترین گل و بیشترین پاس گل در این فصل را به نام خودش ثبت کند. در واقع ستاره‌های تیم ملی امید نه‌تنها در تیم‌های‌شان نیمکت‌نشین نیستند، بلکه بسیاری از آنها مهم‌ترین بازیکن تیم باشگاهی‌شان نیز به شمار می‌روند. گروهی از این بازیکنان، حتی تجربه بین‌المللی نیز داشته‌اند. رضا شکاری، مدتی در لیگ روسیه توپ زده و حالا برای تراکتورسازی تبریز بازی می‌کند. مهدی‌خانی بعد از درخشش ویژه در پدیده مشهد، راهی فوتبال کرواسی شده و خیلی زود فرصت لژیونر شدن را به دست آورده است. اللهیار صیادمنش نیز در فوتبال ترکیه حضور دارد و در صورت رسیدن به المپیک، می‌تواند فرصت خوبی را برای دیده شدن به دست بیاورد و شاید تصمیم مربیان باشگاه فنرباغچه را تغییر بدهد. از محمد محبی و علی شجاعی نیز نباید به سادگی غافل شد. محبی در کوتاه‌ترین زمان ممکن، پیراهن تیم ملی بزرگسالان را به دست آورد و یکی از مهره‌های محبوب مارک ویلموتس در فوتبال ایران بود. شجاعی نیز در نساجی، فراتر از حد انتظار ظاهر شده و شمایل یک استعداد قابل توجه را بروز داده است. این نسل، نسل پرستاره‌ای به نظر می‌رسد اما رسیدن به المپیک، هنوز هم به اندازه گذشته دشوار است.

از آن‌جایی که ژاپن به عنوان تیم میزبان به صورت اتوماتیک راهی المپیک شده، در صورت رسیدن این تیم به نیمه‌نهایی، سه تیم دیگر مجوز حضور در المپیک را به دست خواهند آورد. ایران در یک گروه بسیار سخت در این تورنمنت، با ازبکستان، چین و کره جنوبی دیدار خواهد کرد

تیم ملی امید، ماجراهای عجیبی را پشت سر گذاشته است. این تیم از زمان شروع دور مقدماتی بازی‌های قهرمانی زیر 23 سال آسیا، سه سرمربی مختلف داشته است. نحوه رسیدن حمید استیلی به نیمکت نیز چندان مبتنی بر شایستگی نبوده است. با این وجود ستاره‌های امید هنوز می‌توانند در تایلند، دست به کارهای بزرگی بزنند و همه معادله‌ها را به هم بریزند. شاید این نسل، طلسمی را باطل کند که در دهه‌های گذشته، هرگز دست از سر فوتبال ایران برنداشته است.