بیتا یاری

وقتی قرار نیست تلاطم گسترده اقتصادی این چند سال اخیر خاموش شود و علاجی برای این درد به‌طورجدی و ریشه‌ای اندیشیده شود درنتیجه مدام درد بر روی دردهای بی‌شمار این مردم انباشته می‌شود. مردمی که زندگی روزمره‌شان به‌سختی صورت می‌گیرد و به گفته رئیس‌جمهور 60 میلیون نفر را نیازمند کمک‌ها و اعانه دولت کرده است. در شرایطی که به‌سختی زندگی روزمره امکان‌پذیر است برگزاری یک جشنواره دانشجویی و بلیت‌فروشی برای کنسرت‌های موسیقی جدی همانند فیل هوا کردن سخت و دشوار می‌نمایاند. آن‌هم برای دانشجویان موسیقی که همیشه ازنظر بودجه و امکانات فرهنگی-هنری متناسب با رشته تحصیلی‌شان در مضیقه برای انجام امور اجرایی خود هستند و مشخص نیست چرا بودجه دانشکده‌های موسیقی در برابر بودجه‌های فرهنگی سایر رشته‌های دانشگاهی این‌قدر ناچیز است. هرچند بنگاه‌های بزرگی در قالب مؤسسات فرهنگی از بودجه عمومی دولت نفع می‌برند و مشخص نیست در کجاها این بودجه را هزینه می‌کنند اما بودجه رویدادهای دانشجویی رشته‌های هنری خصوصاً موسیقی بسیار ناچیز و غیرقابل‌باور است.  دانشجویان هرگز رنگ آرامش را در هیچ اتفاقی در این کشور ندیده‌اند؛ هر بار که اعتراضاتی در کشور برگزارشده عاقبت ضرری به دانشجویان هم رسیده، بهتر بگوییم شرایط امنیتی همواره به دانشجویان و دانشگاه و رویدادهای دانشجویی آسیب‌رسان بوده و هست؛ هرکجا که پای مواضع امنیتی رسیده اولین چیزی که سلب شده امنیت و شرایط عادی زندگی روزمره است که زندگی دانشجویان نیز از آن منشعب شده؛ شرایط تحمیلی امنیتی به‌واسطه اعتراضات گسترده به افزایش قیمت بنزین که در اقصی نقاط کشور روی داد به دانشجویان دانشگاه‌ها در اقصی نقاط کشور به ویژه دانشجویان رشته موسیقی دانشگاه هنر نیز خسارتی عمده وارد کرد.

قرار بود جشنواره دانشجویی صبا که به موسیقی اختصاص دارد از تاریخ دوم تا 14 آذرماه در دانشگاه هنر با همکاری بنیاد رودکی برگزار شود. اما پیش از آغاز تبلیغات این رویداد با به محاق توقیف رفتن و قطعی اینترنت توسط شورای امنیت کشور، دسترسی 82 میلیون ایرانی به اینترنت قطع شد و ازاین‌رو این جشنواره دانشجویی که با بودجه‌ای بسیار ناچیز که حتی هزینه شهریه یک‌ترم مهدکودک یکی از آقازادگان نیست نتوانست به‌درستی روی کنسرت‌های جشنواره تبلیغ کند و برای علاقه‌مندان حوزه موسیقی خبررسانی درستی برای هر شب برنامه این جشنواره انجام دهد تا آنها را از این رویداد مهم مطلع سازد و همچنین بخشی از هزینه‌های برگزاری جشنواره را تأمین کند. درنتیجه با قطعی اینترنت شرایطی به این جشنواره تحمیل شد که بین برگزاری جشنواره‌ای بی‌مخاطب و یا جشنواره‌ای با هزارویک‌شب بدهی اما پرمخاطب، دومی را انتخاب کنند و زحماتی که برای این جشنواره کشیده‌اند دست‌کم در بین علاقه‌مندان و اهل‌فن دیده شود و عموم نیز راهی برای دیدن برنامه‌های آن داشته باشند. درنتیجه بلیت‌فروشی این رویداد به‌کلی منتفی شد تا جشنواره پذیرای عموم باشد حتی اگر تیم اجرایی و برنامه‌ریزان این رویداد دانشجویی بخشی از هزینه‌ها را نتوانند تأمین کنند و بازهم متناسب وضعیت دانشجویی همیشه در مضیقه همچنان تحت‌فشار مالی از جوانب گوناگون باشند البته درنتیجه فشارهای امنیتی.