ویلموتس؛ متهم یا قربانی؟

آریا رهنورد

تعطیلی اردوی تیم ملی بعد از شکست مقابل عراق، نشان می‌داد که وضعیت این تیم از حالت «عادی» خارج شده است. تیم ملی دوباره یک «فیفادی» را به سادگی از دست داد و اعضای کادر فنی نیز بلافاصله تهران را ترک کردند. تنش‌ها در اطراف تیم، مدتی قبل از مسابقه با عراق شروع شده بود. فدراسیون برخلاف وعده‌های پیشین، دستمزد ویلموتس و دستیارانش را پرداخت نکرد و آنها نیز تا قبل از دریافت حقوق‌شان، حاضر به بازگشت به ایران نشدند. اگر جدال با عراق نتیجه‌ای به جز «شکست» در پی داشت، شاید هیچ‌کس در ادامه کار سرمربی بلژیکی تردید نمی‌کرد اما موجی که بلافاصله بعد از این باخت به راه افتاد، نشان می‌داد که عده‌ای قصد دارند گزینه‌ای دیگر را به تیم ملی نزدیک کنند. به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال به سرعت تسلیم این جو شده و آماده رقم زدن تغییر و تحول در تیم ملی است. مذاکره‌ها با برانکو انجام شده و ظاهرا مرد کروات دریافت مطالباتش از باشگاه پرسپولیس را تنها شرط برای نشستن روی نیمکت تیم ملی اعلام کرده است. بر اساس شنیده‌ها، مهدی تاج حتی با وزیر ورزش برای پشت سر گذاشتن بحران فعلی و انتخاب برانکو جلسه‌ای را برگزار کرده است.

 انتخاب سرمربی برای تیم ملی، از مسئولیت‌های فدراسیون به شمار می‌رود. آنها حق دارند گزینه مدنظرشان را انتخاب کنند اما برکناری سرمربی فعلی پس از تنها چهار مسابقه رسمی، تصمیم حیرت‌آوری است که شاید حتی در کشورهای عربی نیز اتخاذ نمی‌شود. اگر تاج و شرکا آنقدر به مارک ویلموتس بی‌اعتماد هستند که حتی او را برای چهار بازی دور برگشت مرحله پیش‌مقدماتی با سه میزبانی به عنوان مرد اول نیمکت قبول ندارند، اصلا چرا این مربی را انتخاب نکرده‌اند؟ اگر آنها میلیون‌ها دلار از پول کشور را صرف یک مربی کرده‌اند که حتی ذره‌ای مورد اعتمادشان نیست، بهتر است به جای برکناری سرمربی، خودشان تصمیم به ترک صندلی‌های مدیریتی‌شان بگیرند.

برانکو شناخت خوبی از فوتبال ایران دارد. پس از ماجراهای جام جهانی 2006 او همیشه در صدد فرصتی بوده که دوباره به این شغل برگردد. مرد کروات هرگز مشکلی با زندگی و اقامت در ایران ندارد و می‌تواند کارش را با تمرکز و اشتیاق زیادی انجام بدهد. تا اینجا همه چیز ظاهرا «درست» به نظر می‌رسد اما چرا در این مقطع باید به همین سادگی از مارک ویلموتس عبور کنیم؟ آیا مشکلات بزرگی که این ماه‌ها در تیم ملی وجود داشته، با ورود برانکو به پایان می‌رسند؟ حضور برانکو نه فیفادی‌ها را پر می‌کند، نه مشکلات مالی شدید فدراسیون را به حداقل می‌رساند و نه بحران‌های تدارکاتی تیم را برطرف می‌کند. همه مشکلات تا زمانی که فدراسیون سیاست‌هایش را عوض نکند، پا بر جا هستند و حتی پپ گواردیولا و یورگن کلوپ نیز نمی‌توانند این شرایط را تغییر بدهند. این تصمیم در درجه اول، یک ضرر هنگفت روی دست فوتبال ایران می‌گذارد. بسته قراردادی ویلموتس آنقدر سنگین است که فدراسیون باید تا چندین سال، درگیر پرداخت جریمه اخراج مرد بلژیکی باشد. آن هم در شرایطی که این مربی تنها چند ماه از زمان قراردادش را سپری کرده است. جذب برانکو بدون شک با موافقت گروهی از هواداران فوتبال در ایران روبه‌رو خواهد شد اما نباید فراموش کرد که مرد کروات، در دوقطبی‌های گذشته اطراف این تیم، نقش زیادی داشته است. پروفسور که زمانی در کوران رقابت‌های ملی علیه سردار آزمون مصاحبه کرده بود، چطور انتظار دارد این مهاجم با تمام وجود برای کمک به او به میدان برود؟ بسیاری از ستاره‌های تیم ملی در جریان دعواهای کی‌روش و برانکو، علیه مرد کروات موضع داشتند و حالا علاقه‌ای به بازی زیر نظر این مربی ندارند.

جذب برانکو بدون شک با موافقت گروهی از هواداران فوتبال در ایران روبه‌رو خواهد شد اما نباید فراموش کرد که مرد کروات، در دوقطبی‌های گذشته اطراف این تیم، نقش زیادی داشته است. پروفسور که زمانی در کوران رقابت‌های ملی علیه سردار آزمون مصاحبه کرده بود

برانکو ایوانکوویچ به یک دلیل کاملا ساده از پرسپولیس جدا شد. او چندین ماه دستمزدش را از باشگاه دریافت نکرد و در نهایت توانست با فسخ یک‌طرفه قرارداد، باشگاه را به مقصد لیگ عربستان ترک کند. همه از وضعیت مالی اسفبار فدراسیون اطلاع دارند و اگر جریمه اخراج مارک ویلموتس نیز روی دوش آنها قرار بگیرد، اوضاع پیچیده‌تر نیز خواهد شد. در چنین شرایطی، برانکو نیز با همه توان و انرژی‌اش کار نخواهد کرد و سرنوشت ویلموتس، برای این مربی نیز تکرار خواهد شد. فدراسیونی‌ها به جای متهم کردن سرمربی تیم ملی و تلاش برای کنار زدن او، بهتر است به دنبال راه‌هایی برای تقویت تیم او باشند. چراکه تصمیم برای برکناری این مربی، به شکل مضحکی عجولانه به نظر می‌رسد و ممکن است آینده تیم را در معرض یک خطر بزرگ و جدی قرار بدهد.