پگاه دهدار ،  راهنمای گردشگری 

یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید در هر سفر به آن توجه داشته باشیم؛ مسئله‌ی غذا، و اینکه چه چیزی بخوریم و چه چیزی نخوریم است؛ چرا که غذا تاثیری مستقیم بر میزان انرژی و حالی که تجربه می‌کنیم خواهد داشت. اگر در طول سفر مریض شویم یا خیلی انرژی نداشته باشیم و باید به جای لذت بردن از سفر و کسب تجربیات جدید، به فکر استراحت و دارو و درمان باشیم.

غذا و خوراکی امروزه نقش مهمی در تجربه‌ سفر دارد و آمارهایی که در رویداد جهانی غذا در گردشگری مطرح شده‌اند نشان‌دهنده‌ اهمیت غذا و نقش آن در سفر هستند.

آیا می‌دانستید که غذا و خوراکی اولین انگیزه برای گردشگرها در مارکت آمریکایی است؟ در منطقه‌ی آمریکا غذا بزرگترین و مهمترین نقش را در صنعت گردشگری ایفا می‌کند و فاکتورهای دیگر مثل خانواده و دوستان، ریلکس کردن و دوری از استرس، کشف و شناخت مکان‌های جدید و ماجراجویی همگی بعد از فاکتور غذا قرار دارند.

این موضوع نشان دهنده‌ی آن است که تجربه‌ی غذایی که یک توریست در سفر دارد خیلی مهم است و باید در استراتژی بازاریابی هر مقصد گردشگری لحاظ شود. غذا می‌بایست به عنوان مسیری برای کشف فرهنگ محلی هر جایی ارائه شود.

همچنین نباید فراموش کرد که وقتی از “تجربه‌ی غذایی“ حرف می‌زنیم، منظور فقط تجربه‌ی غذا خوردن در رستوران‌ها و غذایی که در اغذیه فروشی‌ها سرو می‌شود نیست؛ بلکه چیزهای دیگری مثل بازارهای مواد غذایی، امکان تست و مزه کردن غذاها و خوراکی‌ها، آموزش‌های آشپزی، بازدید از مزرعه‌های کشت و پرورش مواد‌ غذایی و تاکستان‌ها و موارد مختلف دیگری را شامل می‌شود. این گونه تجربه‌ها بعضا تا ۹۵٪ کل تجربه‌ی غذایی هر گردشگر در شهر و کشور دیگر را تشکیل می‌دهد.

 اهمیت موضوع غذا برای کسب و کار کمپانی‌های مرتبط با گردشگری مثل رستوران‌ها و مجریان تورهم تعیین ‌کننده است. توقفی کوتاه در یک بازار غذا و خوراکی محلی یا ارائه‌ی شیرینی‌های محلی در مسیر به مسافران، تجربه‌ی گردشگر را متفاوت می‌کند. برنامه‌ریزی برای نوع تجربه‌ای که به مسافران به عنوان مشتری ارائه می‌شود، صرف نظر از اینکه فقط چیزی به آن‌ها فروخته شود، خیلی مهم است.

صنعت غذای گردشگری مروج هویت محلی هر شهر و کشور است!

آیا شما برای خوردن سیب‌زمینی سرخ کرده به ایتالیا می‌روید؟! یا به مکزیک برای خوردن اسپاگتی؟!

بعید می‌دانیم! 

چالش اصلی برای هر مقصد گردشگری ارائه‌ی غذاهایی براساس ریشه‌های فرهنگی خودشان است که هویت آن شهر را به خوبی نشان دهد. تلاش برای اینکه از خودمان چیزی که نیستیم را به نمایش بگذاریم صحیح نیست. 

اما چرا این سنخیت و اصالت اینقدر برای شهرها و برندها مهم است؟

مسافران می‌خواهند که ارتباطی واقعی و خالص با فرهنگ جایی که می‌روند برقرار کنند. آن‌ها می‌خواهند رابطه‌ای بیشتر و قوی‌تر از آنچه که از یک کتاب راهنمای گردشگری می‌گیرند با شهری که به آن سفر می کنند برقرار کنند. یک مسافر می‌خواهد عمیقا بفهمد، حس کند و ماهیت منحصر به فرد آن شهر را مزه‌مزه کند.

فناوری، غذا و سفر را بیش از پیش به هم گره زده است!

دسترسی هرچه بیشتر به تکنولوژی فرصت‌های جدیدی را از سه طریق واضح برای اتصال غذا و خوراکی به تجربه‌ی سفر به وجود آورده است: بیشتر دیده شدن: به لطف تکنولوژی امروزه یک رستوران در نقطه‌ای دوردست، حتی در شهر یا کشوری دیگر می تواند نظر آدم‌ها از کل جهان را به خود جلب کند. ابزاری که یک رستوران برای اینکار نیاز دارد یک وبسایت خوب و استراتژی شبکه اجتماعی موثر است. خود رستوران‌ها و همچنین وبسایت‌های رستوران یاب می توانند نقش خود را با انجام بازاریابی موثر در مورد فعالیت‌ها و محصولات منحصر به فرد غذایی شهر و کشورشان به عنوان بخشی از تجربه‌ی کلی گردشگری در آن مقصد انجام دهند. 

این مورد یک موقعیت برد-برد برای همه ایجاد می‌کند؛ کمپانی‌های کوچک بیشتر در معرض دید عموم قرار می‌گیرند و مقاصد گردشگری تجربه‌ای بهتر را ارائه می کنند.

در رویداد جهانی غذا و گردشگری، به شدت بر نقش کسب و کارهای کوچک تاکید شد. سخنرانان از کمپانی‌های کوچک به عنوان کسانی یاد کردند که تجربه‌ی کلی سفر را در هر شهر ارتقا می‌دهند و بنابراین می‌بایست اعتبار بیشتری در صنعت توریست محلی دریافت کنند.

فارغ از نوع توری که ارائه می‌شود، داشتن یک سیستم رزرو آنلاین برای تبدیل موثر و کارآمد بازدیدکنندگان سایت به مشتری در هر جا و هر زمان به شدت پیشنهاد می‌شود.

داستان‌پردازی بهتر و بیشتر: بازهم به لطف شبکه‌های اجتماعی و استفاده‌ی گسترده از موبایل‌ها، گفتن داستان هر برند یا شهر ساده‌تر از همیشه شده ‌است. با وجود اینکه مصرف‌کنندگان به خودی خود بخش زیادی از کار قصه‌گویی را با اشتراک‌‌گذاری عکس‌ها و ویدئوهای سفرهایشان و نظر دادن و حرف زدن در مورد‌ آن انجام می‌دهند، اما چگونگی بهره‌برداری از این موضوع هم مهم است. مثالی از بهره‌برداری از محتوای تولید شده توسط کاربر، می تواند استفاده از نظرات کاربران در TripAdvisor و ادغام آن‌ها در وبسایت کسب و کار باشد. هیچ چیز بیشتر از نظر یک مشتری راضی و خوشحال باعث فروش نمی‌شود. مصرف کنندگان قدرتمندتر: با وجود فناوری‌های جدید، امروزه مصرف‌ کنندگان بیشتر از همیشه قدرت دارند. این مسئله به خوبی در وبسایتی مثل TripAdvisor دیده می‌شود، جایی که یک نظر خوب یا بد می‌تواند کمپانی‌ای را به سمت موفقیت یا شکست سوق دهد. این توانمند‌ سازی مصرف‌ کنندگان به خصوص با ادغام پلتفرم‌های گردشگری مبنی بر مشارکت مثل AirBnb یا BlablaCar بیشتر هم به چشم می‌آید. پلتفرم‌هایی که هر کاربر می‌تواند هم مصرف‌کننده باشد و هم یک ارائه کننده‌ی سرویس!

شاید از خود بپرسید که این موضوع چگونه بر گردشگری غذا تاثیر می‌گذارد؟

این موضوع در رویداد جهانی غذا بررسی شده است و مثالی دیگر از آن VizEat است. از‌ آنجا که شاید آن را نشناسید، باید گفت که VizEat پلتفرمی برای گردشگری غذا است با وعده‌ای جذاب و واضح:

 شهر را با محلی‌ها مزه کنید!

این یعنی اینکه به واسطه‌ی تکنولوژی، امروز مسافران و محلی‌های هر شهر با داشتن یک هدف متحد می‌شوند و آن هدف چیزی نیست جز داشتن اصیل‌ترین تجربه در سفر به هر مقصد!

این موضوع نکته کلیدی در موفقیت VizEat و پلتفرم‌ّهای مشابه دیگر است.

هر کسب و کاری باید از این ترند استفاده کند و راه بهره‌بردن از آن را پیدا کند. یک کشاورز می‌تواند از پلتفرمی مانند VizEat برای این استفاده کند که بازدیدکننده‌ها را برای درو کردن از مزارع و پخت‌و‌پز غذای محلی خوشمزه‌ درکنار هم به مزرعه‌ی خود دعوت کند. یا صاحب یک رستوران می‌تواند پیشنهاد آموزش آشپزی و بازدید از پشت صحنه‌ی درست شدن غذاهای خوشمزه خود را به همراه سرآشپز به بازدیدکنندگان ارائه دهد.

هنوز حرف برای گفتن زیاد است و مباحث جدید و آزمون و خطا در حیطه‌ی گردشگری غذا همچنان وجود دارد. اما فارغ از اینکه شما صاحب چه نوع کسب و کاری باشید یک چیز کاملا روشن و واضح است:

موفقیت با داشتن درک عمیقی از مصرف‌کنندگان مدرن و رفتارشان و همچنین میل قوی آن‌ها برای داشتن تجربه‌ای اصیل در سفر بدست می‌آید.

در سفر چه بخوریم تا سالم باشیم؟

در سفر از مواد مقوی و انرژی‌زا مثل پروتئین بار، انواع آجیل خام، خرما، عسل، شیره و ارده بیشتر استفاده کنید تا انرژی مورد نیازتان تامین شود.

و البته در هوای گرم و خشک و همچنین فصل تابستان حواستان به گرمازدگی بر اثر مصرف بیش از اندازه این مواد باشد

آب به اندازه کافی بنوشید تا سموم بدن به خوبی دفع شود و همچنین به خاطر تعرق زیاد، آب مورد نیاز بدنتان تامین شود.

از آب رودخانه‌ها ننوشید و ظرف‌هایتان را با این آب نشورید. از خوردن خوراکیهای شور مثل چیپس و خیارشور که تعادل آب بدن رو بهم خواهند زد جلوگیری کنید.

شیر محلی نخورید مگر آنکه فرصت داشته باشید تا ده دقیقه آن را به خوبی بجوشانید.

پنیر، سرشیر و خامه محلی معمولا از شیر پاستوریزه نشده تهیه می‌شوند و مصرف آن‌ها خطر ابتلا به بیماری تب مالت رو بوه همراه خواهد داشت و یا ممکن است به دلیل کهنگی، خطر مسمومیت و اسهال واستفراغ را بدنبال داشته باشد.

در رستوران‌های بین راهی و رستوران‌هایی که مطمئن نیستید سبزیجات را به خوبی ضدعفونی کرده باشند سالاد نخورید.

از گوشت‌هایی که در فضای آزاد آویزان شده‌اند و به فروش می‌رسند؛ به خصوص در فصل تابستان استفاده نکنید. به دلیل هوای گرم، انواع میکروب‌ها و تخم انگل‌ها با مصرف این گوشت‌ها که ممکن است خوب هم پخته نشده باشند، به بدن منتقل می‌شوند.

همچنین از گوشت‌های تازه ذبح شده استفاده نکنید. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مرگ‌بار تب کریمه‌ی کنگو لازم است گوشت بعد از ذبح بیست و چهار ساعت در یخچال و در دمای صفر تا مثبت چهار بوده باشد تا این ویروس از بین برود.

باید تمام قسمت‌های کباب وجوجه کباب، به خصوص داخل آن به خوبی پخته شده باشد تا در صورت وجود آلودگی احتمالی گوشت، با پختن از بین برود.

اگر قسمت داخل کباب هنوز قرمز رنگ است، به این معنی است که پخته نشده، و آلودگی احتمالی آن از بین نرفته که نتیجه‌اش مسمومیت غذایی همراه با اسهال، استفراغ، دل درد و دل پیچه‌ است.

گوشت ماهی در هوای گرم حساس‌تر است و سریعتر فاسد می‌شود. بهتر است در طول سفر اگر از سلامت ماهی مطمئن نیستید، از آن استفاده نکنید. از خوردن تخم مرغ نیم‌پز(عسلی) به‌ طور جدی بپرهیزید.

خوردن لیموی تازه همراه با غذا را فراموش نکنید زیرا لیموی تازه می‌تواند میکروب‌ و سموم احتمالی در مواد غذایی را از بین ببرد

تا حد امکان از خوردن انواع خورش‌، کباب کوبیده، سالاد الویه، سوسیس و کالباس و همبرگر به دلیل ریسک بالای فسادپذیری خودداری کنید.

خورش‌‌ها از جمله غذاهایی هستند که می‌شود آن‌ها را چندین بار گرم کرد و کهنگی آن به سختی قابل تشخیص است.

از مصرف کباب کوبیده و همبرگر به ‌دلیل عدم ‌اطلاع از کیفیت گوشت و ماندگی چند روزه گوشت چرخ شده و به کار بردن موادی مثل خرده نان، ادویه جات و... در تهیه آن‌ها، باید خودداری کنید.

از خوردن میان وعده‌های بین‌راهی مثل لواشک‌های محلی، فلافل، سمبوسه و پیراشکی به‌ دلیل عدم‌ نظارت بهداشتی خودداری کنید.

هرگز غذاهای پخته شده را بیش از دو ساعت در دمای محیط‌‌ رها نکنید و اگر هوای اتاق گرم است، بیش از یک ساعت نگه ندارید.

مهم‌ترین نکته برای پیشگیری از مسمومیت غذایی، پختن غذا و خوردن آن در‌‌ همان روز هست.

غذاهایی را که بیش از سه روز، حتی در یخچال، باقی‌ ماندند مصرف نکنید.

در هنگام توقف برای صرف غذا، غذا را به‌طور کامل حرارت دهید، چون در زمان نگهداری غذا در سفر (فاصله بین خوردن و پخت غذا) میکروب‌ها در مواد غذایی رشد می‌کنند. پس غذا را در حد داغ شدن حرارت دهید تا کاملا میکروب‌های آن از بین بروند.

غذاهای داغ را بیش از یک ساعت نمی‌توان نگهداری کرد، بنابراین سعی کنید آن‌ها را زود مصرف کنید. 

اگر هم می‌دانید که مدت طولانی‌ای را باید از غذای گرم محافظت کنید، می‌توانید ظرف آن را درون پتو یا روزنامه بپیچانید تا دمای آن زود از بین نرود.

غذاهای آب‌پز با حجم کم بهترین گزینه‌ی برای سیر شدن در سفر هستند.

نکاتی که ذکر شد همگی برای سلامت و توجه هرچه بیشتر شما به غذایتان در سفر است. از غذاهای محلی که در رستوران‌های خوب و تمیز و همچنین اقامتگاه‌های بومی طبخ می‌شوند غافل نشوید و از طعم‌های محلی و جدید لذت ببرید.