فرازمینی‌ترین

در رقابت با ویرجیل فن‌دایک و کریستیانو رونالدو، لئو مسی برای «ششمین» بار «مرد سال فوتبال جهان» لقب گرفت. او پیش از این پنج توپ طلا به دست آورده بود و حالا برای اولین بار برنده جایزه «د بست» از سوی فیفا شد. لئو از سال 2015 به بعد دیگر نتوانسته بود روی سکوی اول فوتبال دنیا قرار بگیرد اما پس از کریستیانو و مودریچ، او دوباره این جایزه ارزشمند را از آن خودش کرد. درباره این انتخاب همگانی با رای کاپیتان‌ها و مربیان ملی، حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد. بعضی‌ها معتقدند که با توجه به قهرمانی فن‌دایک و تیمش در لیگ قهرمانان، این جایزه باید به مدافع لیورپول تعلق می‌گرفت. بعضی‌های دیگر نیز باور دارند که جوایز فردی نباید بر اساس دستاوردهای تیمی اهدا شوند. نکته جالب این مراسم، غیبت کریستیانو رونالدو بود. او در زمان جایزه گرفتن مسی پستی از خودش در خانه منتشر کرد تا بی‌توجهی‌اش به ماجرا را نشان بدهد. جالب‌تر اینکه کریس در بین سه گزینه انتخابی به مسی رای نداده بود تا ثابت شود حرف‌های ظاهرا رمانتیک او برای رقیب همیشگی، چندان حقیقت نداشته‌اند. در مقابل اما لئو نام رونالدو را در یکی از انتخاب‌های‌ سه گانه‌اش گنجانده بود. در فصلی که سپری شد، مسی قهرمانی لالیگا را به دست آورد، برنده کفش طلای اروپا شد، بهترین گل‌زن لیگ قهرمانان لقب گرفت، به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان، فینال کوپادل‌ری و مدال برنز کوپا آمه‌ریکا نیز رسید. با این وجود هر دو نماینده فوتبال ایران یعنی مارک ویلموتس و مسعود شجاعی کریستیانو رونالدو را به عنوان رای اول در نظر گرفتند. در این مراسم به شکل غیرمنتظره‌ای درباره فوتبال ایران و ورود تماشاگران زن به استادیو‌م‌ها نیز صحبت شد و اینفانتینو وعده داد که به زودی زنان بدون هیچ مشکلی در استادیوم‌های ایرانی دیده می‌شوند.

جایزه بهترین دروازه‌بان سال 2019 جهان، به آلیسون بکر تعلق گرفت. یورگن کلوپ بالاتر از پپ گواردیولا و پوچتینو، بهترین مربی سال دنیا شد. دنیل زوری جایزه پوشکاش را به خانه برد و مگان راپینو که با اظهارنظرهایش علیه ترامپ در جام جهانی زنان به شدت خبرساز شده بود، بهترین بازیکن زن دنیا لقب گرفت. جایزه بهترین هوادار سال فیفا نیز به مادری رسید که بازی‌های فوتبال را از نزدیک برای پسر نابینایش گزارش می‌کرد. انتخاب تیم برترین‌های سال، بیشتر از هر اتفاق دیگری در این مراسم مورد انتقاد قرار گرفت. چراکه به نظر می‌رسید این ترکیب در بسیاری از پست‌ها منصفانه چیده نشده است. به جز آلیسون که در خط دروازه کاملا شایسته این انتخاب بود، حضور مارسلو و سرخیو راموس در خط دفاعی این تیم به شدت عجیب به نظر می‌رسید. چراکه هر دو مدافع سال بدی را پشت سر گذاشته‌اند. در خط هافبک هم هیچ‌کس انتظار نداشت مودریچ بعد از یک سال بد، باز هم در بین 11 نفر برتر دنیا قرار بگیرد. در خط حمله نیز حضور ام‌باپه و حتی کریستیانو تا حدودی عجیب به نظر می‌رسید. آن‌هم در حالی که نفراتی مثل برناردو سیلوا، رحیم استرلینگ و سادیو مانه جایی در تیم منتخب نداشتند.