آبان    نامجو

فیلم‌بازهای حرفه‌ای با سایت‌های دانلود و فیلم و سریال زندگی می‌کنند. سایت‌ها مهم‌ترین مرجع برای آن‌ها هست و درک اهمیت این مساله شاید از توان گروه‌های دیگر جامعه ممکن نباشد. از همین جهت هم هست که فیلتر ناگهانیِ چند سایت معتبر دانلود فیلم و سریال تا این اندازه حرفه‌ای‌های سریال‌باز و فیلم‌بین را عصبانی کرده. این دفعه‌ اول نیست و آخر هم نخواهد بود، اگر خاطرتان باشد، اولین بار فیلتر تاینی‌موویز بود که خیلی سرو صدا به پا کرد و حالا هم که خیز دوم.

جالب این جاست که هر بار محدودیت منجر به یک گشایش تازه می‌شود. نکته‌ای که کاربران شبکه‌های اجتماعی هم به طعن و کنایه از آن حرف زدند. در واقع تاینی موویز و امثالهم حق اشتراک می‌گرفتند و پس از آن که از دسترس خارج شدند، وب‌سایت‌هایی آمد که بدون حق اشتراک همان خدمات را ارائه می‌کردند. البته این باعث نشده که جماعت حالا پریشان عشقِ فیلم عصبانیتش را سر آذری‌جهرمی به عنوان تنها مقام مسئول در دسترس خالی نکند.

ناسزای «...» زیر پست توئیتریِ جهرمی، در این چند روز سوژه شده. وزیر جوان البته با یک اظهارنظر کوتاه سلب مسئولیت کرد و توپ را در زمین دیگران انداخت اما خب واقعیت اینجاست که کسی هم اساسا از هیچ مسئولی توقع پاسخگویی ندارد. کما این که هنوز مشخص نیست که چرا ناگهان چنین اتفاقی افتاده است عده‌ای مثل آرش خوش‌خو منتقد و روزنامه‌گار، این فیلترینگ را قانونی می‌دانند. استدلال این است که سایت‌های فیلتر شده سریال‌هایی را به اشتراک می‌گذاشتند که توسط نماوا و فیلیمو دوبله شده بوده، پس حق قانونی آن‌هاست که از این وب‌سایت‌ها شاکی شوند.

اما عده‌ بیشتری این محدودیت را طبیعی نمی‌دانند و حتی بدبینانه این طور قضاوت کردند که مدل رفتاریِ نماوا و فیلیمو کمی مافیایی است و آن‌ها برای سود بیشتر پنبه‌‌ رقبا را زدند. قسمت دردناک ماجرا اما واکنش نتفلیکس است، جایی که این منازعات جهانی شد و تا پیج اینستاگرامی نتفلیکس هم کشیده شد. شاید همین هم باعث شد که کاربران عصبانی پیج نماوا و فیلیمو را ریپورت کنند. هرچه که هست، فیلم‌بازها و سریال‌بین‌ها به این راحتی‌ها کوتاه نمی‌آیند ظاهرا.