نهنگ آبی!

آریا طاری

شهرآورد 91 در حالی آغاز شد که استقلال به دو دلیل بیشتر از رقیب سنتی‌اش به پیروزی نیاز داشت. اولین دلیل، شکست خوردن آبی‌ها در آخرین دربی بود و دومین دلیل به شرایط این تیم در جدول مربوط می‌شود. قبل از شروع مسابقه، تیم استراماچونی در رده پانزدهم جدول قرار داشت و تنها شاهین بوشهر شرایط بدتری را نسبت به این تیم تجربه می‌کرد. انتظار می‌رفت این دو دلیل، اوضاع را برای ارائه یک نمایش هجومی از سوی استقلال آماده کنند. تصور می‌شد تیم استراما این بار دست به انتحار می‌زند و حریف را شگفت‌زده می‌کند. پیروزی در دربی، همه آن چیزی بود که آنها برای دور شدن از بحران نیاز داشتند. استقلال در شروع مسابقه کمی بهتر از حریف نشان داد و میل و اشتیاقش برای پیروزی را در معرض دید سکوها قرار داد اما این تیم همچنان حاضر نبود تا از احتیاط فاصله بگیرد. مرتضی تبریزی با یک پاسکاری خوب با هم‌تیمی‌ها، در محوطه جریمه پرسپولیس موقعیت خوبی ساخت و در واقع اولین بخت جدی بازی را خلق کرد اما این توپ، راهی به درون دروازه نداشت.  یک برخورد مشکوک در محوطه جریمه، تیم استراماچونی را صاحب بهترین فرصت ممکن برای گل زدن کرد. همه چیز به نظر می‌رسد تا استقلال بعد از دو مسابقه متوالی، دروازه رقیب سنتی در دربی را باز کند اما پنالتی بد علی کریمی با واکنش خوب بیرو مهار شد تا کابوس از دست دادن ضربه پنالتی در شهرآورد حتی بدون حضور فرشید اسماعیلی نیز برای این تیم تکرار شود. واکنش سکوهای طرفدار آبی در این لحظه خاص از بازی، گویای همه چیز بود. آنها باور نمی‌کردند که هافبک باتجربه تیم‌شان، به همین سادگی یک فرصت طلایی را از دست داده باشد. توپ کریمی راهی به درون دروازه نداشت و این پنالتی، عملا به ضرر استقلال تمام شد. شاید اگر آنها اصلا صاحب ضربه پنالتی نمی‌شدند، سرنوشت بهتری در انتظارشان بود. ضربه روحی این لحظه از مسابقه، تا آخرین ثانیه‌ها آبی‌ها را همراهی می‌کرد.

پر کردن جای خالی شیخ دیاباته و فرشید اسماعیلی، دغدغه بزرگ مرد ایتالیایی برای این جدال بود. او به جای دیاباته از مرتضی تبریزی در نوک حمله استفاده کرد اما به جای فرشید دست به یک تصمیم متفاوت زد. در حالی که تصور می‌شد علی دشتی از ابتدا در ترکیب قرار می‌گیرد، این مربی وریا غفوری را یک خط جلوتر برد و او را برای اولین بار در این فصل به عنوان هافبک به بازی گرفت. عارف غلامی نیز مدافع راست آبی‌ها در این جدال شد. استفاده از این بازیکن کم‌تجربه، ریسک بزرگی بود که در نهایت جواب نداد. عارف با پر کردن فاجعه بار آفساید روی صحنه گل پرسپولیس، مقصر اصلی این شکست بود. باخت استقلال البته مقصران دیگری هم داشت. سیدحسین حسینی مثل سه هفته گذشته، باز هم ناامیدکننده بود. او که در تابستان دائما برای تمدید قراردادش با استقلال شرط و شروط می‌گذاشت، حالا به یکی از نقاط ضعف این باشگاه تبدیل شده است. حسینی بالاخره موفق شد رحمتی را از باشگاه خارج کند اما به نظر می‌رسد «بی‌رقیب‌بودن» لطمه بزرگی به این سنگربان زده است. او هفته گذشته مقصر اصلی گل نفت مسجدسلیمان بود و این هفته نیز با یک واکنش ناامیدکننده، در نهایت دروازه تیم خودی را باز کرد. چهار هفته از شروع فصل جدید سپری شده و حسینی هنوز در حسرت اولین کلین‌شیت به سر می‌برد.حتی وریا غفوری و مهدی قائدی نیز در این بازی، کاملا ناکام و معمولی ظاهر شدند. بزرگ‌ترین بازنده این میدان اما، آندره‌آ استراماچونی بود. مردی که باز هم نتوانست تیمش را به طرف یک پیروزی هدایت کند. مردی که باز هم قربانی دقایق پایانی شد تا نشان بدهد برنامه چندانی برای حفظ نظم تیمش در این دقایق از بازی ندارد.

سیدحسین حسینی مثل سه هفته گذشته، باز هم ناامیدکننده بود. او که در تابستان دائما برای تمدید قراردادش با استقلال شرط و شروط می‌گذاشت، حالا به یکی از نقاط ضعف این باشگاه تبدیل شده است. حسینی بالاخره موفق شد رحمتی را از باشگاه خارج کند اما به نظر می‌رسد «بی‌رقیب‌بودن» لطمه بزرگی به این سنگربان زده است

بدون تردید استراماچونی بزرگ‌ترین مشکل این روزهای استقلال نیست اما با این روند، شاید او بهترین راه‌حل برای این مشکل نیز نباشد. تیمی که به دست دلال‌ها بسته شده، تیمی که یک دلال می‌تواند عارف غلامی را به عنوان آپشن قرارداد علی کریمی به آن تحمیل کند، تیمی که مدیران سابقش پاسخگو نیستند و مدیران فعلی‌اش مسئولیت‌گریز به نظر می‌رسند، تیمی که هوادارانش عاصی و خسته هستند و تیمی که بازیکنانش کم‌کار و پرحرف نشان می‌دهند، حتی بارقه‌ای از امید برای ادامه این فصل ندارد. رسیدن به تنهادو امتیاز در چهار بازی، از یک شروع نگران‌کننده پرده برمی‌دارد و چوب خط ناکامی‌های استرا، به سرعت در حال پر شدن است.