لیلا موسی‌زاده

جشنواره‌ موسیقی جوان که در هفت دوره اخیر به علت داشتن ثبات دبیر آن‌ هم دبیری دانشگاهی، تجربه امیدوارکننده‌ و قابل‌اعتنایی را برای جوانان این مرزوبوم و جشنواره موسیقی جوان ثبت کرده است و آنچنان آن را گسترش داده که حالا برای بخش رقابتی و تعداد بالای شرکت‌کنندگان در سه بخش موسیقی نواحی، دستگاهی و کلاسیک غربی باید یک ماه زمان بگذارند؛ چند روز دیگر به آخرین روز خود خواهد رسید و برندگان این دوره نیز شناخته خواهند شد. ازاین‌رو از همین امروز بیم‌ها و هراس‌ها برای برگزارکنندگان، داوران و دبیر این جشنواره شروع‌شده است که پخته‌خواری‌ها از ماحصل فعالیت رقابتی جوانان در حوزه موسیقی تحت عناوینی چون استعدادیابی و شوهای تلویزیونی دوباره از نوجوانان و جوانان این جشنواره آغاز شود و باز هم جوانان این دوره باشند که مورد سوءاستفاده تهیه‌کنندگان و دلالان برنامه‌ها قرار گیرند. برنامه‌هایی که هرگز در آنها هنر اهمیتی ندارد و کسی در آنها شهره به هنرمندی نمی‌شود و تنها در بهترین حالت می‌توانند شومن‌هایی برای این‌گونه محافل و برنامه‌ها یا مجلس‌گرم‌کن‌هایی بی‌ارج و قرب باشند. 

ضرورت نگاهداشت هنر و جایگاه هنری و آموزش آن به جوانان به‌صورت ضمنی امری است که در گفته‌های دبیر و داوران این دوره از جشنواره جوان بیشتر بروز داشته است. تا جوانان هنر خویش را به ثمن بخس نفروشند و آن را ارزان معاوضه نکنند

به‌هرحال از همین حالا باید نگران بود، نگران آینده‌ای که این جوانان باید داشته باشند یعنی در رشته خویش مشغول شوند؛ اما این افق روشن را با خود ندارند. همان نگرانی‌ای که سال‌هاست با دبیر جشنواره موسیقی جوان و هر آن کسی که دل در اعتلای موسیقی و رشد و بالندگی جوانان این سرزمین دارد همراه است. 

چراکه موسیقی به علت ماهیت وجودی مبهمش در این چند دهه همواره با معضلی به نام بی‌کاری و نداشتن افق روشن برای آینده هنرجویان و دانش‌آموختگانش مواجه بوده، هرچند جشنواره جوان کوشیده است تا با ایجاد انگیزه در جوانان هنرجو آنها را به کار و تلاش هنری خویش مؤمن سازد، اما به‌هرحال شرایط بد اقتصادی و هزار گرفتاری پنهان و پیدای این سرزمین هر لحظه در کمین آنهاست تا آنها را از غایت هنر به ابتذالی شایع برساند که در ابتدا تصورش را هم نداشتند. ازاین‌رو ضرورت نگاهداشت هنر و جایگاه هنری و آموزش آن به جوانان به‌صورت ضمنی امری است که در گفته‌های دبیر و داوران این دوره از جشنواره جوان بیشتر بروز داشته است. تا جوانان هنر خویش را به ثمن بخس نفروشند و آن را ارزان معاوضه نکنند. به‌‌رغم آنکه سال‌هاست که ارج‌وقرب هنر موردتردید است و حتی اساتید نیز در بین متولیان فرهنگی به راحتی مورد بهره‌کشی قرار می‌گیرند و هنرشان را در راه سیاست و هواداری‌های بی‌مورد مخدوش می‌سازند؛ هستند و بوده‌اند کسانی که همچنان از سنگر هنر موسیقی جایگاه والایی آن را حفظ کرده‌اند و به سیلاب ویرانگر سطحی‌نگری و محبوبیت‌یابی در نزد عوام نپیوسته‌اند. چراکه فرهنگ حفظ هنر را در ذهن و ضمیر خویش داشته‌اند و جایگاه آنچه به نام موسیقی در زمره هنر دارند را حفظ کرده‌اند ازاین‌رو فرهنگ‌سازی بیشتر از هر چیز دیگری باید سرلوحه هر ارگانی باشد که جشنواره موسیقی جوان را با قوت برگزار می‌کند و البته این وظیفه خانواده‌هاست که فرهنگ حفظ جایگاه هنر موسیقی را در میان فرزندان خویش جا بیندازند، چراکه خانواده اولین جایی است که فرهنگ را به فرزندان می‌آموزد و برای رشد آن می‌کوشد.