اکران عید فطر به جنجال کشیده شد

آبان نامجو

بعد از دو ماه رکود نسبی در سینماها، اکران عید فطر دو فیلم پرقدرت دارد، از همین جهت هم هست که می‌شد پیش‌بینی کرد، اکران عید فطر با چالش‌هایی روبرو خواهد شد. چراغ اول حاشیه‌ها را سایت «سینما تیکت» روشن کرد؛ پس از گذشت یک روز از آغاز اکران عید فطر، سینماتیکت از صدرنشینی «سرخ‌پوست» در روز اول خبر داد. طبق این آمار، سرخ‌پوست با فروش ۵۰۵ میلیون تومان، صدرنشین روز اول اکران شد. ارائه این آمار البته کمی غیرمنتظره بود، برخی معتقد بودند این آمار درست نیست. پس از اعتراضات، اتفاقی عجیب و کم‌سابقه رخ داد، سینما تیکت از فروش سرخ‌پوست کم کرد و این گونه توضیح داد؛ به‌اطلاع می‌رساند در پی اعلام فروش فیلم‌ها در روز اول اکران در سینماهای کشور، آمار فروش کلی دو فیلم «سرخ‌پوست» و «شبی که ماه کامل شد» به ‌صورت مجموع فروش روز اول اکران و فروش اینترنتی این فیلم‌ها در جشنواره فجر شهرستان‌ها که رقمی حدود ۱۰۰میلیون تومان بود، منتشر شده که این ارقام اصلاح و از جمع فروش این دو فیلم کم شد. با این حرکت فیلم پرحاشیه‌ «ما همه با هم هستیم» در صدر جدول فروش نشست. فیلمی که منتقدان آن را یک دورهمی سودآور برای ستارگانش قلمداد کردند. کسانی چون محسن آزرم و نیما حسنی‌نسب و آرش خوشخو فیلم را فاقد ارزش دانستند. فیلمی که البته نامگذاری جنجالی هم داشته، نام فیلم اشاره به یک شعار سیاسی و اعتراضی دارد. برخی کاربران شبکه‌های مجازی، چنین نامگذاری را در جهت معنازدایی از یک شعار سیاسی قلمداد کرده‌اند.

اما این پایان حاشیه‌ها نبود و اصلا حواشی فازهای دیگری هم داشت. مثلا در میانه تعطیلات شایعه شد که فیلم «شبی که ماه کامل شد» در یک روز 500 سانس اکران داشته، این در حالی است که طبق آمارهای رسمی فیلم‌های «تگزاس» و «سامورایی در برلین» بیشترین تعداد نمایش را داشتند، هر چه که هست شکل اکران عید فطر به گونه‌ای است که هیچ فیلمی قصد پا پس کشیدن ندارد. جاالب این جاست در میانه تلاش تهیه‌کننده‌ها برای تصاحب تعداد سالن‌های بیشتر و در‌حالی‌که کانال‌ها و پیج‌های منتسب به فیلم‌های مختلف تلاش می‌کنند با فضاسازی ورق را به نفع فیلم مطلوبشان بچرخانند، یک دوقطبی عجیب دیگر هم در سینمای ایران راه افتاده است: دو قطبیِ سرخپوست و شبی که ماه کامل شد.  عده‌ای اولی را آلوده به پول‌های کثیف می‌دانند و دومی را هم اساسا فیلمی سفارشی تلقی می‌کنند. طنز ماجرا این جاست که بین طرفداران دو فیلم هم نزاعی مجازی در گرفته، یک سو آبیار را به خاطر درو کردن سیمرغ‌های جشنواره فجر متهم می‌کنند که درجهت خواست نهادهای رسمی فیلم ساخته، از آن طرف تهیه‌کننده نام‌آشنای «سرخپوست» و «متری شش و نیم» هم متهم به دخالت دادن پول‌های آلوده در پروژه‌های پرستاره شده. به هر حال شاید وجه منطقی‌تر ماجرا این باشد که سال‌ها بعد احتمالا هر دو فیلم را دوست خواهیم داشت، گو این که آن چه که می‌ماند کیفیت یک اثر هنری است. در گذر زمان مسائل حاشیه‌ای به همان حاشیه رانده خواهند شد.